Bardzo dobrze opisany problem synestezji. Bo w przypadku głównego bohatera to już problem. Niewymuszony styl pisarski, który przyjemnie się czyta. Być może kiedyś do niej powrócę, by odświeżyć fabułę.

Bardzo dobrze opisany problem synestezji. Bo w przypadku głównego bohatera to już problem. Niewymuszony styl pisarski, który przyjemnie się czyta. Być może kiedyś do niej powrócę, by odświeżyć fabułę.

Kupiłam ją jak byłam nastolatką - zaintrygował mnie tytuł i miałam ochotę się dowiedzieć o co biega z tą całą SYNESTEZJĄ i pamiętam, że przepadałam tak wciągnęła mnie cała historia. BARDZO mi się podobała.

Polecam w 100%

Ps. Myślę, że kiedyś jeszcze raz ją przeczytam, bo może nie pamiętam fabuły, ale pozostawiła we mnie miłe wrażenie po lekturze.

Kupiłam ją jak byłam nastolatką - zaintrygował mnie tytuł i miałam ochotę się dowiedzieć o co biega z tą całą SYNESTEZJĄ i pamiętam, że przepadałam tak wciągnęła mnie cała historia. BARDZO mi się podobała.

Polecam w 100%

Ps. Myślę, że kiedyś jeszcze raz ją przeczytam, bo może nie pamiętam fabuły, ale pozostawiła we mnie miłe wrażenie po lekturze.

To oczywiste, że są takie książki, które zapadają w pamięć na zawsze i w istotnym stopniu poszerzają nasz światopogląd. Jedną z takich pozycji niewątpliwie jest powieść Nicoli Morgan pt.: "Poniedziałki są czerwone", Bo nie da się inaczej powiedzieć o książce, która do głębi porusza i powoduje, że mózg eksploduje od nowych doznań i niecodziennych przemyśleń.
Bohaterem tej powieści jest nastoletni chłopak Luke, a właściwie nawet nie on sam, ale jego choroba- synestezja. Luke budzi się w szpitalu z, jak sam mówi, "kalejdoskopem w głowie". Jego zmysły uległy kompletnemu przemieszaniu: czuje zapachy uczuć, smakuje muzykę, dostrzega kolory wyrazów. Oprócz tej przypadłości chłopak zyskuje coś jeszcze- intruza Dreega, który zagnieżdża się w jego głowie i z charyzmą samego diabła, roztacza przed Lukiem cudowne korzyści, jakie może za sobą nieść władza. Bo Dreeg umożliwia chłopcu kreowanie rzeczywistości tylko za pomocą siły woli. Szybko jednak okazuje się, że moc władzy jest ekscytująca, ale zarazem destrukcyjna. Luke zostaje postawiony przed trudnym dylematem, do niego należy odróżnienie dobra od zła.
"Poniedziałki są czerwone" to analiza ludzkiej psychiki, ludzkich pragnień i żądz. To książka napisana niesamowicie barwnym i poetyckim językiem, która mówi o miłości i nienawiści oraz o granicach, których człowiek nie może przekroczyć. Warto po nią sięgnąć bo skłania ona do refleksji i przenosi na wyższy poziom świadomości.

To oczywiste, że są takie książki, które zapadają w pamięć na zawsze i w istotnym stopniu poszerzają nasz światopogląd. Jedną z takich pozycji niewątpliwie jest powieść Nicoli Morgan pt.: "Poniedziałki są czerwone", Bo nie da się inaczej powiedzieć o książce, która do głębi porusza i powoduje, że mózg eksploduje od nowych doznań i niecodziennych przemyśleń.
Bohaterem tej...

Jako osoba z synestezją zainteresowałam się tą książką. Przy czym o ile moja synestezja jest nieszkodliwa, to przypadek bohatera jest już chorobą. Dla mnie nic istotnego nie zmienia, że np. „A” jest czerwone, a „K” niebieskie, ale w przypadku książkowym dolegliwości bohatera są bardziej uciążliwe (choć oczywiście całość jest trochę przerysowana).

