Jeśli tak jak ja pokochaliście książkę "Jak podejść Rozpruwacza" za wyjątkowy klimat zbrodni i barwnych bohaterów, to niestety przy ostatniej części tego cyklu możecie się rozczarować.

Długo zwlekałam przed sięgnięciem po tę pozycję, gdyż nie chciałam rozstawać się z historią Thomasa Cresswella i Audrey Rose Wadsworth. Niestety, zgodnie z moimi obawami, zakończenie było dla mnie nie satysfakcjonujące.

Porównując pierwszą i ostatnią część tej historii, można odnieść wrażenie, że to dwie zupełnie inne książki. Podczas gdy na początku serii skupiamy się przede wszystkim na ciekawych zagadkach kryminalnych, tutaj na pierwszym planie dostajemy tragedie romantyczną. Okazuję się, że konflikt Thomasa z jego ojcem (który pojawił się aż na dwie strony) może zagrozić jego szczęściu z naszą główną pani patolog. No prawdziwy dramat. Zaś w tle dostajemy seryjnego mordercę, który porywa kobiety jedną po drugiej i nikt za bardzo się tym nie przejmuje. Wręcz główną motywacja do prowadzenia tej sprawy przez naszych bohaterów nie jest bezpieczeństwo kobiet, a zdobycie dodatkowego czasu, żeby poradzić sobie z ojcem Thomasa… (Odnoszę takżę wrażenie, że sam Cresswell stracił dużo ze swojego nietypowego uroku, na rzecz zostania naczelnym feministą.)

Na domiar złego, budowany przez ponad połowę książki, wątek dramatu kończy się w dwóch zdaniach. I tyle.

Zakończenie zagadki było według mnie dużo bardziej widowiskowe, choć o tym kto zabija może domyśleć się już po pierwszym rozdziale, więc nie jest to żadne zaskoczenie.

Tym co podobało mi się najbardziej w całej tej historii byli zdecydowanie bohaterowie poboczni z babcią Audrey Rose na przedzie. Kobieta zdecydowanie skradła rozdziały, w których się pojawiła.

Przeczytałam wszystkie części serii “Stalking Jack the Ripper” i trudno nie zauważyć, że z kolejnymi tomami historia zmienia swój charakter, co wywołało u mnie dość negatywne uczucia.

Mimo to uważam, że jeżeli ktoś nie przywiązują się tak jak ja do pierwotnego motywu, to jest to seria dobra do polecenia.

Jeśli tak jak ja pokochaliście książkę "Jak podejść Rozpruwacza" za wyjątkowy klimat zbrodni i barwnych bohaterów, to niestety przy ostatniej części tego cyklu możecie się rozczarować.

Długo zwlekałam przed sięgnięciem po tę pozycję, gdyż nie chciałam rozstawać się z historią Thomasa Cresswella i Audrey Rose Wadsworth. Niestety, zgodnie z moimi obawami, zakończenie było...

Rozczarowało mnie zakończenie tej historii. Ten tom jest mocno "dramatyczny" i cukierkowy. Zabrakło mi tutaj klimatu z pierwszych dwóch tomów.

Rozczarowało mnie zakończenie tej historii. Ten tom jest mocno "dramatyczny" i cukierkowy. Zabrakło mi tutaj klimatu z pierwszych dwóch tomów.

Dla mnie jest to najlepszy tom z całej serii. Romans miedzy bohaterami jest wręcz cudowny ❤ bohaterowie genialni, ich uczucia I ich charakter są swietnie ukazane. Jestem zakochana w panie Cresswellu ❤️ cały czas coś się dzieje i nie ma miejsca na nudę. Końcówka makabryczna, pełna napięcia. Jednak spodziewałam się, że mordercą będzie ktoś inny i niestety to mnie troszkę zawiodło.

Dla mnie jest to najlepszy tom z całej serii. Romans miedzy bohaterami jest wręcz cudowny ❤ bohaterowie genialni, ich uczucia I ich charakter są swietnie ukazane. Jestem zakochana w panie Cresswellu ❤️ cały czas coś się dzieje i nie ma miejsca na nudę. Końcówka makabryczna, pełna napięcia. Jednak spodziewałam się, że mordercą będzie ktoś inny i niestety to mnie troszkę...

