Rewelacyjna. Ostatnia z serii, można powiedzieć, że nie taka mocna i ciężka, jak jej poprzedniczka.

Cała seria to doskonała lekcja historii Polski (Warmii i Mazur) po 45 roku. Zawierucha wojenna minęła, ale czy w Polsce było dobrze i spokojnie żyć? Człowiek wciąż się bał sąsiada i musiał uważać na to, co mówił. W służbach często pracowały szuje, wykorzystując swoje stanowisko. Sowieci to nie czerwona zaraza, tylko nasi "wyzwoliciele". Smutna, straszna rzeczywistość. Prawdziwi patrioci, AKowcy, walczący z nową władzą, zostali uznani za zdrajców Ojczyzny - wywożeni lub po cichu likwidowani. Rozdzierający obraz odradzającej się Polski. Nie chciałabym w takiej Polsce żyć. Polacy przedstawieni jako małostkowi ludzie, nienawistni i bardzo uprzedzeni.

A co się stało z naszą bohaterką Amalią i jej ukochanym Piotrem? Dziewczyna została przez Piotra uratowana z bydlęcego wagonu, który wiózł Niemców i Mazurów na Zachód. Piotr skłamał, że są małżeństwem. Nie było to trudne - wielu ludzi w wojennej zawierusze straciło swoje dokumenty. Rozpoczynają wspólne życie, Amalia udaje Amelię Marszewską. Niestety, dwie rzeczy nie dają jej spokoju: wielki niepokój o siostrę Fridę, która została w Schonwalde (przemianowane przez Polaków na Piękniewo). Amalia wraca na Mazury w poszukiwaniu siostry. Na szczęście siostra jest cała i zdrowa. Piotr próbuje zalegalizować ich związek i namówić do dziewczynę do weryfikacji - podania się za Polkę. Amalia jest rozdarta. Wciąż myśli o odzyskaniu córeczki przebywającej z teściami w Niemczech. Czy tęsknota sprawi, że Amelia podejmie batalię o córkę? Czy przywiezie ją na Mazury? Czy stworzą szczęśliwą rodzinę z Piotrem? Nie wszystko jest takie proste i oczywiste.... Polecam z całego serca. Prawdziwa lekcja historii!

Rewelacyjna. Ostatnia z serii, można powiedzieć, że nie taka mocna i ciężka, jak jej poprzedniczka.

Cała seria to doskonała lekcja historii Polski (Warmii i Mazur) po 45 roku. Zawierucha wojenna minęła, ale czy w Polsce było dobrze i spokojnie żyć? Człowiek wciąż się bał sąsiada i musiał uważać na to, co mówił. W służbach często pracowały szuje, wykorzystując swoje...

Zakończenie poruszającej trylogii o losie Mazurów w czasie i po II wojnie światowej. Seria ta ukazuje, że w czasach wojennych trudno o jasny podział na ofiary i katów, zwłaszcza jeśli chodzi o ludność cywilną, która po prostu stara się żyć, dostosowując się do zastanych warunków. Ostatnia część serii "Między jeziorami" jest najlżejsza, mniej tu traumatycznych przeżyć i dylematów moralnych niż w poprzednich tomach. Może dobrze, bo ta powieść daje nadzieję. Serdecznie polecam.

Zakończenie poruszającej trylogii o losie Mazurów w czasie i po II wojnie światowej. Seria ta ukazuje, że w czasach wojennych trudno o jasny podział na ofiary i katów, zwłaszcza jeśli chodzi o ludność cywilną, która po prostu stara się żyć, dostosowując się do zastanych warunków. Ostatnia część serii "Między jeziorami" jest najlżejsza, mniej tu traumatycznych przeżyć i...

Bardzo dobra powieść o nieznanej historii Mazurów w czasie i po II wojnie światowej. Warto przeczytać by zobaczyć, że ofiary były po obu stronach.

Bardzo dobra powieść o nieznanej historii Mazurów w czasie i po II wojnie światowej. Warto przeczytać by zobaczyć, że ofiary były po obu stronach.

Wojna światowa się kończy ale nie kończą się tragedie ludzkie. W ciekawy sposób pokazane rozterki mieszkańców Mazur- zostać czy opuścić rodzinne strony? Polecam

Wojna światowa się kończy ale nie kończą się tragedie ludzkie. W ciekawy sposób pokazane rozterki mieszkańców Mazur- zostać czy opuścić rodzinne strony? Polecam

Warto się nie poddawać...

Warto się nie poddawać...

"Polacy dostali Mazury, a Niemcy Mazurów..." znaczące słowa z powieści dotykającej słabo znanej historii. Interesująco poprowadzone wątki, zamknięcie cyklu warte przeczytania. Mniej wstrząsające niż poprzednia część, daje nadzieję.

"Polacy dostali Mazury, a Niemcy Mazurów..." znaczące słowa z powieści dotykającej słabo znanej historii. Interesująco poprowadzone wątki, zamknięcie cyklu warte przeczytania. Mniej wstrząsające niż poprzednia część, daje nadzieję.

Szkoda, że boska sprawiedliwość nie spotkała teścia głównej bohaterki...

Szkoda, że boska sprawiedliwość nie spotkała teścia głównej bohaterki...

Akcja książki rozgrywa się chwilę po II wojnie światowej. Poznajemy dalsze losy Amalii, córki mazurskich gospodarzy, która została żoną Niemca, jednak swoje serce oddała Polakowi.

