Książka jest pokłosiem sympozjum odbytego 28–29 czerwca 2021 r. z okazji 500-lecia pierwszego rozbrzmienia z Wawelu Zygmuntowskiego dzwonu, który – jako parament liturgiczny – odzywa się też w najważniejszych momentach polskich dziejów i staje się świadkiem historii. Jest tu mowa o królu fundatorze, ale skupiono się też na słabiej rozpoznanych aspektach badawczych dzwonu Zygmunta, dotyczących m.in. metalurgii, mechaniki i akustyki samego dzwonu. Zwrócono uwagę na mistrzowską konstrukcję ciesielską dźwigającą Zygmunta i cztery inne dzwony. Przedstawiono wyniki badań dendrochronologicznych; opisano tak charakterystyczne dla sylwety katedry w pejzażu Krakowa konstrukcje hełmów wież wawelskich i ich przemiany. Zarysowano literacką legendę wawelskiego Zygmunta. W książce znajdziemy też rozdział o dramatycznym losie ,,brata” naszego dzwonu, również królewskiego dzwonu Zygmunta z katedry wileńskiej, a także o samej dzwonnicy katedralnej oraz jej dzwonach i zegarze na niej. Artykuł archiwistów z Archiwum Krakowskiej Kapituły Katedralnej, będący wynikiem kwerendy w aktach Kapituły, z akrybią odnotowuje szczegóły dotyczące Zygmunta i wieży Zygmuntowskiej, pozostając świadectwem bezustannej pieczołowitej troski Kapituły o dzwon. I na koniec – postulatywny głos w dyskusji kampanologicznej uzasadniający konieczność badań i ochronę dzwonów, niepozbawiony wiadomości o nowych odkryciach starych dzwonów.