Książka napisana ciekawym językiem - zadania długie, dużo przecinków. Przez to miałam wrażenie płynięcia przez tekst i wywoływało to u mnie monotonny nastrój. Postacie miały niebanalne charaktery. Praktycznie każda postać mnie irytowała, ale to dobrze, bo nie lubię idealizowanych bohaterów. Bardzo ciekawe opisy relacji w rodzinie i rozterek miłosnych. Książka przez swój język i przygnębiający klimat początkowo trochę mnie nużyła, ale gdzieś w połowie dość mocno wciągnęła i czytało się szybko. Po dłuższej przerwie jeszcze sięgnę po pozycje autorki.

Książka napisana ciekawym językiem - zadania długie, dużo przecinków. Przez to miałam wrażenie płynięcia przez tekst i wywoływało to u mnie monotonny nastrój. Postacie miały niebanalne charaktery. Praktycznie każda postać mnie irytowała, ale to dobrze, bo nie lubię idealizowanych bohaterów. Bardzo ciekawe opisy relacji w rodzinie i rozterek miłosnych. Książka przez swój...

Ciekawa perspektywa na relacje w rodzinie. Dobra opowieść obyczajowa, która podobała mi się również ze względu na miejsce akcji i możliwość przyjrzenia się innej kulturze z codziennego punktu widzenia.

Ciekawa perspektywa na relacje w rodzinie. Dobra opowieść obyczajowa, która podobała mi się również ze względu na miejsce akcji i możliwość przyjrzenia się innej kulturze z codziennego punktu widzenia.

Ciekawie było przeczytać książkę, której akcja toczy się w Jerozolimie. Dużo życiowych wątków skłaniających do refleksji, zakończenie pozostawia niedosyt. Streszczając innym co czytam brzmiała jak telenowela, jednak książka nie ma z tym nic wspólnego. Świetnie napisana, ciekawie przedstawione realia. Polubiłam ten styl…

Ciekawie było przeczytać książkę, której akcja toczy się w Jerozolimie. Dużo życiowych wątków skłaniających do refleksji, zakończenie pozostawia niedosyt. Streszczając innym co czytam brzmiała jak telenowela, jednak książka nie ma z tym nic wspólnego. Świetnie napisana, ciekawie przedstawione realia. Polubiłam ten styl…

Zeruya Shalev "Ból", przełożyła Magdalena Sommer,

Po przeczytaniu "Bólu", kolejnej już powieści autorki, która trafiła w moje ręce jeszcze bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że Zeruya Shalev, jak mało który z pisarzy i pisarek, potrafi poprzez niezwykle drobiazgowe wnikanie w relacje zachodzące pomiędzy bohaterami, sportretować całą paletę zachowań, uczuć i emocji, w jakie popaść może związek dwojga ludzi bądź podstawowa komórka, jaką jest rodzina.

Kiedy zmagająca się z nawracającymi bólami Iris, która przed laty została ranna w ataku terrorystycznym, udaje się do kliniki, gdzie ma szansę znaleźć ukojenie dla swojego fizycznego cierpienia, spotyka Ejtana, dawno niewidzianą miłość swojego życia, nie wie, jak bardzo jej już i tak pokiereszowany świat, wywróci się do góry nogami. Jak trudne będą wybory, przed którymi stanie? Czy będzie w stanie zaryzykować dotychczasowe życie dla człowieka, który po latach znów pojawi się na jej drodze?

To, czym po raz kolejny ujmuje mnie proza Shalev to godna podziwu umiejętność, pisania w prosty, a zarazem pełen ekspresji sposób o ludziach, których życiowe ścieżki mogłyby niejednokrotnie przeciąć się z naszymi, a ich dylematy bliskie są niejednemu z nas.

Zeruya Shalev "Ból", przełożyła Magdalena Sommer,

Po przeczytaniu "Bólu", kolejnej już powieści autorki, która trafiła w moje ręce jeszcze bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że Zeruya Shalev, jak mało który z pisarzy i pisarek, potrafi poprzez niezwykle drobiazgowe wnikanie w relacje zachodzące pomiędzy bohaterami, sportretować całą paletę zachowań, uczuć i emocji, w...

nie mogę czytać prozy Shalev, jest tak pretensjonalna i pełna beznadziejnych postaci, które nie mają w sobie za grosz sympatii do innych, że aż się przykro robi. po koszmarnym „Losie” dałam jej drugą szansę, bo słyszałam zachwyty, ale tym razem poddałam się w jednej trzeciej.

nie mogę czytać prozy Shalev, jest tak pretensjonalna i pełna beznadziejnych postaci, które nie mają w sobie za grosz sympatii do innych, że aż się przykro robi. po koszmarnym „Losie” dałam jej drugą szansę, bo słyszałam zachwyty, ale tym razem poddałam się w jednej trzeciej.

Przypomina mi z jakiegoś powodu styl Eleny Ferrante. Dobrze się czyta,ale w pamięci pewnie nie zostanie.

Przypomina mi z jakiegoś powodu styl Eleny Ferrante. Dobrze się czyta,ale w pamięci pewnie nie zostanie.

Ciekawa pozycja, ciekawie pokazane rodzaje bólu, które doświadczają bohaterkę, potęgujące jej wewnętrzną walkę i rozterki. Jednakże całościowo czasami bohaterka mocno mnie irytowała i to trochę zakłócało bardziej pozytywny odbiór książki. Bardzo podobało mi się zakończenie.

Ciekawa pozycja, ciekawie pokazane rodzaje bólu, które doświadczają bohaterkę, potęgujące jej wewnętrzną walkę i rozterki. Jednakże całościowo czasami bohaterka mocno mnie irytowała i to trochę zakłócało bardziej pozytywny odbiór książki. Bardzo podobało mi się zakończenie.

"Bo skład rzeczy spalił się i nic już nie zasłania twarzy księżyca".
Związek Iris i Mikiego to obecnie czas trwania gdzieś obok siebie. Ona zaabsorbowana jest szkołą, którą nadzoruje. On po pracy ucieka w świat wirtualnych szachów. Siedemnastoletni Omer znajduje się jeszcze przy nich, ale starsza Alma ruszyła już w świat, który brutalnie ją potraktował.
Shalev tka obraz gęsty i interesujący z wnikliwością i wrażliwością na każdy emocjonalny niuans. Jest wiarygodna a ta historia staje się kroniką jej wewnętrznych przeżyć – licznych rozczarowań, nagłego powrotu miłosnych uniesień i goryczy, gdy poczuje macierzyńskie niespełnienie.
Mocna, intensywna proza.

"Bo skład rzeczy spalił się i nic już nie zasłania twarzy księżyca".
Związek Iris i Mikiego to obecnie czas trwania gdzieś obok siebie. Ona zaabsorbowana jest szkołą, którą nadzoruje. On po pracy ucieka w świat wirtualnych szachów. Siedemnastoletni Omer znajduje się jeszcze przy nich, ale starsza Alma ruszyła już w świat, który brutalnie ją potraktował.
Shalev tka obraz...

Świetna powieść obyczajowa, pokazująca kobiecą perspektywę na życie, miłość, rodzinę. Bardzo lubię takie powieści.

Świetna powieść obyczajowa, pokazująca kobiecą perspektywę na życie, miłość, rodzinę. Bardzo lubię takie powieści.

To się niesamowicie dobrze czyta, ... Prosta historia i mistrzowsko opanowana sztuka władania słowem. Poezja w prozie ....

To się niesamowicie dobrze czyta, ... Prosta historia i mistrzowsko opanowana sztuka władania słowem. Poezja w prozie ....