Pierwsze zetknięcie z literaturą chińską...

Hong Ying urodziła się w latach 60, tuż po wielkiej klęsce głodu. Dorastała w nadbrzeżnych slumsach - ciasnych, przeludnionych, pozbawionych elementarnych wygód. Córka rzeki to autobiografia autorki.
Główna bohaterka - Mała Szóstka to sama autorka. Urodzona w roku 1962 doświadczyła na sobie głodu, mieszkała w wielkich zaludnionych do granic możliwości slumsach, bez godnych warunków sanitarnych, bytowych. Po kilka osób w jednym pokoiku, przedzielonym zasłonami. Niezwykły realizm opisów, wręcz momentami naturalizm bije z każdej strony. Chińskie realia, prawdy, tradycje i obyczaje – to na pewno tu znajdziemy.

Powieść doskonale ukazuje oblicze chińskiej rzeczywistości, pokazuje prawdę o tamtych czasach. Dla kogoś takiego jak ja, kto nigdy nie interesował się kulturą i historią Chin to kopalnia wiedzy. Wartość dokumentalna tej powieści to jedna z niewielu jej zalet, niestety.

Narracja jest bardzo chaotyczna, urywana. Szybko następuje zmiana tematu, bez żadnego logicznego połączenia autorka przechodzi od jednego wątku do kolejnego. Nie ma prawie akcji ani tym bardziej napięcia. Momentami po prostu jest nudno.

Ożywienie następuje jedynie w momentach opisujących profesora historii, spotkania z nim. To on, jest pierwszą osobą, której Mała Szóstka naprawdę zaufa, które chce jej wysłuchać. To on przedstawia jej szczegółowo zasady życia w społeczeństwie, dzieli przeżyciami i uczuciami, uczy tego, co to miłość, wprowadza w świat seksu. Jest podobny do niej, odrzucony, nie rozumiany… Kim jest dla głównej bohaterki nauczyciel historii? Kochankiem, przyjacielem, czy może ojcem, którego nigdy tak naprawdę nie miała?

W swojej własnej skórze Małą Szóstka nie czuje się dobrze. Czuje się niezauważana, niekochana, nikomu nie potrzebna. I pewna jest, że to ma jakiś związek z jej przeszłością. Wie, że skrywana jest przed nią jakaś tajemnica i za wszelką cenę próbuje ją poznać. Uważa, e wszystkimi dookoła rządzi egoizm ,każdy żyje dla siebie. Dlatego Mała Szóstka nie okazuje uczuć, nie otwiera się przed nikim, poza nauczycielem. Nie krzywdzi innych, choć inni krzywdzą ją. Jest w sumie bezbarwna, mimo iż tak wiele opowiada o sobie. Nabiera barw dopiero pod koniec, kiedy postanawia odnaleźć własną drogę, kiedy w pewien sposób się buntuje.

Powieść specyficzna, smutna. Myślę, że jak na pierwsze zetknięcie z prozą chińską, mogło być lepiej.

„Niemniej są na świecie tacy ludzie, których spotyka się na wąskiej ścieżce życia, a rolę, jaką w nim odegrają, można opisać wyłącznie za pomocą emocji, nie słów. Kiedy takich dwoje zejdzie się na tej samej wąskiej ścieżce, to czy tego chcą, czy nie, przyciągani potężną siłą zmierzają ku sobie, odczuwając zarazem lęk i podniecenie”.

Pierwsze zetknięcie z literaturą chińską...

Hong Ying urodziła się w latach 60, tuż po wielkiej klęsce głodu. Dorastała w nadbrzeżnych slumsach - ciasnych, przeludnionych, pozbawionych elementarnych wygód. Córka rzeki to autobiografia autorki.
Główna bohaterka - Mała Szóstka to sama autorka. Urodzona w roku 1962 doświadczyła na sobie głodu, mieszkała w wielkich...