Sztywna, bez grama humoru, moralizatorska, ale mimo wszystko tematyka robi swoje. Czyta się w miarę dobrze. Niemniej "Domek na prerii" to to nie jest niestety..

Sztywna, bez grama humoru, moralizatorska, ale mimo wszystko tematyka robi swoje. Czyta się w miarę dobrze. Niemniej "Domek na prerii" to to nie jest niestety..

Informacja techniczna Posiadacza: W szczegółach książki jest błąd. Data wydania to 1991 rok, a nie 1994.
Do poprawienia przez Bibliotekarzy serwisu.

Informacja techniczna Posiadacza: W szczegółach książki jest błąd. Data wydania to 1991 rok, a nie 1994.
Do poprawienia przez Bibliotekarzy serwisu.

Jestem wielkim fanem J.O.Curwooda od ponad 20 lat I posiadam wszystkie jego ksiazki przetlumaczone na jezyk polski jak I pozostale w jezyku angielskim (wliczajac biografie, pamietniki i opowiadania.)

"OSADNICY" ( org. A Gentelman of Courage) to piekna opowiesc o milosci, nienawisci, ludzkich trudach i dramatach, rytmie zycia podyktowanym przez cztery pory roku, uplywajacym czasie i zyciu czlowieka w harmoni z natura. A to wszystko wsparte pieknymi, realistycznymi opisami przyrody, krajobrazow I zmieniajacych sie pór roku co jest wlasciwie wizytowka tego pisarza..

Pionierzy Dominik i Piotr z rodzinami przemierzaja rozlegle bory kanadyjskie w poszukiwaniu dogodnego miejsca na budowe nowego domu. Odnajduja rajski zakatek pomiedzy Jeziorem Superior a sciana rozleglego boru gdzie pragna sie osiedlic odtad prowadzic szczesliwe zycie. Swoja osade nazywaja "Osada Pieciu Palcow" ze wzgledu ksztalt lini brzegowej jeziora i wyplywajacych z niego pieciu strumieni. Z czasem osada zaczyna sie rozrastac, przybywa mieszkancow, powstaje nowy tartak co w rezultacie burzy spokoj mieszkancow i sprowadza dramatyczne wydarzenia. "Osadnicy" to takze piekna historia Mony, dziewczynki ktora stracila rodzicow podczas sztormu na jeziorze oraz Pietrka nastoletniego chlopca - syna zbiega, ktorego ojciec pozostawia w osadzie a sam ukrywa sie w lasach przed policja konna. W ciekawy sposob opisana jest tez epidemia ospy (jakie aktualne w dzisiejszych czasach) i narastajace napiecie przed nadejsciem zarazy np. ucieczka gesi na poludnie, znikniecie zwierzat, zawodzenie wilkow z glodu, ciezkie olowiane chmury itp. Curwood to prawdziwy piewca i milosnik natury, ktory pokazuje nam jak cieszyc sie z malych rzeczy, uczy nas doceniac to co kazdy dzien przynosi, co kazda pora roku oferuje, w odroznieniu od np Jacka Londona ktorego jezyk jest zdecydowanie bardziej ponury, posepny I wieszczacy jakas nadchodzaca tragedie (“Serce Kobiety” , czy warto zyc?). Przykladowy fragment z "Osadnikow":

"...Alez tu sie dobrze zyje w tej okolicy.! Jozia I Maria wstawaly co ranka weselsze, jeszcze bardziej szczesliwe niz przedtem. Jesli bowiem wody jeziora polyskiwaly posepnie od chlodu to w zamian bor I preria jak siegalo oko daleko nabraly przepysznych, nigdy nie widzianych barw. Zmiany zaszle w przyrodzie nie trwozyly osadnikow. W zimie dopiero zaczynal sie wlasciwy sens istnienia. Dlugie miesiace rozleglych przygod, glebokie sniegi, zadymki na linii sidel, a znow wieczorem zebrania przy rozgrzanym do czerwonosci piecu, opowiadania I projekty, a posilek tym smaczniejszy im grozniej wicher dmie na dworze..."

Dla zainteresowanych czytelnikow "Osadnicy" ( org. A Gentelman of Courage) znalazly sie na liscie bestsellerow w USA w 1924 roku osiagajac pozycje numer 5!.

