Pałac

Koszmarna proza koszmarnego autora, którego nie wiedzieć czemu wielbi cała Polska. Jako polonista gardzę tymi wynaturzeniami starego dziada opisującego swoje erotyczne doznania i podpowiedzi jak "zadowolić" kobietę. Moje oczy nie były w stanie przebrnąć przez te treści przepełnione "mądrościami" wyjętymi z rzyci, zaprawdę to polski Wiesław Coelho, tyle że nieudany. I nie obchodzi mnie, że Brazylijczyk nie tworzył wcześniej. Proza bez fabuły, przypomina nudny esej o duchowych i filozoficznych pierdach, to jedna z najgorszych książek jakie przeczytałam w życiu. Nie mogę już tego odzobaczyć. Straszne przeżycie, nie polecam, chyba że masochistom.

Koszmarna proza koszmarnego autora, którego nie wiedzieć czemu wielbi cała Polska. Jako polonista gardzę tymi wynaturzeniami starego dziada opisującego swoje erotyczne doznania i podpowiedzi jak "zadowolić" kobietę. Moje oczy nie były w stanie przebrnąć przez te treści przepełnione "mądrościami" wyjętymi z rzyci, zaprawdę to polski Wiesław Coelho, tyle że nieudany. I nie...

To druga powieść Wiesława Myśliwskiego, wydana w 1970 roku przez Państwowy Instytut Wydawniczy. Miejsce akcji to pałac lokalnego dziedzica ziemskiego. Wydarzenia są umieszczone w czasie oczekiwania na wojnę i podczas jej wybuchu. Powieść utrzymana jest w formie monologu prowadzonego przez wiejskiego młodzieńca o imieniu Jakub (ówcześnie bardzo popularne imię wśród ludu). Występuje mnóstwo jego rozważań, imaginacyjnego wchodzenia w role "panów szlachty". Główny bohater jest interesującym, a czasami bardzo mnie irytującym (z powodu swojego charakteru) człowiekiem. Cechuje się inteligencją i złośliwością.

Jakub będący w roli dziedzica przyznaje, że nie wierzy w Boga, przedstawia tylko przywary duchowieństwa, kpi z religijności ludzi (chłopów, szlachciców, duchownych) i wśród nich wszystkich zauważa hipokryzję. Wydaje mi się, że Wiesław Myśliwski filozoficznie poszukuje właściwej drogi do doskonałości. Towarzyszy temu jego poczucie humoru, które przypomina mi niektóre skecze Piotra Latały (może warto sięgnąć po jego smutną i refleksyjną autobiografię pod tytułem "Cichy dom za furtką" – jest wśród książek w naszym portalu Lubimy Czytać) prezentowane w mediach społecznościowych.

Zdecydowanie twierdzę, że "Pałac" to powieść psychologiczno-filozoficzna poruszająca wiele życiowych tematów, poniekąd aktualnych również dzisiaj. Jednak nie pasuje do mojego światopoglądu i oceniam najsłabiej spośród książek Wiesława Myśliwskiego.

To druga powieść Wiesława Myśliwskiego, wydana w 1970 roku przez Państwowy Instytut Wydawniczy. Miejsce akcji to pałac lokalnego dziedzica ziemskiego. Wydarzenia są umieszczone w czasie oczekiwania na wojnę i podczas jej wybuchu. Powieść utrzymana jest w formie monologu prowadzonego przez wiejskiego młodzieńca o imieniu Jakub (ówcześnie bardzo popularne imię wśród ludu)....

Każda powieść Wiesława Myśliwskiego to arcydzieło i prawdziwa uczta dla mnie. Tym razem tym bardziej osobista, bo zbieżna z moim snem o wędrówce po niedawno opuszczonym, w moim przypadku, dopalającym się pałacu.
To przepiękna, poetycka powieść pełna bólu, miłości, samotności, która poraża dążeniem do piękna, zatracenia i śmierci. Mnie oszołomiła.

Każda powieść Wiesława Myśliwskiego to arcydzieło i prawdziwa uczta dla mnie. Tym razem tym bardziej osobista, bo zbieżna z moim snem o wędrówce po niedawno opuszczonym, w moim przypadku, dopalającym się pałacu.
To przepiękna, poetycka powieść pełna bólu, miłości, samotności, która poraża dążeniem do piękna, zatracenia i śmierci. Mnie oszołomiła.

[...]
Nie chce się wierzyć, że to one ważą czas w zegarze.
Zwykłe mosieżne ciężarki miałyby ważyć życie człowiekowi?!
I człowiek nic na to?! Człowiek, żeby nawet przypilnować nie mógł, czy go nie oszukują, nie zdzierają z niego. Nawet wstawić się za sobą? że co to za życie, ani się naje ani naśpi ani nacieszy. Więcej się napragnie niż nażyje, to jakby go nie było.

