Miło było przeczytać coś Myśliwskiego. Drzewo zachwyciło mnie swym surrealizmem.

Miło było przeczytać coś Myśliwskiego. Drzewo zachwyciło mnie swym surrealizmem.

Cieszę się, że wydawnictwo Znak podjęło decyzję o wydaniu dramatów Myśliwskiego. Są pięknym uzupełnieniem jego powieści

„Wszystko jest folklorem”. W tym zdaniu jest wszystko. To zaduma nad światem, który przemija. Jak to u Myśliwskiego, jest tu tęsknota za chłopskim światem. Jednak warto spojrzeć głębiej. Każde pokolenie w pewnym okresie chciałoby się zatrzymać. Nie pędzić za tym całym rozwojem. Zatrzymać się, a może i nawet odrobinę cofnąć, choć to takie fe, zakazane słowo - cofać się. A jednak daje ukojenie i bezpieczeństwo.

Podobało mi się zestawienie Biznesmena z Emerytem w „Requiem dla gospodyni”. Tu giełda, mercedesy, kochanki, cała ta sztuczność, pęd za posiadaniem, byle więcej i szybciej. A z drugiej strony Emeryt jeżdżący z miejsca na miejsce, gdziebądź, według własnoręcznie narysowanej mapy. Z walizką pełną wielokrotnie czytanych książek - Święty Augustyn i Kierkegaard. W sieni toczy się rozmowa o tym dlaczego nie ma już powstań. Bo nie ma już idei.

Jest też epickie „Drzewo”. Dziadek siedzi na drzewie, co uniemożliwia ścięcie go, by wybudować drogę. Mamy tu całą rzeszę postaci namawiających go by zszedł, postaci z tego świata, i z tych poprzednich. Znów historia miesza się z folklorem. Szlachtę i rewolucję chłopską, dyrektorów, inżynierów, milicjanta, szpicla. Ba, jest też i Kościuszko. Światy mieszają się ze sobą. A dziadek siedzi. Gdzie by teraz trzeba się wspiąć i siedzieć by powstrzymać ten pęd?

Jest więc egzystencjalnie, w zadumie nad sensem życia, za przemijaniem, za czasem.

Cieszę się, że wydawnictwo Znak podjęło decyzję o wydaniu dramatów Myśliwskiego. Są pięknym uzupełnieniem jego powieści

„Wszystko jest folklorem”. W tym zdaniu jest wszystko. To zaduma nad światem, który przemija. Jak to u Myśliwskiego, jest tu tęsknota za chłopskim światem. Jednak warto spojrzeć głębiej. Każde pokolenie w pewnym okresie chciałoby się zatrzymać. Nie pędzić...

Miałam przyjemność wysłuchać książki jako słuchowiska w wykonaniu najlepszych polskich aktorów. Warto poświęcić czas. Wiele postaci, które niosą swój bagaż doświadczeń, do tego sporo momentów skłaniających do refleksji nad życiem i wyznawanymi wartościami.

Miałam przyjemność wysłuchać książki jako słuchowiska w wykonaniu najlepszych polskich aktorów. Warto poświęcić czas. Wiele postaci, które niosą swój bagaż doświadczeń, do tego sporo momentów skłaniających do refleksji nad życiem i wyznawanymi wartościami.

Czytając książki Pana W. Myśliwskiego dzieje się we mnie coś pięknego. Zawsze, na każdej stronie mam wrażenie, że obcuję z najważniejszymi sprawami tego świata, ubranymi w słowa w ten niepowtarzalny, piękny, trafny i wyjątkowy sposób.

Czytając książki Pana W. Myśliwskiego dzieje się we mnie coś pięknego. Zawsze, na każdej stronie mam wrażenie, że obcuję z najważniejszymi sprawami tego świata, ubranymi w słowa w ten niepowtarzalny, piękny, trafny i wyjątkowy sposób.

