Czasami się zastanawiam, czy nie jestem po części masochistką... Zachęcona po nie tak złej 2 części, dałam się namówić na kolejną, co było błędem, ale jak już coś zaczynam, to lubię to kończyć. No chyba, że seria osiągnie takie dno, że się nie da tego w ogóle czytać... Jest rzecz, która sprawia, że czyta się dość szybko i książka zajmuje, ale jest to w tak małym stopniu ważne, że w ogóle nie wpływa na moją ocenę. Gratuluję obu autorkom tak częste podkreślanie, jak "chora/nienormalna/stuknięta i wiele innych" jest główna bohaterka, która tak o sobie sama mówi, w takich fragmentach jak:"jestem walnięta, ale przeczytałam". Nie wspominając o wyzywaniu samej siebie od szmat i gorszych. Zaiste świetna książka dla młodzieży. -.- No i wulgaryzmy! Nie zapomnijmy też o czworokąciku, który jest żałosny, ponieważ ich relacje są tak fascynujące, jak flaki z olejem, a jak bardzo autorki chcą wykreować Zoey na normalną wampirzą nastolatkę, to psują to na maksa, ponieważ zachowuje się ona, jak zwykła zdzira, do tego pusta bardziej od hermetycznego pomieszczenia. Ważnym punktem żałosności tej książki są beznadziejne dialogi i na siłę wciskane przemyślenia w nawiasy...
Dziękuję za uwagę!

Czasami się zastanawiam, czy nie jestem po części masochistką... Zachęcona po nie tak złej 2 części, dałam się namówić na kolejną, co było błędem, ale jak już coś zaczynam, to lubię to kończyć. No chyba, że seria osiągnie takie dno, że się nie da tego w ogóle czytać... Jest rzecz, która sprawia, że czyta się dość szybko i książka zajmuje, ale jest to w tak małym stopniu...