Zaciskałem zęby, nakłaniałem się prośbą i groźbą, pocieszałem się, że nie tak dużo tekstu jeszcze do przeczytania - wszystko na nic! Przerwałem ostatecznie ledwie przekroczywszy połowę. Z mojego punktu widzenia toto się nie nadaje do czytania. Wiadomo, że żadnej odkrywczości ani artyzmu przez jakieś większe A od powieści popularnej oczekiwać nie należy, jednakże czegoś oczekiwać jednak trzeba - choćby przygód w prozie przygodowej, choćby fantastyki i prozie fantastycznej, choćby rozrywki w rozrywkowej. A co dostajemy? Ga-ga-ga-ga-ga-ga-ga-ga-ga-ga gadające głowy! Wenezuelską telenowelę, tyle że zamiast latynoskiego macho i zakochanej w nim po uszy dziewoi mamy genialnego wojaka Dorsaja i jego rozmowy różnymi generałami, politykami i innymi równie nieciekawymi postaciami. Matko Boska!!! I pomyśleć, że parę lat temu kupiłem (za grosze, to prawda) całkiem sporo "dzieł" tego autora ("autora"?). A przecież pod szyldem sf opublikowano dotąd mnóstwo porządnej popularnej literatury (i wielkich dzieł też niemało),vide odpowiednie serie (MAG, Rebis, kiedyś Solaris itd.) Jest co czytać i dla rozrywki, i dla intelektu.

Zaciskałem zęby, nakłaniałem się prośbą i groźbą, pocieszałem się, że nie tak dużo tekstu jeszcze do przeczytania - wszystko na nic! Przerwałem ostatecznie ledwie przekroczywszy połowę. Z mojego punktu widzenia toto się nie nadaje do czytania. Wiadomo, że żadnej odkrywczości ani artyzmu przez jakieś większe A od powieści popularnej oczekiwać nie należy, jednakże czegoś...

Wrażenia po lekturze jak najbardziej pozytywne, chociaż może bez owacji.
Ludzkość zasiedliła kilka planet w kilku układach planetarnych. Osiągnęła wysoki poziom rozwoju w różnych dziedzinach przy wyraźnym podziale specjalizacji pomiędzy poszczególnymi społeczeństwami. Rządy planet starają się zapewnić stabilizację i bezpieczeństwo swoich światów. Oprócz wymiany handlowej i układów politycznych tworzą armie złożone ze świetnie wyszkolonych wojskowych - kontraktowych najemników.
Jednym z nich jest główny bohater książki. Podoba mi się ta postać. Wojownik doskonały, żołnierz z krwi i kości a jednocześnie wyposażony w szczególne cechy. Powoduje to, że nie jest tylko jednostką wykonującą ślepo rozkazy, ale wydaje się zmierzać pod prąd, kreując własne rozwiązania, przy poszanowaniu regulaminów i kodeksów. Warto przyjrzeć się rozwojowi jego kariery i sprawdzić dokąd zajdzie, a przy okazji poznać świat między gwiazdami przedstawiony przez autora.

Wrażenia po lekturze jak najbardziej pozytywne, chociaż może bez owacji.
Ludzkość zasiedliła kilka planet w kilku układach planetarnych. Osiągnęła wysoki poziom rozwoju w różnych dziedzinach przy wyraźnym podziale specjalizacji pomiędzy poszczególnymi społeczeństwami. Rządy planet starają się zapewnić stabilizację i bezpieczeństwo swoich światów. Oprócz wymiany handlowej i...

Gordon R. Dickson cyklem "Childe" zapisał się w historii sci-fi jako pisarz głównie fantastyki militarnej. "Dorsaj!" była pierwszą powieścią w tym uniwersum, opublikowanym przez Dicksona w 1960 roku (choć nie jest pierwsza, jeśli chodzi o wewnętrzną chronologię cyklu),i była nominowana do nagrody Hugo. Według mnie, całkiem słusznie. Stworzyła bowiem legendę o Dorsajach, najemnikach i zarazem niezrównanych w całych wszechświecie żołnierzach, z którego wywodzili się najbardziej błyskotliwi przywódcy w całym zamieszkanym przez ludzkość wszechświecie.

Jednakże oprócz wątków żołniersko-taktycznych, dwa tomy z cyklu, a mianowicie "Żołnierzu, nie pytaj" oraz recenzowany właśnie "Dorsaj!" są dużo bardziej złożone, wielowątkowe, niż sugerowałaby łatka militarnej fantastyki. Autor porusza wiele kwestii, np. czy losy jednostek oraz całych społeczeństw są z góry przewidziane, czy mamy wpływ na nasz los? Czy człowiek może wyewoluować i stworzyć rasę Superczłowieka, oraz jakie miałoby to konsekwencje dla pozostałej rasy ludzkiej? To są pytania, które bardzo mocno przypominają mi "Diunę" i choć Dickson jednak nie jest drugim Frankiem Herbertem, to te podobieństwa stanowią o głębi cyklu "Childe".

Ode mnie "Dorsaj!" otrzymuje zasłużone 8 gwiazdek i ogromną, ogromną sympatię.

