Ciągnie dalej jeszcze 2 tomy

Ciągnie dalej jeszcze 2 tomy

Druga część spodobała mi się o wiele bardziej niż pierwsza, bo o ile "Skrzydła Laurel" można potraktować jako wprowadzenie do całości, to "Magia Avalonu" dostarcza nam wątków, dzięki którym fabuła zaczyna się rozwijać. Główna bohaterka nabiera charakteru, a wyobrażenie i opisy magicznej krainy wróżek są fascynujące. Odpowiada mi ten klimat, jestem wręcz zaciekawiona tym, co będzie się działo w następnej części.

Druga część spodobała mi się o wiele bardziej niż pierwsza, bo o ile "Skrzydła Laurel" można potraktować jako wprowadzenie do całości, to "Magia Avalonu" dostarcza nam wątków, dzięki którym fabuła zaczyna się rozwijać. Główna bohaterka nabiera charakteru, a wyobrażenie i opisy magicznej krainy wróżek są fascynujące. Odpowiada mi ten klimat, jestem wręcz zaciekawiona tym, co...

Bardzo fajna młodzieżowa książka opowiadająca historię dziewczyny która jest wróżka

Bardzo fajna młodzieżowa książka opowiadająca historię dziewczyny która jest wróżka

W pewnych chwilach miałam ochote przestać czytać książkę i byłam przekonana ze druga część wcale nie jest taka fajna jak się człowiekowi zdaje aczkolwiek sytuacja na tyle się rozkręcila a szczególnie koniec historii ze ma się ochotę na kolejny tom

W pewnych chwilach miałam ochote przestać czytać książkę i byłam przekonana ze druga część wcale nie jest taka fajna jak się człowiekowi zdaje aczkolwiek sytuacja na tyle się rozkręcila a szczególnie koniec historii ze ma się ochotę na kolejny tom

,, Magia Avalonu '' autorstwa Aprilynne Pike jest kontynuacją ,, Skrzydeł Laurel ''. Laurel została wysłana do świata ludzi, by odziedziczyć ziemię, na której znajduje się brama do krainy zamieszkiwanej przez wróżki. Teraz jednak dziewczyna ma do spełnienia nową misję - musi ochraniać siebie i swoją rodzinę przed niechybnym atakiem trolli. Jako niedoświadczona wróżka zostaje wysłana do Avalonu, by tam uczyć się wykorzystywać swoje magiczne umiejętności. Po powrocie okazuje się jednak, że trolle są sprytniejsze niż jej się wydawało. Laurel natomiast toczy bitwę nie tylko z nimi lecz także ze swoimi uczuciami. Z jednej strony kocha Dawida i nie wyobraża sobie życia bez niego. Z drugiej strony w Avalonie czeka ktoś inny, z kim łączy ją głęboka więź - Tamani, który nie traci nadziei, iż dziewczyna kiedyś do niego wróci. Jednak wybór może złamać jej serce.... Uważam, że książka jest świetna. Wreszcie mamy okazję zobaczyć Avalon i dowiedzieć się więcej o życiu, historii i zwyczajach wróżek. Chociaż ja i tak wolę, kiedy akcja toczy się w naszym kompletnie niemagicznym i mugolskim świecie ;) Mam nadzieję, że Wam również spodoba się ta seria. Polecam i zapraszam do śledzenia mojego bloga https://zaczytanamary.blogspot.com/ oraz https://www.facebook.com/zaczytanamary/

,, Magia Avalonu '' autorstwa Aprilynne Pike jest kontynuacją ,, Skrzydeł Laurel ''. Laurel została wysłana do świata ludzi, by odziedziczyć ziemię, na której znajduje się brama do krainy zamieszkiwanej przez wróżki. Teraz jednak dziewczyna ma do spełnienia nową misję - musi ochraniać siebie i swoją rodzinę przed niechybnym atakiem trolli. Jako niedoświadczona wróżka...

Druga część powieści o Laurel była odrobinę lepsza od pierwszej. Ale tylko odrobinę. Cykl nie należy do najwybitniejszych; jest to krzyżówka "Zmierzchu" z "Harrym Potterem".
Fajnie, że państwo Sewell pokazali charakter. W powieściach dla nastolatek rodzice są na ogół bezbarwni. Jest uśmiechnięta kobietka, która chodzi od kuchni do salonu, powtarzając "Co tam w szkole?", "Wszystko się ułoży", jest też wyluzowany facet, który wykonuje zawód o specyfice niewymagającej dłuższych wyjaśnień: bywa policjantem, kucharzem, ewentualnie (jak w przypadku pana Sewell) właścicielem niewielkiego przedsiębiorstwa. Są rodzicami! Tyle o rodzicach. W "Magii Avalonu" nakreślono ich odrobinę lepiej. Matka otwiera sklep z lekami homeopatycznymi, unika córki, dochodzi do otwartego konfliktu. Nareszcie odrobina realizmu!
Podobała mi też się koncepcja społeczeństwa wróżek: kastowego, żyjącego w zgodzie z naturą, miłującego sztukę, posługującego się specyficznym językiem. Część obywateli daje się lubić, choć z całą pewnością nie można powiedzieć tego o Tamanim - usłyszał "nie", a wciąż przychodzi. Jamison to trochę młodszy Dumbledore, tak samo spokojny i szanowany w swojej społeczności. Za często się nie pojawia. Bardzo dobrze!
Sama protagonistka robi się męcząca. Powiedzieć "jest ironiczna" to mało - jej cynizm po prostu odpycha. Jeżeli nie obściskuje się ze swoim Dawidem, to rzuca sarkastyczne uwagi na prawo i lewo. Nie oczekuję wielkiego opanowania od szesnastolatki, ale z tak agresywną osobą nie wytrzymałabym długo.
Narracji również można trochę zarzucić. Mało tu opisów! Opisów wyglądu, miejsca, uczuć, przeżyć wewnętrznych. Jeżeli na jednej stronie napisano, że Laurel weszła do jakiegoś pomieszczenia, prawdopodobnie zaraz z niego wyjdzie - albo nawiąże dialog z przynajmniej trzema osobami. Wystarczy, że przeoczę dwa wyrazy i już nie rozumiem treści fabuły. A gdyby tak opisać dom Dawida? Albo emocje Chelsea, gdy rozmawia z główną bohaterką? Kim jest królowa Marion - oprócz bycia królową?
Nie wiem, czy sięgnę po trzecią część. Skupienie się wyłącznie na akcji uczyniło postacie płaskimi. Avalon jako kraina jest wspaniały - ale tylko on czyni powieść wartą uwagi. Reszta zwyczajnie nudzi.

