Na początku zdenerwowałam się, gdy spojrzałam na spis treści, potem na dane rozdziały i okazało się, że dopiero po ponad 350 stronach dalej opisany będzie wątek Leeshy, Rojera i Arlena. No ale cóż, zdenerwowanie przeszło mi zaraz po 15 kartkach.
Zastanawiałam się "po co mi u licha znać całe młodzieńcze lata tego zdrajcy, Jardira?", ale później zdałam sobie sprawę jak łatwo autor może manipulować naszymi odczuciami. Szczerze? Gdyby pierwsze dwie książki nie opierały się na przeżyciach Arlena byłabym "za Jardirem". W końcu miał świetlaną przeszłość, zdawałoby się - zasłużył na to, prawdziwy bohater! Ale znając z kolei młodość Naznaczonego uważam, że to jemu bardziej należy się przydomek Wybawiciela.
Ciekawa jestem kiedy skończy się manipulowanie Jardirem przez Ineverę... Cóż, "inevera", właśnie.
Zafascynował mnie sam świat stworzony przez Petera Bretta. Świat Krasjan. Od najmłodszych lat przerażeni widmem walki z potwornymi alagai. "Zdobędę chwałę czy może przyniosę wstyd rodzinie?" Pomijając moją wątpliwą odwagę, wątpię czy umiałabym żyć z takim brzemieniem.
Nie spodziewałam się też, że zostanie pociągnięty wątek Renny - ciekawe jaki związek będzie miała ona ze zdarzeniami z powieści.
Dalej odczuwam ból związany z brakiem mapki...

Na początku zdenerwowałam się, gdy spojrzałam na spis treści, potem na dane rozdziały i okazało się, że dopiero po ponad 350 stronach dalej opisany będzie wątek Leeshy, Rojera i Arlena. No ale cóż, zdenerwowanie przeszło mi zaraz po 15 kartkach.
Zastanawiałam się "po co mi u licha znać całe młodzieńcze lata tego zdrajcy, Jardira?", ale później zdałam sobie sprawę jak łatwo...