To jedna z najgorszych nie-fikcyjnych książek jakiekolwiek miałam nieszczęście czytać.

Książka jest skierowana do nastolatków. 13-18 tak na oko i logikę.

Najelpszy sposób żeby opisać tą książkę to "ktoś kto nie jest nastolatkiem od ostatnich trzech dekach stara się aż zabardzo pokazać nastolatkom jak bardzo ich rozumie".

Problemy tu przedstawione są oczywiste. A ich rozwiązania według Morgan jeszcze bardziej. Cała książka sprowadza się do "porozmawiaj z zaufanym dorosłym" i "generalnie nie myśl o tym". Rady są do obrzydu powtarzane w każdym rozdziale. Nie mówiąc już o tym, że książka najwyraźniej jest skierowana do nastolatków z klasy średniej i wyższej z dobrych rodzin. Wiecie - takich którzy po taką książkę nigdy nie sięgną.

Książka jest też niesamowicie naiwna. Zakłada że wszyscy mają dobre intencje, dzieci wszystko sobie wymyślają a w ogóle to najlepiej zadzwonić na całą listę infolinii gdzie człowiek czeka trzy tygodnie żeby porozmawiać.

Cały ton tekstu jest tak protekcjonaly że aż boli. Ale autorka nie wacha się nam co drugą stronę przypominać że ona jak najbardziej tych nastolatków rozumie.

A to znowu przenosi mnie do kolejnego punktu. Ta książka powinna być kierowana do młodszych dzieci jeśli już w ogóle do kogokolwiek. Pani Morgan niby pisze dla młodych ludzi ale generalnie zakłada że to totalni idioci którzy nawet nie wiedzą czym jest self-refleksja. A generalnie to se powinni pomedytować, i no!

Kolejny problem to brak jakiejkolwiek wrażliwości na problemu młodych ludzi pomimo promowania książki właśnie do tej grupy. Ludzie którzy się samookaleczają to self-harmers. Ponieważ to jest ich największa cecha, prawda? Bo nie są najpierw ludźmi tylko przykładem pani Morgan.

No i dochodzimy też oczywiście do tego że pani Morgan wybitnie stara się nam udowodnić jak ona to się zna na nauce. Na psychologii, neurologii, socjiologii - co potrzeba, pani Morgan jest zawsze ekspertem. Dlaczego jest to i śmieszne i tragiczne? O tuż dlatego że raz po raz pani Morgan używa totalnie niepoprawnej terminologii na najprostsze koncepty. To samo z ich wytłumaczeniem. Dane z przed paru dobrych lat, jak i nie dekad, uproszczone do maximum - dopóki nie utracą sensu na tyle że pani Morgan jest w stanie wcisnąć je do swojego gniota - znaczy się książki.

Nie poleciłabym tego szmelcu komukolwiek. Przeczytałam to głównie po to żeby pozbyć się z półki ale teraz to aż mam wyrzuty sumienia próbując ją odsprzedać bo wiem że krzywdzę kolejnego potencjalnego czytelnika.

To jedna z najgorszych nie-fikcyjnych książek jakiekolwiek miałam nieszczęście czytać.

Książka jest skierowana do nastolatków. 13-18 tak na oko i logikę.

Najelpszy sposób żeby opisać tą książkę to "ktoś kto nie jest nastolatkiem od ostatnich trzech dekach stara się aż zabardzo pokazać nastolatkom jak bardzo ich rozumie".

Problemy tu przedstawione są oczywiste. A ich...