Amerykański pisarz satyryczny i niezależny dziennikarz Najbardziej znany z wielokrotnie nagradzanej powieści Podziemny krąg (Fight Club) (1996),na podstawie której w 1999 David Fincher wyreżyserował film pod tym samym tytułem. Dzięki filmowi, oraz dwóm następnym książkom – Invisible Monsters oraz Rozbitek (obie 1999) – pisarz zdobył rozgłos. Jednak dopiero Choke (2001, zamieszczona na liście bestsellerów The New York Times) utwierdziła jego popularność.
Jego styl można określić jako minimalizm z elementami cynizmu i ironicznego czarnego humoru. Mieszanka specyficznego poczucia humoru i dziwacznych wydarzeń, które autor wplata w swoje historie sprawiła, że Palahniuk bywa określany jako "pisarz szokujący" i często jest krytykowany.
Pisarz utrzymuje ścisły kontakt ze swoimi fanami; m.in. za pośrednictwem swojej strony internetowej prowadzi warsztaty pisarskie.
Źródło: Wikipediahttp://
Twoja praca to nie ty. Ilość pieniędzy, jaką masz w banku to nie ty. Samochód jakim jeździsz, to też nie jesteś ty. Ani zawartość twojego po...
Twoja praca to nie ty. Ilość pieniędzy, jaką masz w banku to nie ty. Samochód jakim jeździsz, to też nie jesteś ty. Ani zawartość twojego portfela. Ani nawet twoje pieprzone portki.
Palahniuk musiał mieć świetną zabawę pisząc tę książkę. Ironia jest olbrzymia. Groza też jest wielka. Wszystko pulsuje ze strachu. Jest trochę tak jak w Republice Gileat z „Opowieści podręcznej” Margaret Atwood, a nawet miałem skojarzenia z rewolucją kulturalną w Chinach.
Ameryka przestaje istnieć. Nadszedł Dzień prawdy. Młodzi obejmują władzę. Zabitych wrzuca się do głębokiego dołu i zasypuje wapnem. Wpierw obcina się im ucho. Powstają trzy nowe Królestwa.
Ale w sumie ta historia mnie zmęczyła. Za dużo jest przesady. Niepotrzebne te motywy gejów i nie-gejów, robi się taki brudny seks, jakby tylko dla zapełnienia stron czymś niby atrakcyjnym. Królewskie dwory również wydały mi przejaskrawione. Palahniuk nie pierwszy raz gubi się z rzeczywistością.
Więc ta opowieść była dla mnie za długa, lecz nie była obojętna.
Jeśli zobaczę na ulicy ludzi czytających czarno-niebieską księgę, będę wiedział: zaczęło się!
NIE NA ZAWSZE, ALE NA RAZIE
Wielkie przekleństwo dorosłości
określa marny los zwierzątek:
Królik Puchatka nie ugości,
a Kłapouchy straci wątek –
nie będzie więcej filozofem,
gdy Krzyś okaże się Krzysztofem.
- Jacek Kaczmarski
W końcu doczekałem się dobrej promocji na nową powieść Chucka Palahniuka, więc jak mogłem nie skorzystać? No i… No i jak zawsze, świetnie jest, pomysłowo, klimatycznie, ironicznie i z piękną satyrą nie tylko na zastaną rzeczywistość, ale ogólnie nas wszystkich, acz nie jest to dzieło do końca spełnione. I chociaż bardziej podeszła mi poprzednia książka – znaczy „The Invention of Sound”, nie „Consider This” – ta nadal trzyma doskonały poziom i pokazuje, że Palahniuk nie stracił z wiekiem talentu i umiejętności. A przy okazji, że potrafi zrobić brutalną baśń dla dorosłych, w której pobrzmiewają echa tylu dzieł i zjawisk, że wyłapywanie już samo tego wszystkiego to czysta przyjemność, nawet jeśli są pewne zgrzyty.
Głównych bohaterów jest tu dwóch – Cecil (narrator) i jego brat Otto. Panicz Cecil i Panicz Otto, synowie brytyjskiej rodziny w tradycjami, rządowych specjalistów w fachu zabójstw zmieniających oblicze historii. Kto zabił Judy Garland i Marylin Monroe? Kto dokonał zamachów z jedenastego września i załatwił Kurta Cobaina? Meat Loafa?
Nic dziwnego, że panicze też do najgrzeczniejszych nie należą – nie dość, że całe dnie wprowadzają w życie swoje chore seksualne zabawy w „Kubusia Puchatka” (i nie tylko),to jeszcze wręcz nałogowo piszą listy do skazanych seryjnych morderców i zbrodniarzy, których zachęcają wręcz do zjawienia się u nich w domu. I uśmiercają w swoim otoczeniu każdego, kto im nie pasuje – niańki, robotników i im podobnych. W całym tym szaleństwie pobrzmiewa echo pytania o to, co właściwie stało się z ojcem bohaterów, kim była tajemnicza kobieta, która owego ojca znała, co kryje się w pewnym martwym Stumilowym Lesie i przede wszystkim dokąd – i do czego – to wszystko, co się dzieje, może doprowadzić?
https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2024/02/not-forever-but-for-now-chuck-palahniuk.html