Czytanie książki nie należało do najprzyjemniejszych,ponieważ w jej odbiorze przeszkadzał mi sposób przedstawiania opisywanego świata przez autorkę.Ma w tym swój udział także ubogi zasób słownictwa,które zostało użyte do napisania książki.Wszechobecne metafory w wypowiedziach bohaterów irytowały mnie niemiłosiernie i nie rozumiem co miały one na celu.W ogóle ich sposób postrzegania rzeczywistości był dla mnie nie do ogarnięcia.Ja wiem,że to inne czasy były (nawet inny wiek !) a także inna kultura,jednakże bez przesady,podejście do niektórych kwestii nie mogło się aż tak zmienić.Żaden bohater nie zdobył mej sympatii,w moim odczuciu większość z nich była bezbarwna i przedstawiona wyłącznie jako dobre bądź złe charaktery (w międzyczasie mieli okazję przejść z jednej strony na drugą).Zgodnie z opisem,najważniejszym wątkiem w powieści jest wzajemna miłość głównych bohaterów.Pomijając już to,że praktycznie się do siebie nie odzywali w trakcie gry,nie mogę zaakceptować faktu którym jest ich tak późne pierwsze spotkanie (miało miejsce na 133 stronie).Muszę jednak przyznać,że ich wcześniejsze losy były bardziej interesujące.Również tytułowej gry w go w tym czasie było jak na lekarstwo.Powieść ''Dziewczyna grająca w go'' jest pozycją bardzo przeciętną,jedyne co mogę w niej pochwalić to ciekawe tło historyczne (początek wojny chińsko-japońskiej) oraz druzgoczące zakończenie.Nie była to do końca strata czasu,w związku z moim upodobaniem do książek rozgrywających się w trakcie wojny,mimo to nie wiem,czy komukolwiek mogłabym z czystym sercem ją polecić.

Czytanie książki nie należało do najprzyjemniejszych,ponieważ w jej odbiorze przeszkadzał mi sposób przedstawiania opisywanego świata przez autorkę.Ma w tym swój udział także ubogi zasób słownictwa,które zostało użyte do napisania książki.Wszechobecne metafory w wypowiedziach bohaterów irytowały mnie niemiłosiernie i nie rozumiem co miały one na celu.W ogóle ich sposób...