Mysle ze sukces tej ksiazki jak I wielu innych to charakterystyczny styl pisarski Curwooda na ktory skladaja sie piekne opisy krajobrazow, uwielbienie przyrody i natury, "obrazy malowane slowem", kodeks moralny, milosc I honor ktore zawsze wychodza obronna reka z wszelkich opresji, ponadczasowe wartosci I przeslania , liczne zwroty akcji, poscigi i ucieczki, szlachetosc bohaterow (np Dominik czy Piotr nigdy nie zastrzelili kanadyjskiej gesi, ktora wiaze sie w pary tylko raz na cale zycie),niepisane prawo dalekiej polnocy, ciekawostki z zycia ludzi I zwierzat na tamtych obszarach sto lat temu i oczywiscie tajemnica ktora trzyma czytelnika w napieciu do ostatniego rozdzialu. Kto dzis pisze takie powiesci przygodowe!?..

Szkoda ze tak piekne i ponadczasowe ksiazki Curwooda nie sa juz popularne w dzisiejszych czasach, ale pojawilo sie swiatelko w tunelu! Wydawnictwo LTW wydalo trzy powiesci Curwooda, nigdy wczesniej nie publikowane w Polsce tzn “Honor Wielkich Sniegow”, “Niebezpieczny Szlak” i “Kraj Boga i Kobiety”(oraz “Dolina Smierci” wydana ponownie od czasow dwudziestolecia miedzywojennego”). Jest wiec nadzieja, zachecam do czytania i moich pozostalych recenzji ksiazek pisarza. Pozdrawiam milosnikow J. O. Curwooda i do zobaczenia na szlaku!

Jestem wielkim fanem J.O.Curwooda od ponad 20 lat I posiadam wszystkie jego ksiazki przetlumaczone na jezyk polski jak I pozostale w jezyku angielskim (wliczajac biografie, pamietniki i opowiadania.)

"OSADNICY" ( org. A Gentelman of Courage) to piekna opowiesc o milosci, nienawisci, ludzkich trudach i dramatach, rytmie zycia podyktowanym przez cztery pory roku,...

Historia dzieje się w kanadyjskiej osadzie Pięć Palców nad Jeziorem Superior na początku XX wieku. Osadę założyli Piotr Gourdon i Dominik Beauvais. Z każdym rokiem liczba mieszkańców osady powiększała się. Przybywali nowi mieszkańcy, powstał tartak, kościół, cmentarz i szkoła. Osadnicy żyli zgodnie z rytmem pór roku i w zgodzie z przyrodą. Zmagali się z trudnymi zimami, pożarami okolicznych lasów i nagłą epidemią ospy (bardzo aktualny wątek).
Najważniejszy jest wątek Mony Guyon i Pietrka Mac Rae. Ona jest sierotą a on synem zbiega (ukrywającego się zabójcy). Poznają się, gdy ona ma 12 a on 14 lat. Poznajemy ich drogę od dziecięcej przyjaźni do miłości. Na ich drodze stają różne przeszkody, przygody i wrogowie. Czyta się świetnie.

Historia dzieje się w kanadyjskiej osadzie Pięć Palców nad Jeziorem Superior na początku XX wieku. Osadę założyli Piotr Gourdon i Dominik Beauvais. Z każdym rokiem liczba mieszkańców osady powiększała się. Przybywali nowi mieszkańcy, powstał tartak, kościół, cmentarz i szkoła. Osadnicy żyli zgodnie z rytmem pór roku i w zgodzie z przyrodą. Zmagali się z trudnymi zimami,...

Sięgnęłam po darmową lekturę z czytnika i miło się zaskoczyłam. Klasyka z początku poprzedniego wieku, okazała się lekką lekturą z wciągającą fabułą.

Sięgnęłam po darmową lekturę z czytnika i miło się zaskoczyłam. Klasyka z początku poprzedniego wieku, okazała się lekką lekturą z wciągającą fabułą.

Pietrek ukrywa ojca, który zabił człowieka.

Pietrek ukrywa ojca, który zabił człowieka.