Jestem fanką prozy Wiesława Myśliwskiego, jego powieści, myśli, wykładów, wywiadów. Dramaty generalnie wolę, gdy są wystawiane na scenie teatralnej, ekranizowane. Ale cudownie się stało, że zostały właśnie wydane wszystkie w jednym tomie. Niektóre z nich do tej pory były prawie nieosiągalne. Super! W dodatku w serii z obrazem Stanisława Baja na okładce!!

Jestem fanką prozy Wiesława Myśliwskiego, jego powieści, myśli, wykładów, wywiadów. Dramaty generalnie wolę, gdy są wystawiane na scenie teatralnej, ekranizowane. Ale cudownie się stało, że zostały właśnie wydane wszystkie w jednym tomie. Niektóre z nich do tej pory były prawie nieosiągalne. Super! W dodatku w serii z obrazem Stanisława Baja na okładce!!

No, wypadałoby wystawić wysoką oceną, z 8 przynajmniej, bo jakże by inaczej!
Ale nie zrobię tego. Najlepsze fragmenty każdego z dramatów to te, w których u bohaterów uruchamia się tryb "myśliwski", znany z prozy Myśliwskiego. I tam właśnie serce bije szybciej. Kiedy pojawia się mnogość postaci, to gdzieś umyka. Fakt, pomysły na osie fabularne i dotykanie pewnych tematów - piękne! A jednak, chyba raczej znów połuskam fasolę.

No, wypadałoby wystawić wysoką oceną, z 8 przynajmniej, bo jakże by inaczej!
Ale nie zrobię tego. Najlepsze fragmenty każdego z dramatów to te, w których u bohaterów uruchamia się tryb "myśliwski", znany z prozy Myśliwskiego. I tam właśnie serce bije szybciej. Kiedy pojawia się mnogość postaci, to gdzieś umyka. Fakt, pomysły na osie fabularne i dotykanie pewnych tematów -...

Autor wraz z wydawnictwem Znak postanowili zebrać cztery różne dramaty i wydać w jednym volumie. Przed ich publikacją Myśliwski usiadł do nich ponownie i postanowił je pozmieniać. W Złodzieju (1973) i Requiem dla Gospodyń (2000) autor dokonał zmian kosmetycznych. Natomiast w Kluczniku (1978) i w Drzewie (1998) dramaturg postanowił usunąć oraz dopisać niektóre kwestie, a nawet pokusić się o zmianę zakończenie.

Ta książka to uczta czytelnicza skierowana do osób, które umiłowały dramaty oraz dla tych, co chcą cię zaznajomić z tym gatunkiem. Wiesław Myśliwski jako wnikliwy obserwator doskonale oddziałuje na najczulsze struny każdego z nas. Jest tu wiele refleksji, często ukrytych w metaforach, które dosadnie definiują często smutną rzeczywistość.

O tej książce się nie mówi, ją się przeżywa i czyta z zapartym tchem, chłonąć każde słowo.

Autor wraz z wydawnictwem Znak postanowili zebrać cztery różne dramaty i wydać w jednym volumie. Przed ich publikacją Myśliwski usiadł do nich ponownie i postanowił je pozmieniać. W Złodzieju (1973) i Requiem dla Gospodyń (2000) autor dokonał zmian kosmetycznych. Natomiast w Kluczniku (1978) i w Drzewie (1998) dramaturg postanowił usunąć oraz dopisać niektóre kwestie, a...

Cztery dramaty sceniczne, a w nich odpryski rodzimej klasyki teatralnej przefiltrowane przez historię pokolenia naszych dziadków i rodziców oraz współczesność. Ja tu znalazłam echa Wyspiańskiego, Słowackiego, Mickiewicza, ale język, wrażliwość i uważność na człowieka to już odcisk Myśliwskiego.
"Złodziej" to epizod z życia wiejskiej rodziny, który zaważy na jej losie. Jest wojna, ojciec i synowie po nocnym czuwaniu na polu przyprowadzają do chałupy schwytanego złodzieja i zastanawiają się nad wymiarem kary. Te rozważania są wstrząsające, bo uświadamiają, ile w nas, ludziach kotłuje się emocji, gniewu, bezradności. Bo pokazują, jak różne w różnych pokoleniach bywają definicje sprawiedliwości i jak niezgoda, bunt wobec czasów wojennych zmieniają rodzinne relacje...

