Cztery gwiazdki daję tylko ze względu na sentyment do gry, w której świecie osadzono to cudo. Tak w zasadzie, to czytałam mnóstwo lepiej napisanych fanficków rozgrywających się w Ancarii i każdemu, kto zamierza to przeczytać z powodu sympatii do gry, szczerze polecam takimi fan fiction się zainteresować, a tą powieść zostawić w spokoju. Jest przede wszystkim płytka, nudna i pozbawiona ciekawych zwrotów akcji. Główna bohaterka jest dziwnym typem osobowości, chyba chodziło o taką pozorną twardzielkę o złotym sercu, której imię zabawnie kojarzy się z nazwą butiku. Pomieszanie z poplątaniem pod względem religii (mamy tu Starych Bogów, chrześcijaństwo, a nawet jednego bohatera, który podobno wierzy w karmę), broni, strojów i obyczajów (nagle skądś mają tam strzelby), a oprócz tego strasznie drażniły mnie francuskie zwroty, których uparcie używali bohaterowie (skąd oni tam to diabła znają francuski, to chyba wie tylko autor). Oprócz tego mnóstwo pomniejszych błędów i głupot - na łopatki rozłożył mnie epitet "gołobiustna dziwka". Ze względu na tytuł czekałam w sumie całą powieść na wprowadzenie wątu Serafii, a gdy w końcu się takowy pojawił, autor uciął go właściwie bez żadnych wyjaśnień. Było tam tego sporo i mogę powiedzieć z czystym sumieniem, że nie polecam. Rozczarowanie murowane.

Cztery gwiazdki daję tylko ze względu na sentyment do gry, w której świecie osadzono to cudo. Tak w zasadzie, to czytałam mnóstwo lepiej napisanych fanficków rozgrywających się w Ancarii i każdemu, kto zamierza to przeczytać z powodu sympatii do gry, szczerze polecam takimi fan fiction się zainteresować, a tą powieść zostawić w spokoju. Jest przede wszystkim płytka, nudna i...