Książka w typowo francuskim stylu - pozorny spokój i burza pod powierzchnią. Pełno wyrafinowanych intryg, manipulacji i zła, choć ta naprawdę trudno jednoznacznie stwierdzić, kto jest winien tego, co zaszło. Cecylia? Rozpieszczona nastolatka? Jej ojciec? Starzejący się amant, który zachowuje się jak pies ogrodnika? Czy Anna? Wytworna i pełna dumy, ale w kluczowym momencie nie potrafiąca zachować się jak na francuską kobietę przystało i odpowiednio zmanipulować swojego mężczyznę? Nie ma odpowiedzi.

Dla mnie opowiadanie to historia o tym, co się dzieje, kiedy dzieci wychowują dzieci. A raczej kiedy nieodpowiedzialny, roztrzepani ludzie odpowiadają za nie mniej nieodpowiedzialne nastolatki. Cecylia zachowuje się jak typowa siedemnastolatka: wszystko, co nie układa się po jej myśli jest raniące, niewłaściwe i złe. I nawet jeśli sama przed sobą przyznaje, że nie ma racji, nie potrafi zaprzestać niszczących działań. Nie rozumie lub nie chce zrozumieć ich konsekwencji. W takim momencie potrzeba jej drogowskazu, jakim mogła być dla niej Anna, ale jakim nigdy nie stanie się jej ojciec. Dość powiedzieć, że na końcu wracają oni do dawnego trybu życia jak gdyby nigdy nic.
A Anna? Początkowo nie wzbudzała mojej sympatii. Trochę rozumiałam Cecylią zirytowaną faktem, że sama jest zmuszana do nauki podczas gdy Anna dołącza do niej i jej ojca na wakacje w momencie, kiedy w domu jest jeszcze poprzednia kochanka. W głowie się nie mieści. Sądzę jednak, że Anna miała pewną mądrość życiową właściwą 40-letniej kobiecie. Mądrość, której Cecylia nie mogła widzieć ze względu na wiek. I wydaje mi się, że nigdy jej nie pozna, bo zabraknie jej właściwego wzorca w przyszłości. Zagadką jest dla mnie jedynie, czy Anna faktycznie miała wypadek. Czy Cecylia podaje to w wątpliwość, bo łatwiej jest jej to zrozumieć? Usprawiedliwić się przed samą sobą? Samobójstwo zupełnie nie pasuje mi do Anny.

Książka w typowo francuskim stylu - pozorny spokój i burza pod powierzchnią. Pełno wyrafinowanych intryg, manipulacji i zła, choć ta naprawdę trudno jednoznacznie stwierdzić, kto jest winien tego, co zaszło. Cecylia? Rozpieszczona nastolatka? Jej ojciec? Starzejący się amant, który zachowuje się jak pies ogrodnika? Czy Anna? Wytworna i pełna dumy, ale w kluczowym momencie...