Jestem ciekawa czy mam tutaj miłośników literatury obyczajowej?
Jeśli tak to mam dla Was propozycję książki pt. "Leśniczówka", która jest drugim tomem cyklu Sekrety Białej. Przeniesiecie się do Białej Podlaskiej i cofniecie się do przeszłości, gdzie poznacie losy bohaterów nękanych wojenną zawieruchą.

Towarzyszymy Marii, która po latach wraca do rodzinnej miejscowości. W lesniczówce odziedziczonej po babci znajduje pamiętnik, którego treść wciąga ją. Maria musi zmierzyć się z bolesną przeszłością. Śmiercią mamy, traumatycznym dzieciństwem i nieszczęśliwą miłością.
Czy Maria odkryje kim była tajemnicza Ina, zakochana we włoskim jeńcu wojennym?
Czy dla dobra chorego synka odbuduje relację z jego ojcem?
Czy ocali lesniczówkę przed zniszczeniem?
Czy pozna zagmatwane losy swoich rodziców?

Jeśli lubicie historie z rodzinnymi sekretami, w których teraźniejszość przeplata się z przeszłością to koniecznie sięgnijcie po tę książkę. Autorka ma świetny styl i przyjemne pióro. W książce nie brakuje emocji i wartości. Przekonacie się, że w naszym życiu ważną rolę odgrywa rodzina, która nas kształtuje i ma ogromny wpływ na naszą przyszłość.

Chętnie sięgnę po kolejne tomy, bo jestem ciekawa czym jeszcze zaskoczy mnie autorka.

Polecam!

BRUNETTE BOOKS

Jestem ciekawa czy mam tutaj miłośników literatury obyczajowej?
Jeśli tak to mam dla Was propozycję książki pt. "Leśniczówka", która jest drugim tomem cyklu Sekrety Białej. Przeniesiecie się do Białej Podlaskiej i cofniecie się do przeszłości, gdzie poznacie losy bohaterów nękanych wojenną zawieruchą.

Towarzyszymy Marii, która po latach wraca do rodzinnej miejscowości. ...

"Leśniczówka" Agnieszka Panasiuk Wydawnictwo Szara Godzina to drugi z czterech osobnych tomów obyczajowo-historycznego cyklu Sekrety Białej. Autorka potrafi grać na emocjach czytelnika,wplatając w fabułę trudne tematy.
Podjęte decyzje w niedalekiej przeszłości,sytuacje i zwyczajny los wpłynęły na życiowe wybory i życie ówczesnych bohaterów. Życie potrafi zaskoczyć...

"Rodzinne Podlasie zapukało cichutko do jej duszy,pobudzając tkwiącą w niej iskierkę przemian i marzeń do spełnienia ".

Maria Motwiczuk za namową przyjaciół wraca do rodzinnej Białej Podlaskiej. Nowa praca ,spadek po ukochanej babci ,choroba syna i bolesna przeszłość nie dają Marysi zaznać całkowitego spokoju. Znaleziony przez kobietę pamiętnik tajemniczej Iny , łączniczki z AK stanie się dla niej jedną z cennych wskazówek w drodze do odnalezienia szczęścia i poznania prawdy o rodzicach. Marysia będzie musiała stawić czoła wielu problemom. Trzeba będzie schować głowę w piasek i prosić ojca swojego dziecka o przysługę . Tylko tu wydaje się ostatnie zdanie będzie miał Andrzej .

Co takiego odkryje Marysia czytając stary pamiętnik? Czy prawda o rodzicach pozwoli zaznać kobiecie spokoju? Czy układ z ojcem dziecka będzie mieć szczęśliwe zakończenie? Jak losy łączniczki Iny przeplatają się z losami Marysi ?

