Espen to nastolatek, który wakacje spędza na wsi. Odkrywa, że w pobliskiej puszczy żyją dziwne stworzenia, a on sam na stać się bohaterem, który ocali ich krainę przed tytułowym Grobowężem...

Przyznam się szczerze, że lubię literaturę z chłodniejszych krajów. Tak samo zresztą jak tamtejsze filmy. Za klimat, za podejście, za odwagę... Jednak prawda odnośnie "Znaku Elfów" jest taka, że nic z tego w powieści (a może raczej noweli) się nie znalazło. Ba! Wszystko, na co trafiamy, to jeden wielki sztampowy zlepek klisz znanych z "Władcy pierścieni", "Opowieści z Narnii" i nieskończonej ilości klasyki literatury fantastycznej z "Alicją w krainie czarów" na czele. Do tego napisaną bez polotu, płytko, powierzchownie, bez emocji i choćby cienia oryginalności. A jakby tego było mało, szwankuje czasem nawet i logika, choć fabuła prosta jest jak drut.

Za co więc te pięć gwizdek oceny?

A choćby za to, że całość da się przeczytać. Nie bez zgrzytania zębami, ale jednak. Dość lekko, nawet z przyjemnością, kiedy fabuła dzieje się w naszej rzeczywistości i... Niestety to wszystko.

Cóż mogę dodać na koniec? Chyba tylko tyle, że dla dzieci może być to fajna lektura, ale kto po okładce z Boscha spodziewać się będzie czegoś udanego i nadającego się tez dla dorosłych, może się rozczarować. Ja zamierzam dać serii drugą szansę i kiedyś przeczytać dalszy ciąg, ale mam wrażenie, że trylogia trafi nie na stałe miejsce w moim regale, a na wymianę książek.

Espen to nastolatek, który wakacje spędza na wsi. Odkrywa, że w pobliskiej puszczy żyją dziwne stworzenia, a on sam na stać się bohaterem, który ocali ich krainę przed tytułowym Grobowężem...

Przyznam się szczerze, że lubię literaturę z chłodniejszych krajów. Tak samo zresztą jak tamtejsze filmy. Za klimat, za podejście, za odwagę... Jednak prawda odnośnie "Znaku Elfów"...