Samo jednak zjawisko synestezji jest wg mnie niesamowite! Wielu artystów miało synestezję, co odbijało się w pewnym stopniu na ich twórczości (wspomniany w książce Morgan – Nabokov, wśród malarzy – Kandinsky, Klee, a z kompozytorów Liszt czy Rimski-Korsakow).
W książce „Kiedy mózg pracuje inaczej” Bragdona jest rozdział poświęcony tej „chorobie”, jednak nie do końca mnie zadowolił i chętnie przeczytałabym jakąś obfitszy opis tego zjawiska. Wiadomo że jest wiele różnych rodzajów synestezji – połączeń zmysłów – od widzenia kolorów znaków graficznych (najczęstsze),poprzez widzenie kolorów dźwięków, czucie smaku dźwięku itd.

W moim ulubionym filmie Felliniego – „A statek płynie” jest niesamowita postać – niewidomej księżnej (granej zresztą przez Pinę Bausch ;),która widzi kolory podczas słuchania muzyki. A skoro jesteśmy przy filmach to polecam film dokumentalny „Geniusz pamięci” o chłopaku z synestezją która pomaga mu zapamiętać X cyfr po przecinku liczby pi. Ów człowiek widzi liczby jako przestrzenne rzeźby, które to potrafi nawet wymodelować (i to takie fajne, à la Henry Moore ;).

To tyle na temat synestezji :).

Jako osoba z synestezją zainteresowałam się tą książką. Przy czym o ile moja synestezja jest nieszkodliwa, to przypadek bohatera jest już chorobą. Dla mnie nic istotnego nie zmienia, że np. „A” jest czerwone, a „K” niebieskie, ale w przypadku książkowym dolegliwości bohatera są bardziej uciążliwe (choć oczywiście całość jest trochę przerysowana).

Samo jednak zjawisko...

też tak jak większość pewnie osób tutaj natknęłam się na nią przypadkiem w bibliotece. szuakałam czegoś "innego". ta książka mnie w pełni pod tym względem usatysfakcjonowała. może to zrobić nawet tak bardzo, że można się przez nią zacząć interesować psychologią. opisuje uczucia tak, że czułam się jakbym była w głowie tej osoby z syntezją. bardzo realistycznie i oryginalnie. ja na przykład, nigdy wcześniej nie słyszałam o takiej chorobie, a tym bardziej o żadnej książce temu poświęconej. poza tym szybko i przyjemnie się ją czyta, jak najbardziej polecam, jestem mile zaskoczona!

też tak jak większość pewnie osób tutaj natknęłam się na nią przypadkiem w bibliotece. szuakałam czegoś "innego". ta książka mnie w pełni pod tym względem usatysfakcjonowała. może to zrobić nawet tak bardzo, że można się przez nią zacząć interesować psychologią. opisuje uczucia tak, że czułam się jakbym była w głowie tej osoby z syntezją. bardzo realistycznie i oryginalnie....

Bardzo nietypowa, ale i przyjemna książka. Uświadamia o bardzo niezwykłej chorobie, synestezji, gdzie chorzy posiadają "barwne słyszenie". Potrafią skojarzyć liczby i litery z kolorami, co dla mnie jest niesamowite. Chętnie przeczytałabym podobną książkę.

Bardzo nietypowa, ale i przyjemna książka. Uświadamia o bardzo niezwykłej chorobie, synestezji, gdzie chorzy posiadają "barwne słyszenie". Potrafią skojarzyć liczby i litery z kolorami, co dla mnie jest niesamowite. Chętnie przeczytałabym podobną książkę.

czytałam ją bardzo dawno temu ale zapadła mi w pamięć
była raczej nietypowa i czytało się ją bardzo szybko i przyjemnie

czytałam ją bardzo dawno temu ale zapadła mi w pamięć
była raczej nietypowa i czytało się ją bardzo szybko i przyjemnie

Dosłownie "uwielbiam"! :P Książka inna niż wszystkie, zaje#iście napisana. ( ;

Dosłownie "uwielbiam"! :P Książka inna niż wszystkie, zaje#iście napisana. ( ;

niesamowita i dziwna

niesamowita i dziwna

Przerażająca historia z dodatkiem synestezji (moja pierwsza styczność z tą "chorobą"). Jedna z ulubionych książek, wbrew pozorom

Przerażająca historia z dodatkiem synestezji (moja pierwsza styczność z tą "chorobą"). Jedna z ulubionych książek, wbrew pozorom