Gordon R. Dickson cyklem "Childe" zapisał się w historii sci-fi jako pisarz głównie fantastyki militarnej. "Dorsaj!" była pierwszą powieścią w tym uniwersum, opublikowanym przez Dicksona w 1960 roku (choć nie jest pierwsza, jeśli chodzi o wewnętrzną chronologię cyklu),i była nominowana do nagrody Hugo. Według mnie, całkiem słusznie. Stworzyła bowiem legendę o Dorsajach,...

Książka dobra tylko moim zdaniem brakuje w niej dobrych i wyrazistych postaci. Fabuła też strasznie prostolinijna brak jakichkolwiek wątków pobocznych. Spodziewałem się po autorze byłym wojskowym uczestniku II wojny światowej rozbudowanych opisów bitew, całych wojen. A dostałem konflikty które wyglądały jak wojna między San Marino a Wyspami Owczymi.

Książka dobra tylko moim zdaniem brakuje w niej dobrych i wyrazistych postaci. Fabuła też strasznie prostolinijna brak jakichkolwiek wątków pobocznych. Spodziewałem się po autorze byłym wojskowym uczestniku II wojny światowej rozbudowanych opisów bitew, całych wojen. A dostałem konflikty które wyglądały jak wojna między San Marino a Wyspami Owczymi.

Jest to pierwsza część cyklu "Childe", druga przeczytana przeze mnie. Zapewne gdybym nie czytała jej tuż po "Taktyce błędu", ocena byłaby jeszcze wyższa.
Jako zalety tej pozycji mogę znów podać przykuwającą uwagę, szybko toczącą się akcję, wzbudzające sympatię postaci.
Do wad mogę zaliczyć jedynie to, iż schemat rozwoju akcji jest niemal identyczny jak w wcześniej wspomnianej "Taktyce..", zatem czytając kilka książek po kolei tego autora, można się spodziewać pewnego znużenia.
Jeśli chodzi o typ akcji - ponownie jest to pokaz najlepszych, najbardziej błyskotliwych działań taktycznych realizowanych przez młodego człowieka pnącego się po szczeblach kariery.
Polecam!

Jest to pierwsza część cyklu "Childe", druga przeczytana przeze mnie. Zapewne gdybym nie czytała jej tuż po "Taktyce błędu", ocena byłaby jeszcze wyższa.
Jako zalety tej pozycji mogę znów podać przykuwającą uwagę, szybko toczącą się akcję, wzbudzające sympatię postaci.
Do wad mogę zaliczyć jedynie to, iż schemat rozwoju akcji jest niemal identyczny jak w wcześniej...

Co tu dużo pisać, po prostu rewelacja.

Co tu dużo pisać, po prostu rewelacja.

Powracamy do cyklu Childe albo Dorsaj, o którym już było przy okazji "Zaginionego Dorsaja!". Tym razem padło na książkę, od której to wszystko się zaczęło w 1960 roku. Pół wieku minęło, a książka praktycznie się nie zestarzała.

Nie wiem czy autor z góry wiedział, że będzie to coś większego, ale my o tym już wiemy. Dzięki tej książce poznajemy całe uniwersum. Główny bohater, przechodzi kolejne szczeble kariery zawodowego żołnierza, na praktycznie wszystkich światach. Poznajemy dzięki niemu, planety, zamieszkujące je odłamy ludzkości, struktury władzy, religie lub filozofie jakie na nich dominują. Ale dowiadujemy się też o strukturach władzy całego uniwersum. Będzie nam dane zajrzeć za kulisy polityki i gospodarki tego wszechświata.

Więcej na http://niepamietnikfprefecta.blogspot.com/2013/03/jak-atwo-byc-zonierzem-zonierzem.html

Powracamy do cyklu Childe albo Dorsaj, o którym już było przy okazji "Zaginionego Dorsaja!". Tym razem padło na książkę, od której to wszystko się zaczęło w 1960 roku. Pół wieku minęło, a książka praktycznie się nie zestarzała.

Nie wiem czy autor z góry wiedział, że będzie to coś większego, ale my o tym już wiemy. Dzięki tej książce poznajemy całe uniwersum. Główny...

Świetna !

Świetna !

Czwarta część cyklu Childe. Słabsza od Taktyki błędu ale lepsza od innych wcześniejszych pozycji. Uniwersum dość zgrabnie nakreślone, ale bez jakiś fajerwerków. Na pewno dla miłośników space opery nie jest to must read.

Czwarta część cyklu Childe. Słabsza od Taktyki błędu ale lepsza od innych wcześniejszych pozycji. Uniwersum dość zgrabnie nakreślone, ale bez jakiś fajerwerków. Na pewno dla miłośników space opery nie jest to must read.

Space opera połączona z militarnym fantasy. Nie znam uniwersum, tom wyglądał na rozbudowany wstęp i przedstawienie świata, ale wyszło zgrabnie i bez infodropów. Początek dość batalistyczny, ale im dalej, tym lepiej. Sięgnę po kolejne tomy.

Space opera połączona z militarnym fantasy. Nie znam uniwersum, tom wyglądał na rozbudowany wstęp i przedstawienie świata, ale wyszło zgrabnie i bez infodropów. Początek dość batalistyczny, ale im dalej, tym lepiej. Sięgnę po kolejne tomy.