Niestety trzeba było pożegnać się z tą serią 🥹
Może to zabrzmi dziwnie, ale jedna z rzeczy które sprawiły, iż kocham tą serię, to wspaniale szczegółowo opisane morderstwa, które nadawały mroczny klimat historii. Jestem wielką fanką tego typu książek, więc zakochałam się od pierwszej części.
Fabuła porywa nas do Chicago, gdzie nasi bohaterowie muszą stawić czoło następnemu mordercy, obiecuję, że nie będziecie w stanie oderwać się od tej książki, co sekundę dowiadujemy się nowej szokującej wiadomości, która tylko podsyca nasze zaintrygowanie.
Nie jestem w stanie pożegnać się z tymi bohaterami, fabuła oraz klimatem 🥺

Niestety trzeba było pożegnać się z tą serią 🥹
Może to zabrzmi dziwnie, ale jedna z rzeczy które sprawiły, iż kocham tą serię, to wspaniale szczegółowo opisane morderstwa, które nadawały mroczny klimat historii. Jestem wielką fanką tego typu książek, więc zakochałam się od pierwszej części.
Fabuła porywa nas do Chicago, gdzie nasi bohaterowie muszą stawić czoło następnemu...

Nie było to złe zakończenie serii, ale mogło być lepiej?
Jak w tamtych częściach brakowało mi scen między Audrey, a Thomasem to tu było za ckliwie.
Końcówka mnie trochę zirytowała jak Rose podjęła bardzo idiotyczną decyzje, ale koniec końców było sporo krwi i romantyzmu. Czego chcieć więcej?

Nie było to złe zakończenie serii, ale mogło być lepiej?
Jak w tamtych częściach brakowało mi scen między Audrey, a Thomasem to tu było za ckliwie.
Końcówka mnie trochę zirytowała jak Rose podjęła bardzo idiotyczną decyzje, ale koniec końców było sporo krwi i romantyzmu. Czego chcieć więcej?

Bardzo się umęczyłam czytając finał trylogii. Ktoś już napisał w recenzji przede mną, że zdecydowanie zbyt dużo rozterek pomiędzy głównymi bohaterami, towarzyskich niuansów i innych bardzo mało interesujących bzdetów, a bardzo mało zagadki i tajemnicy. W ogóle mnie nie wciągnęła, przeczytałam na siłę.

Bardzo się umęczyłam czytając finał trylogii. Ktoś już napisał w recenzji przede mną, że zdecydowanie zbyt dużo rozterek pomiędzy głównymi bohaterami, towarzyskich niuansów i innych bardzo mało interesujących bzdetów, a bardzo mało zagadki i tajemnicy. W ogóle mnie nie wciągnęła, przeczytałam na siłę.

Po prostu świetne zakończenie serii, pełna tajemnic, morderstw i przede wszystkim romansu. Gorąco Polecam ♡♡♡♡

Po prostu świetne zakończenie serii, pełna tajemnic, morderstw i przede wszystkim romansu. Gorąco Polecam ♡♡♡♡