𝐙 𝐂𝐘𝐊𝐋𝐔 "𝐎𝐂𝐀𝐋𝐈Ć 𝐎𝐃 𝐙𝐀𝐏𝐎𝐌𝐍𝐈𝐄𝐍𝐈𝐀"
Jako dopełnienie książki Słuchowisko z 2002r. w reżyserii Jana Warenycia
Adaptacja radiowa: Wacław Tkaczuk
Realizacja akustyczna: Maria Olszewska
Opracowanie muzyczne: Małgorzata Małaszko
W niezwykle interesującej formie przedstawiono dźwiękowo dawną wieś polską, dawną mentalności, świat pełen mitów, przesadów i wzajemnej nieufności.
Obsada:
Jakub - Mariusz Bonaszewski
Dziedzic - Gustaw Lutkiewicz
ojciec Jakuba - Franciszek Pieczka
Księżna - Aleksandra Kruze
Panienka - Magda Kizinkiewicz
Panienka - Marta Walesiak

Doskonale uwypuklona konfrontacja tych wszystkich mitów i obsesji występujących w obu kulturach czyli pańskiej i chłopskiej, gdzie bohater próbuje określić swoją tożsamość społeczną. W monologach chłopa - owczarza nie następuje jednak rozrachunek krzywd, ale rozrachunek z własnym losem.
𝐏𝐎𝐋𝐄𝐂𝐀𝐌. 𝐂𝐙𝐘𝐓𝐀𝐉𝐂𝐈𝐄 𝐒Ł𝐔𝐂𝐇𝐀𝐉𝐂𝐈𝐄 𝐖𝐀𝐑𝐓𝐎 !

[...]
Nie chce się wierzyć, że to one ważą czas w zegarze.
Zwykłe mosieżne ciężarki miałyby ważyć życie człowiekowi?!
I człowiek nic na to?! Człowiek, żeby nawet przypilnować nie mógł, czy go nie oszukują, nie zdzierają z niego. Nawet wstawić się za sobą? że co to za życie, ani się naje ani naśpi ani nacieszy. Więcej się napragnie niż nażyje, to jakby go nie było.

𝐙 𝐂𝐘𝐊𝐋𝐔...

Piękna książka, dosłownie i w przenośni. Język, jakim operuje autor, zachwyca w każdym akapicie, popada w niezwykłą wzniosłość, ale jest ona tam tak naturalna, że człowiek też jakoś lepiej się wczuwa. Ciężko mi przez pierwszą połowę było przebrnąć. Uważam, że to naprawdę ciekawa pozycja, już sam fakt, iż jest napisana w formie monologu sprawia, że się bardzo wyróżnia. Po "Pałacu" wydaje mi się, że sięgnę po inne dzieła autora.

Piękna książka, dosłownie i w przenośni. Język, jakim operuje autor, zachwyca w każdym akapicie, popada w niezwykłą wzniosłość, ale jest ona tam tak naturalna, że człowiek też jakoś lepiej się wczuwa. Ciężko mi przez pierwszą połowę było przebrnąć. Uważam, że to naprawdę ciekawa pozycja, już sam fakt, iż jest napisana w formie monologu sprawia, że się bardzo wyróżnia. Po...

Kiedy marzenia stają się rzeczywistością i z biednego można stać się panem.

Kiedy marzenia stają się rzeczywistością i z biednego można stać się panem.

Trudna w formie, aczkolwiek piękna pod względem językowym powieść, chociaż w formie sprowadzającej się do monologu bohatera. Świetnie oddany klimat przedwojennej, a w zasadzie jeszcze XIX wiecznej „polskiej” wsi, gdyż tak zwane dwudziestolecie międzywojenne niewiele wniosło w jej rozwój. Klimat obciążony pańszczyzną, zabobonem i ciężką pracą dla ludzi oderwanych duchowo od miejsc, z których czerpali swe dochody. Kilka bardzo plastycznych scen w mojej wyobraźni doskonale uzupełniających to, co przemilczaj Reymont. Całość dla wyrobionego czytelnika, nie mniej fragmenty powinny być wciągnięte do analizy na lekcjach nie tylko polskiego, ale i historii naszego kraju.

Trudna w formie, aczkolwiek piękna pod względem językowym powieść, chociaż w formie sprowadzającej się do monologu bohatera. Świetnie oddany klimat przedwojennej, a w zasadzie jeszcze XIX wiecznej „polskiej” wsi, gdyż tak zwane dwudziestolecie międzywojenne niewiele wniosło w jej rozwój. Klimat obciążony pańszczyzną, zabobonem i ciężką pracą dla ludzi oderwanych duchowo od...

Przeczytałem ponownie ostatnimi czasy. Powieść ma w sobie tą magię z pogranicza baśni, a rzeczywistości. Gorąco polecam lekturę.

Przeczytałem ponownie ostatnimi czasy. Powieść ma w sobie tą magię z pogranicza baśni, a rzeczywistości. Gorąco polecam lekturę.

Pałac to kolejna powieść Wiesława Mysliwskiego,którą przeczytałem.Mimo,że nie jest ona zbyt długa czytanie jej może się nieco wydłużyć.
Sam Pałac Mysliwskiego stanowi wewnętrzny monolog głównego bohatera byłego sługi,który po ucieczce dawnych właścicieli pałacu stał się jedynym lokatorem pałacu i wchodzi w rolę głównego lokatora pośród wszystkich rzeczy znajdujących się w nim.
Sama powieść Mysliwskiego można traktować jako symboliczną pokazującą koniec dawnego świata.

Pałac to kolejna powieść Wiesława Mysliwskiego,którą przeczytałem.Mimo,że nie jest ona zbyt długa czytanie jej może się nieco wydłużyć.
Sam Pałac Mysliwskiego stanowi wewnętrzny monolog głównego bohatera byłego sługi,który po ucieczce dawnych właścicieli pałacu stał się jedynym lokatorem pałacu i wchodzi w rolę głównego lokatora pośród wszystkich rzeczy znajdujących się w...

Trudna i wymagająca lektura oparta o wewnętrzny monolog narratora.

Trudna i wymagająca lektura oparta o wewnętrzny monolog narratora.