Była supermodelką, podziwianą i szanowaną, każdy chciał być na jej miejscu. Miała wszystko, czego tylko zapragnęła, żyła w perfekcyjnym, udawanym świecie, idealnym niczym domek dla lalek. Aż pewnego dnia ptaki zjadły jej twarz.

Każdy, kto chociaż raz sięgnął po utwór autorstwa Chucka Palahniuka wie, że powinien spodziewać się ciężkiej lektury. Znany głównie ze swojej powieści Fight Club: Podziemny krąg, autor nie zwykł przebierać w słowach, a jego ostry styl nie każdemu przypadnie do gustu. Niewidzialne potwory to powieść pełna drastycznych scen i szokujących zachowań bohaterów, którzy nie mając już nic do stracenia szukają akceptacji i spełnienia, które, być może, jest całkowicie nieosiągalne. Porównując ją do innych dzieł autora nie jest to jednak najbardziej drastyczna z jego książek, więc zainteresowanym jego twórczością polecałabym zapoznanie się z nią przed sięgnięciem po inne pozycje, takie jak Udław się.

Akcja powieści rozpoczyna się w dzień ślubu Evie Cottrel, nie jest to jednak wydarzenie jak z bajki: dom panny młodej stoi w płomieniach, a u jej stóp kałuża krwi robi się coraz większa. Na prośbę postrzelonej przez Evie Brandy Alexander, główna bohaterka powieści opowiada, w dość chaotyczny sposób, ich wspólną historię, od pierwszego spotkania w szpitalu tuż po tym, jak główną i bezimienną jeszcze bohaterkę przyjęto z powodu poważnych obrażeń twarzy. Brak chronologii początkowo może być nieco mylący, ale opowieść bardzo szybko zaczyna składać się w całość, trzymając czytelnika w napięciu aż do samego końca.

Niewidzialne potwory to książka z której cytaty można czerpać garściami, każda scena ma sens i znaczenie. Bardzo często wywołuje obrzydzenie, wciągając przy tym jeszcze bardziej. Z pewnością nie jest to powieść, którą można polubić, jest w niej zbyt dużo negatywnych i sprzecznych emocji, niemożłiwych do oceny i usprawiedliwienia. Warto jednak się z nią zapoznać i samodzielnie ocenić.

Całość recenzji: http://www.artefakty.pl/recenzja-niewidzialne-potwory/

Była supermodelką, podziwianą i szanowaną, każdy chciał być na jej miejscu. Miała wszystko, czego tylko zapragnęła, żyła w perfekcyjnym, udawanym świecie, idealnym niczym domek dla lalek. Aż pewnego dnia ptaki zjadły jej twarz.

Każdy, kto chociaż raz sięgnął po utwór autorstwa Chucka Palahniuka wie, że powinien spodziewać się ciężkiej lektury. Znany głównie ze swojej...