Pierwsze wrażenia to chaos i zaplątanie, niespójne wizje bez sensu i chronologii. "Welin" to naprawdę trudna książka, ale też wyjątkowa i niepowtarzalna. Ciężko się czyta m. in. dlatego że czas nie jest tu linearny, "teraźniejszość" przeplata się z historią, mitologią i przyszłością w jednej chwili. Nie tylko czas jest tu niespójny, jak w kalejdoskopie zmieniają się też miejsca akcji i tożsamości bohaterów. W którymś momencie, kiedy mózg czytelnika przestawia się ze zwykłej rzeczywistości i również zaczyna pracować nielinearnie, zaczyna się też pewna przyjemność z lektury.
Nie jest to pozycja dla każdego i łatwo się zniechęcić na początku, cieszę się że wytrwałam. Nie wiem, czy dobrze zrozumiałam zamysł autora i nie wiem czy jest na to jedna konkretna odpowiedź. Wiem, że powinno się przeczytać tom drugi by rzeczywiście zrozumieć sens całej historii, a najlepiej jeszcze raz przeczytać również tom pierwszy. Na razie po prostu nie mam siły, zmęczyłam się potrzebą ciągłej koncentracji. Osobiście raczej nie wrócę do "Welinu", ale na pewno kiedyś przeczytam "Atrament".
Polecam szczególnie miłośnikom ambitniejszej, trudniejszej literatury. Spróbuj, nie poddawaj się od razu, nie pożałujesz.

Pierwsze wrażenia to chaos i zaplątanie, niespójne wizje bez sensu i chronologii. "Welin" to naprawdę trudna książka, ale też wyjątkowa i niepowtarzalna. Ciężko się czyta m. in. dlatego że czas nie jest tu linearny, "teraźniejszość" przeplata się z historią, mitologią i przyszłością w jednej chwili. Nie tylko czas jest tu niespójny, jak w kalejdoskopie zmieniają się też...