Kobiecie udaje się opuścić wagon, którym przewożono Mazurów i Niemców na zachód. Od tego momentu chcąc przebywać z ukochanym w Polsce, musi podawać się za jego żonę. Był on niegdyś robotnikiem przymusowym u jej rodziny. Praktycznie od początku znajomości musieli z Piotrem ukrywać łączące ich uczucie.

Amalia nadal nie wie czy jej mąż przeżył wojnę, co dzieje się z jej córką, która wyjechała ze swoimi dziadkami do Niemiec, ani co z jej siostrą, która została w Schönwalde. Amalia jest rozdarta między uczuciem do Piotra, a miłością do rodziny. Towarzyszy jej ciągła niepewność o losy swoich bliskich. Nie wie czy zostać jeszcze z Piotrem w Polsce, czy rzucić wszystko i oddać się poszukiwaniom córki i siostry. Ukochany namawia ją, by zadeklarowała swoją polską narodowość. Jednak kobieta ma obawy, czy wtedy odzyska córkę. Nie jest jej łatwo żyć w powojennym świecie, bo oprócz trudności, które dotknęły każdego, musi jeszcze zadecydować o swojej przynależności narodowej. Sytuacja jest jeszcze bardziej skomplikowana, gdyż jako Mazurka przez Polaków jest traktowana jak Niemka, a przez Niemców jak Polka.

Ta część podobała mi się najmniej ze wszystkich. Plus za dobre zakończenie. Jednak niewiele się tu działo. Cały czas mamy te same rozterki głównej bohaterki, kilka wątków z innymi osobami, które poznaliśmy we wcześniejszych tomach. Niemniej jednak całość serii oceniam pozytywnie. I jeśli lubicie książki wojenne, to te też Wam polecam.

Akcja książki rozgrywa się chwilę po II wojnie światowej. Poznajemy dalsze losy Amalii, córki mazurskich gospodarzy, która została żoną Niemca, jednak swoje serce oddała Polakowi.

Kobiecie udaje się opuścić wagon, którym przewożono Mazurów i Niemców na zachód. Od tego momentu chcąc przebywać z ukochanym w Polsce, musi podawać się za jego żonę. Był on niegdyś robotnikiem...

Tragiczne losy Mazurów, którzy wplątani w koszmar wojny dla Polaków są Niemcami, a dla Niemców - Polakami. Czyta się bardzo dobrze, choć tematyka ciężka i trudna.

Tragiczne losy Mazurów, którzy wplątani w koszmar wojny dla Polaków są Niemcami, a dla Niemców - Polakami. Czyta się bardzo dobrze, choć tematyka ciężka i trudna.

"Nowy Świt" to ostatni już tom poruszającej sagi Magdaleny Wali pt. "Między jeziorami". 📝☕🌷
I choć tak często bywa, że pierwsza część jest najlepsza, a kontynuacja już niezbyt udana, to w tym przypadku jest na odwrót. 😍
To trzeci tom jest moim skromnym zdaniem najlepszy i to on skradł moje serce.💓
Amalia po okropnych przeżyciach wojennych znajduje się w bydlęcym wagonie, który ma wywieźć mieszkańców Prus Wschodnich na Zachód. I dosłownie w ostatnim momencie zostaje rozpoznana przez ukochanego Piotra i uratowana z podróży, której prawdopodobnie by nie przeżyła. Młodzi podają się za małżeństwo... 🌷
Ale do szczęśliwego finału jeszcze przed nimi długa droga, o ile jest im pisane wspólne życie.
Jedyna córeczka Mazurki przebywa z rodzicami uznanego za zmarłego męża w Niemczech. Polscy komuniści z dystansem oraz pewną wrogością traktują Amalię i kobieta jest przerażona, że aby móc spokojnie żyć, będzie musiała wyrzec się swej mazurskiej tożsamości....
Oczywiście nic więcej nie zdradzę, aby nie odbierać Wam przyjemności czytania.❤️
Pisarka bardzo obrazowo i trafnie przedstawiła sytuację panującą na Mazurach w 1945 roku. Ziemie te w tamtych czasach zamieszkiwał swoisty tygiel narodowościowy: Niemcy, Mazurzy, Polacy, przybysze zza Buga, a nawet Rosjanie.
Życie na tych ziemiach było bardzo ciężkie, a nawet wręcz niemożliwe. Grasowały bandy, które napadały na przybyłych gospodarzy i rdzennych mieszkańców pozbawiając ich dobytku i inwentarza.
Wzajemna wrogość, brak zaufania, bieda, wyczerpanie po okrutnych przeżyciach - to wszystko charakteryzowało tamten czas...
"Nowy Świt" to niezwykłe dopracowana, trzymająca w napięciu książka, która zapada w pamięć i sprawia czytelniczą satysfakcję.
Jeśli kochacie sagi z historią w tle to jest to lektura dla Was.
Polecam serdecznie 💙😘
Opinia pochodzi z mojej strony Zapiski przy Kawie.

"Nowy Świt" to ostatni już tom poruszającej sagi Magdaleny Wali pt. "Między jeziorami". 📝☕🌷
I choć tak często bywa, że pierwsza część jest najlepsza, a kontynuacja już niezbyt udana, to w tym przypadku jest na odwrót. 😍
To trzeci tom jest moim skromnym zdaniem najlepszy i to on skradł moje serce.💓
Amalia po okropnych przeżyciach wojennych znajduje się w bydlęcym wagonie,...