To wstrętne i okropne, co oni robili Meg. Wręcz nie do pojęcia, co człowiek może zrobić innemu człowiekowi... jak bardzo go niszczyć kawałek po kawałku, upadlać... To nie znęcanie się – to tortury! Dzieciaki, które nie do końca rozróżniają dobro od zła pod wodzą dorosłej (!) kobiety (która mści się na niej za jej młodość i własne starzenie się) męczą i torturują niewinną dziewczynkę, która przeszkadza im jedynie swoim istnieniem. To, co jej robią jest ohydne i po prostu obrzydliwe – nie będę tu zdradzać szczegółów. Stopniowo dołącza do tej „zabawy” coraz więcej dzieciaków z tej ulicy. Straszna, wstrząsająca lektura. Kwintesencja nieludzkości, sadyzmu i zezwierzęcenia. Meg ostatecznie została zakatowana. Smutne, bardzo smutne.
Sytuacja przedstawiona w książce trochę mi przypomina sytuację w obozach koncentracyjnych – niewiele osób ma władzę na dużo większą ilością osób. I choć prześladowani mają przewagę liczebną, to są podporządkowani paru osobom, które są silniejsze psychicznie, mają charyzmę lub jakieś inne argumenty skłaniające do słuchania ich. I jak wśród esesmanów „argumentem” była broń, tak w tej książce – argumentem Ruth było jej wyluzowanie (dawanie dzieciakom piwa, przeklinanie), dzięki czemu się jej podporządkowywały i nie nawet nie myśleli o sprzeciwie. To niesamowite, jakimi ścieżkami chodzą przyczyny ludzkich zachowań.
Nie potrafię tego z czystym sumieniem polecić. No, chyba że osobom nieczułym na cierpienie innych.

To wstrętne i okropne, co oni robili Meg. Wręcz nie do pojęcia, co człowiek może zrobić innemu człowiekowi... jak bardzo go niszczyć kawałek po kawałku, upadlać... To nie znęcanie się – to tortury! Dzieciaki, które nie do końca rozróżniają dobro od zła pod wodzą dorosłej (!) kobiety (która mści się na niej za jej młodość i własne starzenie się) męczą i torturują niewinną...