Powolutku zbliżam się do końca tej słynnej sagi...
i powiem szczerze, że zanim wziąłem się za Siostrzeńca czarodzieja zastanawiałem się trochę na jaki jeszcze pomysł może wpaść autor, by fabuła była tak urokliwa jak poprzednie części.
Gdy już moje oczy podążały za treścią pojawiło się zaskoczenie, bo czegoś takiego się nie spodziewałem...
Znacznie odbiega od poprzednich części. Mam oczywiści na myśli sam szkic i sens fabuły, to jakimi wątkami została połączona.
Otóż w tej części dowiadujemy się jak się to wszystko zaczęło. Całą genezę tej historii od samego początku. Czytając pierwszą część wielu czytelników z pewnością zastanawiało się skąd wzięła się tajemnicza szafa, będąca tunelem czasoprzestrzeni. Jak to się w ogóle stało, że czwórka dzieciaków, trafiła do baśniowej i magicznej krainy, gdzie zwierzęta mówią ludzkim głosem, a to, co wydawało się niemożliwe staje się faktem, czymś namacalnym...skąd się wzięła ta Narnia...??
Poznajemy Pola i Digorego, którzy zostają podstępem zmuszeni i sprowokowani by uczestniczyć w szalonym eksperymencie, szalonego i ekscentrycznego wuja Andrzeja. Przenoszą się do Innego Świata i na wskutek pewnych wydarzeń dowiadują się jak powstała Narnia. Po drodze czekać ich będzie mnóstwo przygód. Zostaną wystawieni na wiele prób. Czy wyjdą z nich zwycięsko? Czy siła ich charakteru popchnie ich do wielkich czynów, pełnych poświęcenia...trzeba przeczytać...
Czy kiedy los kusi nas i zachęca do spróbowania rzeczy, które wcześniej kłóciły się z naszym zasadami, zgodnie z którymi żyliśmy, jesteśmy wstanie oprzeć się pokusie w imię rzeczy szlachetnych.
To przesłanie w sprytny sposób nawiązał autor do kuszenia Ewy, kiedy wąż miał dla niej propozycję nie do odrzucenia. Każdy wie jak to się skończyło dla niej, do czego doprowadziło...
Dobrze się bawiłem czytając tę część, a to chyba wiele powinno znaczyć...!!!

Powolutku zbliżam się do końca tej słynnej sagi...
i powiem szczerze, że zanim wziąłem się za Siostrzeńca czarodzieja zastanawiałem się trochę na jaki jeszcze pomysł może wpaść autor, by fabuła była tak urokliwa jak poprzednie części.
Gdy już moje oczy podążały za treścią pojawiło się zaskoczenie, bo czegoś takiego się nie spodziewałem...
Znacznie odbiega od poprzednich...