Na te inne pytania znajdziecie odpowiedzi czytając książkę. Autorka w znakomity sposób przedstawiła losy Marysi ,dodatkowo wplatając w nie przeszłość. Bohaterowie dostarczyli mi mnóstwo emocji i wzruszeń. Jednak los niejednokrotnie decyduje o naszym życiu... Marysia musiała przejść długą dość bolesną drogę,aby poznać całą prawdę o sobie i swoich bliskich. Wątki historyczne dodatkowo dodają uroku i prawdy całej lekturze. Ja osobiście polecam i z niecierpliwością czekam na kolejną część cyklu Sekrety Białej.

"Leśniczówka" Agnieszka Panasiuk Wydawnictwo Szara Godzina to drugi z czterech osobnych tomów obyczajowo-historycznego cyklu Sekrety Białej. Autorka potrafi grać na emocjach czytelnika,wplatając w fabułę trudne tematy.
Podjęte decyzje w niedalekiej przeszłości,sytuacje i zwyczajny los wpłynęły na życiowe wybory i życie ówczesnych bohaterów. Życie potrafi...

https://czytamdlaprzyjemnosci.pl/2023/12/160-23-lesniczowka-agnieszka-panasiuk/

Agnieszka Panasiuk w ciekawy sposób wykreowała bohaterów i ich losy. Udowodniła, że pozory mogą być mylące, bo prawda jest ukryta głęboko. Przedstawiła trudne relacje rodzinne, które swój początek miały w przeszłości, a liczne tajemnice tylko nie potrzebnie spotęgowały niesnaski w rodzinie. Zapraszam was do “Leśniczówki”, bo tam jest początek historii, która miała wpływ na życie wielu osób. Historii, która zatoczyła koło, a w międzyczasie dostarczyła mi wielu emocji, tych dobrych i tych złych.

https://czytamdlaprzyjemnosci.pl/2023/12/160-23-lesniczowka-agnieszka-panasiuk/

Agnieszka Panasiuk w ciekawy sposób wykreowała bohaterów i ich losy. Udowodniła, że pozory mogą być mylące, bo prawda jest ukryta głęboko. Przedstawiła trudne relacje rodzinne, które swój początek miały w przeszłości, a liczne tajemnice tylko nie potrzebnie spotęgowały niesnaski w rodzinie....

Otrzymałam informację, że ten tom można czytać bez znajomości poprzedniego, lecz w trakcie lektury czułam jakiś wewnętrzny niedosyt. Czegoś mi brakowało.

Płaszczyzna historyczna, począwszy od 1 września 1943 roku, przeniosła mnie w czasy okupacji. Zapiski w starym zeszycie w butwiejącej okładce dostarczają wielu cennych i nieznanych informacji o tym, co się działo w leśniczówce i okolicy w czasie II wojny światowej. Poznajemy działalność „Zenona” – formacji podlaskich partyzantów, funkcjonowanie obozu w lesie Zofii, do którego trafili sowieccy i włoscy jeńcy wojenni. To także opowieść o akcji na pannie Łukasikównie i o rodzącej się miłości w zawierusze wojennej. Wydarzenia z tamtych trudnych lat budują niezwykły klimat powieści. Jednocześnie utrwalają w pamięci następnych pokoleń wydarzenia historyczne Białej Podlaskiej i jej okolic. Pamiętnik pozwala im ocaleć od zapomnienia.

Niby zwykła obyczajówka z tajemnicami rodzinnymi, a jednocześnie w pewnym stopniu niezwykła. Autorka postawiła na uniwersalne wartości jak rodzina i przyjaźń. W pośredni sposób podkreśla, jak ważne są podstawy relacji między kobietą i mężczyzną i jak duży wpływ ma na nie wychowanie małego człowieka, jak przeszłość kładzie się cieniem na przyszłości i tylko od nas samych zależy, czy powielimy błędy wychowawcze naszych rodziców. Niezwykle ważne są korzenie rodziny, przeszłość kształtująca naszą tożsamość, to kim jesteśmy obecnie. Losy leśniczówki i Marysi oraz jej mieszkańców splecione zostały w jeden warkocz. Poświęcenie bohaterki dla dobra dziecka jest przykładem ogromnej, matczynej miłości. Autorka poniekąd stawia Łukasza jako wzór ojca i partnera życiowego. Podobało mi się zachowanie mężczyzny, walka o miłość, o utworzenie rodziny, jego zaradność życiowa i odpowiedzialność. Emocji na pewno nie zabraknie.