Gdy w zeszłym roku sięgałam po pierwszy tom tej serii miałam dość sporo obaw (nie przepadam za książkami których akcja dzieje się w przeszłości, ale postanowiłam zaryzykować),a jednak z każdą przeczytaną stroną zapominałam o moich niepewnościach i coraz bardziej pochłaniał mnie mroczny świat morderstw, urokliwy Londyn i to co rodziło się między Audrey Rose i Thomasem od tamtej chwili minął już niemal rok i teraz z dumą mogę powiedzieć, że wiem jak dalej potoczyła się historia dwójki głównych bohaterów, których w ostatniej części ścieżki przeznaczenia kierują do Stanów Zjednoczonych, ale do czynienia mamy z wrogiem dobrze znanym Audrey Rose i Thomasowi, z kimś o kim sądzono że nie żyje i już nie stanowi zagrożenia. Życie Audrey Rose i Thomasa na pierwszych stronach "Jak ująć diabła" wydaje się sielankowe i wszystko układa się po ich myśli i zmierza do szczęśliwego happy endu, a jednak jedna sekunda niszczy wszystkie marzenia, a nasi młodzi detektywni muszą uciekać i natrafiają na kolejnego seryjnego mordercę nie zdając sobie sprawy, że tak naprawdę w największym zagrożeniu są właśnie oni sami. Ten tom był chyba najbardziej emocjonujący ze wszystkich i chyba najbrutalniejszy, ponieważ miałam takie momenty gdzie najchętniej zakryłabym ręką oczy i nie poznawała szczegółów niektórych zbrodni, a jednak przeczytałam wszystko i nie będę przeczyć, że akcja naprawdę mnie wciągnęła i wypluła dopiero w chwili, gdy w książce skończyły mi się kartki. Cała seria była niesamowita i czarująca, a przy panu Thomasie Cresswellu czasem ciężko było się skupić na faktach, ponieważ bardziej skupiałam się na jego uroku i czarujących słowach.

Gdy w zeszłym roku sięgałam po pierwszy tom tej serii miałam dość sporo obaw (nie przepadam za książkami których akcja dzieje się w przeszłości, ale postanowiłam zaryzykować),a jednak z każdą przeczytaną stroną zapominałam o moich niepewnościach i coraz bardziej pochłaniał mnie mroczny świat morderstw, urokliwy Londyn i to co rodziło się między Audrey Rose i Thomasem od...

Zakończenie to ogromne rozczarowanko jak na finał serii. Miałam wrażenie, że autorce się już nie chciało. Wiele wątków naciągniętych i rozciągniętych jak brudne gacie twojego starego na wakacjach w Jastarnii. MEH

Zakończenie to ogromne rozczarowanko jak na finał serii. Miałam wrażenie, że autorce się już nie chciało. Wiele wątków naciągniętych i rozciągniętych jak brudne gacie twojego starego na wakacjach w Jastarnii. MEH

Jest to seria, która zdecydowanie będzie miała miejsce w moim sercu. Jak nie jestem fanką kryminałów, tak tutaj ta część zagadek i doszukiwaniu się morderców, była dla mnie bardzo interesująca. Jednak nie zapominajmy też, że mieliśmy tu dużo romansu od Audrey Rose oraz Thomasa, których dalej ubóstwiam i najbardziej bolesną myślą, jest fakt, że to koniec ich historii.

Autorka tak dobrze potrafi wprowadzić czytelnika w wykreowany świat tajemnic. Dużo działo się w tym tomie, nie zabrakło śmiechu, łez smutku jak i radości. Gdy myślę o bohaterach to jestem wręcz poruszona, co było na początku całej historii, a jak skończyli teraz. To zawsze było dziwne na koniec serii, czytać jak to wszystko się kończy. Jednak wracając do fabuły to była ona ciekawa, ale jednak w tej części, nie była ona aż tak dobra jak w poprzednich tomach. Faktem jest, że bardziej chciałam poznawać dalsze losy Audrey Rose i Thomasa w ich relacji romantycznej - jakoś to było dla mnie ciekawsze, niż inne wątki. Nie wiem nawet od czego to zależy, ale autorka czasami poświęcała więcej uwagi ich romansowi aniżeli sprawie morderstw, ale to tylko moje zdanie.

Jednak mimo to, dalej uwielbiam tę serię i będę do niej wracać oraz tęsknić.

Jest to seria, która zdecydowanie będzie miała miejsce w moim sercu. Jak nie jestem fanką kryminałów, tak tutaj ta część zagadek i doszukiwaniu się morderców, była dla mnie bardzo interesująca. Jednak nie zapominajmy też, że mieliśmy tu dużo romansu od Audrey Rose oraz Thomasa, których dalej ubóstwiam i najbardziej bolesną myślą, jest fakt, że to koniec ich...