Druga część powieści o Laurel była odrobinę lepsza od pierwszej. Ale tylko odrobinę. Cykl nie należy do najwybitniejszych; jest to krzyżówka "Zmierzchu" z "Harrym Potterem".
Fajnie, że państwo Sewell pokazali charakter. W powieściach dla nastolatek rodzice są na ogół bezbarwni. Jest uśmiechnięta kobietka, która chodzi od kuchni do salonu, powtarzając "Co tam w...

Gdy czytałam ją pierwszy raz mając naście lat, jako osoba zafascynowana wróżkami, elfami i wampirami, byłam nią zachwycona, a moja wyobraźnia potrafiła doskonale wczuć się w rolę Laurel. Powróciłam do niej po latach, i to już nie było to samo, pozycja uderza raczej w młodych odbiorców. Mimo wszystko uznaję ją za dobrą 6/10, kilka lat wstecz dostałaby pewnie 10/10.

Gdy czytałam ją pierwszy raz mając naście lat, jako osoba zafascynowana wróżkami, elfami i wampirami, byłam nią zachwycona, a moja wyobraźnia potrafiła doskonale wczuć się w rolę Laurel. Powróciłam do niej po latach, i to już nie było to samo, pozycja uderza raczej w młodych odbiorców. Mimo wszystko uznaję ją za dobrą 6/10, kilka lat wstecz dostałaby pewnie 10/10.

Fascynująca,wciągająca,rewelacyjnie opisana sceneria,kraina,historia miejsca. Pełna drobiazgowych opisów,rozterek emocjonalnych i życia na krawędzi pomiędzy dwoma światami. Nasza bohaterka ma nie lada problem,miłuje jeden,ale przynależy też do drugiego. Powstaje też sprawa jej edukacji. Zarówno w świecie ludzkim,co tym baśniowym. Okazuje się,jak ważną pełni rolę dla krainy,co jeszcze bardziej wzmacnia rozterki. Zdecydowanie magiczne klimaty! Romans,akcja,przygoda,baśniowa kraina i odwieczny dylemat między dwoma,jakże różnymi,facetami,których -a jakże- każdego lubi się inaczej (za przykład pełni tu saga Zmierzch). Jestem pewna,że każdy znajdzie coś dla siebie.

Fascynująca,wciągająca,rewelacyjnie opisana sceneria,kraina,historia miejsca. Pełna drobiazgowych opisów,rozterek emocjonalnych i życia na krawędzi pomiędzy dwoma światami. Nasza bohaterka ma nie lada problem,miłuje jeden,ale przynależy też do drugiego. Powstaje też sprawa jej edukacji. Zarówno w świecie ludzkim,co tym baśniowym. Okazuje się,jak ważną pełni rolę dla...

Druga część losów Laurel dużo bardziej mi sie podobała. Opisy Avalonu były bardzo ciekawe i próbowałam sobie wyobrazić jakby to było móc u nas mieć cos tak pięknego. Laurel w dalszym ciagu nie może zdecydować się z którym chce być chłopakiem oraz w którym świecie chciałaby zostać na zawsze, bardziej ciagnie ja do Dawida jednak ja jestem zdania , że powinna wybrać Tamaniego osobę z jej prawdziwego świata . Dziewczyna musi mierzyć się z trollami i ukrywać przed ludzmi swoją prawdziwą tożsamość, naprawdę fajna historyjka o bajkowym świecie.

Druga część losów Laurel dużo bardziej mi sie podobała. Opisy Avalonu były bardzo ciekawe i próbowałam sobie wyobrazić jakby to było móc u nas mieć cos tak pięknego. Laurel w dalszym ciagu nie może zdecydować się z którym chce być chłopakiem oraz w którym świecie chciałaby zostać na zawsze, bardziej ciagnie ja do Dawida jednak ja jestem zdania , że powinna wybrać Tamaniego...

Avalon urzeka zarówno pięknym wystrojem, co zapewne jest sprawą wróżek letnich, poukładaniem dzięki wróżkom jesiennym, bogactwem dóbr i pracowitością wróżek narodzonych wiosną oraz wyniosłością i mądrością bijącą od wróżek zimowych. Jednak wszystko co dobre, ma też swoje wady. Zmagania Laurel z tym co spotkało ją w tej krainie dostarczają czytelnikowi wiele emocji i wciągają do świata magii.

Avalon urzeka zarówno pięknym wystrojem, co zapewne jest sprawą wróżek letnich, poukładaniem dzięki wróżkom jesiennym, bogactwem dóbr i pracowitością wróżek narodzonych wiosną oraz wyniosłością i mądrością bijącą od wróżek zimowych. Jednak wszystko co dobre, ma też swoje wady. Zmagania Laurel z tym co spotkało ją w tej krainie dostarczają czytelnikowi wiele emocji i...