"Leśniczówka" to klimatyczna opowieść obyczajowa z rozbudowanym wątkiem historycznym, dotycząca czasów okupacji w regionie Białej Podlaskiej. Stopniowo odkrywa sekrety rodzinne i podpowiada, jak sobie radzić z różnymi problemami, stawiając na uniwersalne wartości. Szkoda tylko, że jest taka krótka.

Otrzymałam informację, że ten tom można czytać bez znajomości poprzedniego, lecz w trakcie lektury czułam jakiś wewnętrzny niedosyt. Czegoś mi brakowało.

Płaszczyzna historyczna, począwszy od 1 września 1943 roku, przeniosła mnie w czasy okupacji. Zapiski w starym zeszycie w butwiejącej okładce dostarczają wielu cennych i nieznanych informacji o tym, co się działo w...

Opowiedziałam Wam już o „Kamienicy”, a dzisiaj przyszedł czas na drugi tom z tego cyklu, czyli powieść „Leśniczówka”. W niniejszym tomie poznajemy losy Marii Motwiczuk. Kobieta nie miała łatwego życia, gdyż po śmierci mamy wychowywała ją ukochana babcia, ale niestety, gdy opiekę nad Marysią przejęła ciotka, sytuacja mocno się skomplikowała, ponieważ dziewczynka delikatnie mówiąc nie była mile widziana w domu krewnych…

Był to jedynie początek jej krętej życiowej drogi. Po wielu zawirowaniach, o których przeczytacie w książce, dziś nasza bohaterka samotnie wychowuje kilkuletniego Gabrysia, który jest jej całym światem. Niestety chłopiec choruje, a lekarze nie potrafią postawić diagnozy. To bardzo martwi kobietę i szuka ona pomocy, gdzie tylko może.

Oprócz nieustającej troski o syna Maria musi stanąć twarzą w twarz z przeszłością w osobie Andrzeja Bednarczyka, a jakby tego było jeszcze zbyt mało, zupełnie niespodziewanie kobieta dowiaduje się, iż jest spadkobierczynią tytułowej leśniczówki… W zapuszczonym leśnym domu znajduje także pamiętnik tajemniczej Iny pochodzący z czasów wojennych.

Brulion ten staje się furtką do kolejnego historycznego wątku, jaki również w tym tomie podjęła autorka. Jak więc widzicie historia znów toczy się dwutorowo i z całą pewnością jest ona wielopłaszczyznowa.

Agnieszka Panasiuk podejmuje w niej m.in. wątek miłości matki do dziecka i tego jak potrafi być ona bezkompromisowa. Podkreśla też bardzo mocno fakt, iż niezmiernie ważne są dla istoty ludzkiej jej indywidualne korzenie oraz wiedza na temat tego skąd się wywodzimy. Jak się okazuje na przykładzie Marii bez tej świadomości czuje się ona niekompletna i mocno zagubiona.

Choć książka ta zdecydowanie nie jest romansem to opowiada o miłości w bardzo wielu aspektach, o potrzebie przynależności, o przyjaźni oraz o tym, że przeszłość jest ważna i warta upamiętnienia, gdyż to, co w niej ukryte może rzucić zupełnie nowe światło na życie kolejnych pokoleń.

Autorka na kartach swojej powieści dobitnie ukazała również fakt, że zdecydowanie nie warto oceniać ludzi wyłącznie po pozorach. A bywa i tak, że danie komuś tzw. drugiej szansy zmienia życie obu stron na lepsze.

Czy Marysia wyjdzie w końcu na prostą? Czy dowie się kim była tajemnicza łączniczka Ina i co je ze sobą łączy?

