Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Joy Division to zespół, który nagrał tylko dwie płyty i istniał zaledwie 4 lata początkowo pod nazwą Warsaw, ale jego dokonania są ponadczasowe. Co ciekawe ta muzyka wcale się nie nudzi i mimo upływu czterdziestu lat jest niesamowicie "świeża". Osobliwe jest również to jaki ślad pozostawiły po sobie dwa albumy formacji; "Unknown.." i "Closer". Jeżeli wsłuchacie się w końcową brudną solówkę z "day of the lords" to usłyszycie tam sposób gry na którym opiera się cały późniejszy black metal (np. Burzum - "filozofem"). "disorder" i inne kawałki to przecież charakterystyczna gitara The Edge z U2. Wysunięcie partii gitary basowej na przód przyprawia o ciary. Joy Division to też inspiracja dla wielu późniejszych zespołów, np. The Cure, czy wiele lat później Interpol, Editors.. A miało być o książce! "Przejmujący z oddali" to wspomnienia żony Iana Curtisa o nim samym i o trudach w jakich narodził się ten zespół, to także trudne relacje pomiędzy zespołem, a Deborą wspomnianą żoną. To też historia rozkwitu i upadku miłości kobiety i mężczyzny. Książka wydaje się być biografią obiektywną, przedstawiającą niewygodne fakty właściwie z każdej ze stron. No może oprócz kochanki Annik, która co zrozumiałe, jest mocno "obsmarowana", sportretowana dosyć powierzchownie i oschle. Czyta się ją bardzo szybko, mi to zajęło trzy dni ze słuchawkami na uszach i dodatkowo z przeszukiwaniem internetów na temat faktów, które chciałem rozwinąć. Polecam każdemu chcącemu zgłębić temat, życia i twórczości Iana Curtisa.