(cd recenzji na fb)

https://www.facebook.com/photo/?fbid=789559526300168&set=a.530574235532033

Cztery dramaty sceniczne, a w nich odpryski rodzimej klasyki teatralnej przefiltrowane przez historię pokolenia naszych dziadków i rodziców oraz współczesność. Ja tu znalazłam echa Wyspiańskiego, Słowackiego, Mickiewicza, ale język, wrażliwość i uważność na człowieka to już odcisk Myśliwskiego.
"Złodziej" to epizod z życia wiejskiej rodziny, który zaważy na jej losie. Jest...

Nasycone przenikliwością spojrzenia dramaty „Drzewo” / 1988 i „Requiem dla gospodyni” / 2000 dzieli dwanaście lat i powieść - „Widnokrąg” / 1996, łączy głębokie odczuwanie tragizmu ludzkiej egzystencji oraz świadomość, że każdy człowiek stanowi tajemnicę nie tylko dla innych, również dla samego siebie.

Książka idealna dla pasjonatów myślenia sceniczną formą.

Każdy z dramatów ma wymiar symboliczny, pokazuje, jak szybko płynie piasek w klepsydrze ludzkiej egzystencji, teraźniejszość z odwiecznością porozumieć się nie mogą, więc na oczach czytelnika kruszy się skorupa doczesnego świata, pojawiają się pęknięcia, a w nich światło / świat obdarzony duchem.

Nasycone przenikliwością spojrzenia dramaty „Drzewo” / 1988 i „Requiem dla gospodyni” / 2000 dzieli dwanaście lat i powieść - „Widnokrąg” / 1996, łączy głębokie odczuwanie tragizmu ludzkiej egzystencji oraz świadomość, że każdy człowiek stanowi tajemnicę nie tylko dla innych, również dla samego siebie.

Książka idealna dla pasjonatów myślenia sceniczną formą.

Każdy z...

„Dramaty […]” to arcymistrzowska kompilacja kunsztownej twórczości Wiesława Myśliwskiego. Jego wybitne utwory, po raz pierwszy w jednym wydaniu, zyskują zupełnie nowy wymiar, przez co i sam autor ukazuje się swoim czytelnikom z absolutnie innej perspektywy. Niepodważalny, literacki fenomen artysty kojarzony jest zazwyczaj z prozą, natomiast dzięki tej propozycji możemy zgłębić się także w niezwykle przenikliwą mądrość twórcy, schowaną pod wielowarstwową kołdrą innego rodzaju literackiego. Ten rozkoszny, dramaturgiczny poczęstunek kosztuje się ogromnymi garściami bez wytchnienia. Ta książka oczarowuje, skłania do refleksji i przenosi nas w nienamacalny, zmysłowy wymiar, umiejscowiony na najwyższym artystycznym poziomie. Autor porusza w niej ważne, wieloaspektowe, egzystencjalne aksjomaty, nad którymi warto się pochylić. Jego teksty wzbudzają niepohamowany zachwyt, emanują niezwykłą autentycznością i istotnością oraz ukierunkowują nasze myślenie ku zastanowieniu się nad wieloma, ważnymi kwestiami. „Dramaty […]” to eminentna nowość wydawnicza, która zapewne przyciągnie wielu wrażliwych na wnikliwe, wielopłaszczyznowe dramaty w wydaniu autorytatywnego wirtuoza słowa pisanego.

„Dramaty […]” to arcymistrzowska kompilacja kunsztownej twórczości Wiesława Myśliwskiego. Jego wybitne utwory, po raz pierwszy w jednym wydaniu, zyskują zupełnie nowy wymiar, przez co i sam autor ukazuje się swoim czytelnikom z absolutnie innej perspektywy. Niepodważalny, literacki fenomen artysty kojarzony jest zazwyczaj z prozą, natomiast dzięki tej propozycji możemy...