Odpowiedzi na te i wiele innych pytań odkryje przed Wami lektura „Leśniczówki”, do której serdecznie Was zapraszam, tym bardziej że miałam przyjemność patronować temu tomowi opowieści.

Teraz pozostaje mi czekać na kolejną część, a Wam życzyć dobrej lektury opisanego przeze mnie w tej notce tomu.


* https://www.facebook.com/Ksiazkowoczyta *
https://ksiazkowoczyta.blogspot.com/2023/11/odkrywamy-sekrety-biaej-po-raz-drugi.html

Opowiedziałam Wam już o „Kamienicy”, a dzisiaj przyszedł czas na drugi tom z tego cyklu, czyli powieść „Leśniczówka”. W niniejszym tomie poznajemy losy Marii Motwiczuk. Kobieta nie miała łatwego życia, gdyż po śmierci mamy wychowywała ją ukochana babcia, ale niestety, gdy opiekę nad Marysią przejęła ciotka, sytuacja mocno się skomplikowała, ponieważ dziewczynka delikatnie...

Bardzo dobra książka o miłości...matki do dziecka i nie tylko. Polecam.

Bardzo dobra książka o miłości...matki do dziecka i nie tylko. Polecam.

"Leśniczówka" to drugi tom serii "Sekrety Białej". Jeśli nie czytaliście tomu pierwszego to nic się nie stało, bo są one napisane tak, że można czytać niezależnie od siebie.

Marysia miała trudne dzieciństwo, była niekochana, wykorzystywana przez ciotkę u której musiała mieszkać. Takie ciężkie doświadczenie wpływa na to, jak kobieta teraz się czuje sama z sobą i jakie podejmuje decyzje w dorosłym życiu.

Poznajmy Marię w szczególnym momencie jej życia, kiedy wraca ona po latach do Białej Podlaskiej, aby objąć w spadku leśniczówkę od zmarłej babci. Okazuje się, że to nowe miejsce bardzo jej się spodoba. Kobieta musi walczyć o pomoc dla swojego ciężko chorego syna, chce mu dać taki dom jakiego ona nie miała. Podczas porządków znajduje pamiętnik z II wojny światowej, to co w nim przeczyta zmieni ją na zawsze. Akcja dzieje się dwutorowo, czyli współcześnie i w mrocznej rzeczywistości wojennej.

"Ręce do góry! - Usłyszałam komendę po niemiecku.
Nie próbowałam uciekać, bo w moją stronę biegł spuszczony ze smyczy wilczur. Myślałam tylko, aby się gwałtownie nie ruszyć, co pozwoli mi uniknąć pogryzienia. Rozpłakałam się. Przez moją głowę przebiegały same najgorsze myśli."

Książka bardzo mi się podobała, szczerze mówiąc nie spodziewałam się, że aż tak. Wymienię wam tylko kilka zalet i mam nadzieję, że dzięki temu sięgnięcie po tę powieść.

Przede wszystkim autorka przeprowadziła bardzo dokładny research korzystając z szerokiej gamy opracowań historycznych. Czytając tę książkę dosłownie przenosimy się w świat wojennej zawieruchy. Całość napisana jest bardzo przyjemnym językiem, co jest ważne, bo historia nie przytłacza, tylko zaciekawia i wywołuje emocje. Nie znałam w ogóle wątków włoskich więźniów, więc bylo to dla mnie ciekawe i nowe.

Autorka przepięknie pokazała miejsce, w którym mieszka. Urodziłam się 60 km od Białej Podlaskiej, którą znam z czasów dzieciństwa. Teraz wy, czytając tę książkę, możecie przenieść się na moje kochane Podlasie i poznać tradycje i dawne dzieje tego regionu Polski.

Agnieszka Panasiuk stworzyła też wielowymiarowych, dobrze skonstruowanych bohaterów. Bardzo polubiłam Marysię i z zapartym tchem śledziłam jej losy.