Dużo cięższa od pozostałych książek tego autora, o ile jego książki w ogóle można tak nazwać. Jak zwykle historia, która poruszyła mnie do głębi. Wspaniała powieść.

Dużo cięższa od pozostałych książek tego autora, o ile jego książki w ogóle można tak nazwać. Jak zwykle historia, która poruszyła mnie do głębi. Wspaniała powieść.

Powieść przedstawia losy kanadyjskich osadników, którzy osiedlili się nad wielkim jeziorem. Ich codzienność to ciężka, ale satysfakcjonująca praca, polegająca przede wszystkim na ujarzmianiu przyrody, która jest źródłem pożywienia. Rytm życia wyznaczają tu pory roku. Natura to jednak nie tylko utrapienie tytułowych bohaterów, gdyż żyją oni z nią w zgodzie i potrafią docenić jej piękno.

Początkowo akcja płynie niespiesznie, skupiając się na codziennych problemach i radościach garstki osadników. Z czasem zaczyna ich jednak przybywać i życie staje się w związku z tym coraz bardziej burzliwe.
Autor ubarwia także fabułę retrospekcjami, dzięki którym dokładniej poznajemy poszczególne postacie. Większość z nich to uczciwi ludzie, doceniający swoją i cudzą pracę, borykający się z różnymi bolączkami, mający marzenia i wielkie plany.
Na horyzoncie wkrótce pojawiają się jednak również czarne charaktery i wówczas akcja nabiera tempa. Gdy rozwija się główny wątek miłosny, wydarzenia zaczynają biec coraz szybciej i obyczajowa opowieść nabiera cech przygodowej i sensacyjnej historii, którą czyta się jednym tchem. Gdy perypetie zmierzają ku finałowi, trudno oderwać się od lektury.

"Osadnicy" to także wielki hymn na część dzikiej, nieprzewidywalnej przyrody, która potrafi jednak dostarczyć człowiekowi wielu satysfakcji i przyjemności. Zanim zacznie się z nią żyć w zgodzie, trzeba nauczyć się ją rozumieć i kochać, a także korzystać z jej owoców, które autor postrzega jako dary od Boga. Człowiek staje się w utworze panem natury, ale jest za nią również odpowiedzialny. Dopóki ta równowaga nie zostaje naruszona, ludzie mogą czerpać z przyrody pełnymi garściami.

Polecam "Osadników" przede wszystkim miłośnikom obyczajowych i przygodowych opowieści, a także tym, którzy w dzieciństwie rozczytywali się w książkach autora i takich twórców jak London czy Twain. Wyczuwa się tu klimat niepowtarzalnych historii, które dziś może trącą myszką, ale wciąż pozostają niezapomnianą lekturą.

Powieść przedstawia losy kanadyjskich osadników, którzy osiedlili się nad wielkim jeziorem. Ich codzienność to ciężka, ale satysfakcjonująca praca, polegająca przede wszystkim na ujarzmianiu przyrody, która jest źródłem pożywienia. Rytm życia wyznaczają tu pory roku. Natura to jednak nie tylko utrapienie tytułowych bohaterów, gdyż żyją oni z nią w zgodzie i potrafią docenić...

Ta książka wyróżnia się z pośród powieści Curwooda. Tempo akcji jest dość wolne, co sprawia, że książki tej nie da się przeczytać jednym tchem. Dużo w niej wiary i rozpatrywania uczuć bohaterów.
Podobnie jak w innych jego powieściach, jest tu wielka miłość (raz na całe życie),bohaterowie dobrzy i źli, a nawet tacy, którzy się zmieniają. No i oczywiście ogromne puszcze Kanady i zwierzęta je zamieszkujące. Brak bohaterów szarych, tylko czerń i biel, jak w większości jego książek.

Ta książka wyróżnia się z pośród powieści Curwooda. Tempo akcji jest dość wolne, co sprawia, że książki tej nie da się przeczytać jednym tchem. Dużo w niej wiary i rozpatrywania uczuć bohaterów.
Podobnie jak w innych jego powieściach, jest tu wielka miłość (raz na całe życie),bohaterowie dobrzy i źli, a nawet tacy, którzy się zmieniają. No i oczywiście ogromne puszcze...