Jest to druga część trylogii francuskiego pisarza. Według mnie jest ona najlepsza ze wszystkich trzech.
Rozłąka z ukochanym jest dla Alei coraz cięższa. Widzą to towarzyszący jej w podróży Faith i Mjolln. Dodatkowo co noc dziewczyna wymyka się na spotkanie z tajemniczą białą wilczycą. Zwierzę jest w stosunku do niej nieufne, z czasem jednak przekonuje się do Alei.
Cała Gaelia przeżywa kryzys, nawet w Radzie Druidów dochodzi do rozłamu.
Bardzo podoba mi się styl pisania tego Autora. Nie lubię, gdy w rozdziale jest poruszany więcej niż jeden temat (mam tu na myśli gwiazdki oddzielające poszczególne wydarzenia w danym rozdziale), jednakże w tej książce w ogóle mi to nie przeszkadzało. Opisy walk i bitew nie są przytłaczające, nie zanudzają. Za to duży plus.
Może to wina mojej kiepskiej inteligencji, ale akcja jest nieprzewidywalna. Raz akcja toczy się na polu bitwy, raz w pałacu a raz w podróży. Najbardziej zaskakuje zakończenie. Gdy czytałam ostatnie karty, słowa Autora wzbudziły we mnie kilka uczuć naraz.
Książkę gorąco polecam, jest warta swojej ceny.

Jest to druga część trylogii francuskiego pisarza. Według mnie jest ona najlepsza ze wszystkich trzech.
Rozłąka z ukochanym jest dla Alei coraz cięższa. Widzą to towarzyszący jej w podróży Faith i Mjolln. Dodatkowo co noc dziewczyna wymyka się na spotkanie z tajemniczą białą wilczycą. Zwierzę jest w stosunku do niej nieufne, z czasem jednak przekonuje się do Alei.
Cała...