Tematyka książki jest różna: mamy tu wątek samotnej matki, chorego dziecka, niepewności jutra, trudnego dzieciństwa, losy społeczności żydowskiej, włoskich jeńców wojennych. Jak sami widzicie dużo tematów jest poruszonych w tej niewielkiej objętościowo książce. Jestem bardzo dumna, że znajdziecie na okładce moje logo. Bardzo dokładnie dobieram książki, którym patronuję. Chcę aby były one ciekawe, mądre, niosące przekaz, wywołujące emocje.

I taka właśnie jest "Leśniczówka". Polecam z całego serducha. Uroniłam niejedną łzę, a to pokazuje jak dobra jest ta historia.

Podsumowując: jeśli lubicie książki pisane dwutorowo, gdzie jest kilka wątków spójnych ze sobą, nie boicie się emocji to ta książka powinna się wam spodobać. MImo, że nie jest to lekka historia, warto ją poznać.

"Leśniczówka" to drugi tom serii "Sekrety Białej". Jeśli nie czytaliście tomu pierwszego to nic się nie stało, bo są one napisane tak, że można czytać niezależnie od siebie.

Marysia miała trudne dzieciństwo, była niekochana, wykorzystywana przez ciotkę u której musiała mieszkać. Takie ciężkie doświadczenie wpływa na to, jak kobieta teraz się czuje sama z sobą i jakie...

Całość na: http://www.ksiazkowewyliczanki.pl/2023/10/dalsze-sekrety-biaej-lesniczowka.html

Wciągnęłam się w ten tom równie szybko jak w pierwszą część cyklu. Współczesne wydarzenia tym razem były dla mnie ciekawsze i z niecierpliwością czekałam, żeby przekonać się, jak potoczą się losy Marysi i czy uda jej się znaleźć szczęście po latach cierpienia i smutku. Dziewczyna od dziecka była bękartem, przygarnięta przez ciotkę, która nie pozwoliła jej zapomnieć o tym nawet na chwilę. Późniejsza miłość, która skończyła się nagle i niezbyt przyjemnie, również mocno na nią wpłynęła. Jednak Marysia czerpie niespodziewane pokłady sił, żeby walczyć z chorobą syna i jest w stanie do niesamowicie dużych poświęceń, żeby doprowadzić tę sprawę do końca. Na jej drodze stają różne osoby, tajemniczy spadek sprawia, że udaje jej się choć na chwilę wrócić do szczęśliwych chwil kiedy żyła mama i babcia, a pamiętnik pokazuje jej nie tylko trudne czasy wojenne, ale również wybory, jakich dokonywali wtedy ludzie.

Wątek historyczny jest ciekawy, choć pozostaje w drugim tle. Historia Iny, łączniczki AK, która starała się pomagać potrzebującym i w tym trudnym czasie znalazła miłość, ciekawi. Najbardziej niespodziewanym wątkiem, który rzadko się pojawia, a który dodał odrobinę nowości, byli włoscy jeńcy, przetrzymywani w obozie tuż pod Białą. Ten obraz wojny jest zupełnie inny od tego poznanego w Kamienicy, choć niepewność jutra, strach, trudne warunki życia, to wszystko spaja obie bohaterki.

Doceniam bohaterów, których stworzyła autorka. Wielowymiarowi, nie wszyscy od razu zyskują sympatię. Niektórzy muszą się zmienić, przemyśleć swoje zachowanie i dokonać wyborów. I choć są postacie złe i zawistne, które od początku wywołują same negatywne emocje, to są też tacy, którzy swoje decyzje podejmują z dobrych pobudek. Marysia jest tu pierwszoplanową postacią, ale pojawiają się również jej trzy przyjaciółki ze swoimi połówkami, sąsiedzi z leśniczówki, a także mężczyzna z przeszłości, który ponownie wchodzi w życie bohaterki z butami.

