Genialna i wstrząsająca, bardzo mocna książka!
Zadziwia prostota tego dramatu....
A to świadczy o mistrzostwie autora, żeby o skomplikowanych problemach pisać w tak prosty, wręcz na granicy banalności, sposób.
Ale rzecz jasna ta granica nie padła, bo mamy tu do czynienia z prostotą formy, ale nie treści....

Książka mówi o niczym innym jak o tym, że z ludzi wychodzą po prostu potwory! Nawet nie zwięrzęta, bo zwierzę, zabija kiedy jest głodne, a człowiek potrafi zabić, bo mu ktoś przeszkadza, bo jest sobą!
Treść jest bardzo uniwersalna, tak więc nawet rozważania o konkretnym kontekście historyczno - społecznym można sobie podarować.
Bo to mogło wydarzyć się wszędzie, i narodowości nie mają znaczenia, ani czas i miejsce akcji...
Mamy tu opisany, proces, jak ludzie, koledzy z klasy, a wiec dobrzy znajomi, z dnia na dzień stają się wrogami na całe życie.

Mamy odwieczny problem swojskości...
Zadziwiajaco swojsko brzmi tytuł "Nasza klasa". Klasa, zazwyczaj kojarzy się z czymś pozytywnym, z poznawaniem ludzi, zdobywaniem wiedzy, z pierszwymi miłościami i przyjaźniami, znajomościami. I tu właśnie głównymi bohaterami są koledzy i koleżanki z klasy, tylko i wyłącznie, mamy tu dyskurs pomiędzy nimi. Od nich dowiadujemy się bezpośrednio o wydarzeniach.

Pewnego dnia, nagle i niespodziewanie jedni okazali się lepsi, bo za takich zaczęli się uważać, a drudzy siłą rzeczy stali się gorsi. Kryterium też nie ma znaczenia, bo ono często jest abstrakcyjne i absurdalne...
A jednak ta abstrakcja i absurdy mają znaczenie, bo na tej podstawie zbiorowości ludzkie podejmują takie decyzje, żeby skrzywdzić innych z którymi żyli oni i ich przodkowie zgodnie przez wiele pokoleń.
No i Ci lepsi uznali, że tych gorszych już nie wolno im znać, mało tego, trzeba ich bezwględnie wytępić za wszelką cenę!
Trzeba zabić kolegę z klasy, bo, bo, bo i bo....
Nie ważne, że przez lata siedzieli razem w klasie w tych samych ławkach, być może chodzili razem na wódkę, czy na dziewczyny, czytali te same książki, porozumiewali się tym samym językiem.
I nagle.... jednych coś opętało!
Postanowili zgotować swoim kolegom małe inferno...
Przestało mieć znaczenie jacy oni są, czy są wartościowymi ludźmi, czy nie, tylko, że są kimś, z kim nie powinni się zadawać, a więc powinni oczyścić teren z tego robactwa, dokonali więc mordu...

A więc puentując jest to książka o tym jak opętańcze ideologie, które powstają na fundamencie prymitywnych teorii spiskowych, niszczą ludzi...
Ta książka daje potężnego kopa, bo zmusza do myślenia: jacy my jesteśmy tak naprawdę...
Warto, a nawet trzeba ją przeczytać...

Genialna i wstrząsająca, bardzo mocna książka!
Zadziwia prostota tego dramatu....
A to świadczy o mistrzostwie autora, żeby o skomplikowanych problemach pisać w tak prosty, wręcz na granicy banalności, sposób.
Ale rzecz jasna ta granica nie padła, bo mamy tu do czynienia z prostotą formy, ale nie treści....

Książka mówi o niczym innym jak o tym, że z ludzi wychodzą po...