"Leśniczówka" to wciągająca lektura, którą można czytać zarówno jako kontynuację "Kamienicy", ale która jest samodzielną, pełnoprawną historią. Wywołuje wiele emocji, często negatywnych, ale daje też nadzieję na przyszłość. Wątek współczesny jest bardzo dobrze rozbudowany, gdy tymczasem ten historyczny jest pewnym echem z przeszłości. Autorka pokazuje relacje społeczne, trudne dzieciństwo, relacje partnerskie i walkę matki o zdrowie syna. Wszystko świetnie się łączy, co tworzy bardzo przyjemną pozycję.

Całość na: http://www.ksiazkowewyliczanki.pl/2023/10/dalsze-sekrety-biaej-lesniczowka.html

Wciągnęłam się w ten tom równie szybko jak w pierwszą część cyklu. Współczesne wydarzenia tym razem były dla mnie ciekawsze i z niecierpliwością czekałam, żeby przekonać się, jak potoczą się losy Marysi i czy uda jej się znaleźć szczęście po latach cierpienia i smutku. Dziewczyna od...

"Leśniczówka. Sekrety Białej".
Przyznam, że początek książki był taki sobie, obawiałam się, że nie wciągnie mnie ta historia, że chyba nic dobrego o niej nie napiszę.
Ale, ale...
W miarę, jak poznawałam dalsze losy Marysi oraz Iny zaczynałam być coraz bardziej ciekawa, co łączy te dwie kobiety.

A o czym jest książka?
Najprościej mówiąc o bezgranicznej miłości matki. Pokazuje, do czego jest zdolna kobieta, żeby ratować zdrowie i życie dziecka.
A poza tym jest też o wojnie, o trudnych wyborach, poświęceniu, ocaleniu. O bólu, cierpieniu, zawiści i niesprawiedliwości.
Ale też o radości, odnajdywaniu siebie, swojego miejsca na ziemi, o nadziei i wielkiej miłości.

Jak to zwykle bywa w tego typu książkach, na koniec uroniłam niejedną łzę.

Jeśli trafi do Waszych rąk ta książka, to polecam ją przeczytać do końca. Jest piękna.

"Leśniczówka. Sekrety Białej".
Przyznam, że początek książki był taki sobie, obawiałam się, że nie wciągnie mnie ta historia, że chyba nic dobrego o niej nie napiszę.
Ale, ale...
W miarę, jak poznawałam dalsze losy Marysi oraz Iny zaczynałam być coraz bardziej ciekawa, co łączy te dwie kobiety.

A o czym jest książka?
Najprościej mówiąc o bezgranicznej miłości matki....

"Leśniczówka" to drugi, po "Kamienicy", tom serii Sekrety Białej, w której poznać można losy czterech przyjaciółek. Tym razem autorka opowiedziała historię drugiej z kobiet, Marii.

Kiedy Marysia dowiaduje się, że otrzymała spadek po zmarłej babce, nie spodziewa się nawet, jak bardzo zmieni się jej życie. Do tej pory kręciło się ono wokół chorowitego synka i fatalnych wspomnień z własnego dzieciństwa, kiedy przebywała pod opieką ciotki, siostry zmarłej matki. Kobieta przysposobiła dziewczynkę, siłą zabierając ją od kochającej babci, aby móc pobierać należącą się dziecku zapomogę. Koszmar dzieciństwa wpłynął negatywnie na Marię i jej sposób postrzegania samej siebie. Wycofana, nieśmiała i kompletnie pozbawiona poczucia własnej wartości, wyrastała w przekonaniu, że jej matka była panną z dzieckiem, co kiedyś dla wielu osób było nie do pomyślenia. W dodatku ciotka wzmacniała w niej to negatywne postrzeganie siebie poprzez ciągłe wyzwiska i wyśmiewanie. Wśród złych doświadczeń już w czasie studiów pojawiła się również nieszczęśliwa miłość, po której został jej ukochany synek. Jako samotna matka musiała stawić czoła wielu trudnościom, więc informację o spadku początkowo potraktowała jako kolejny problem, niepewna co przyniesie jej i Gabrysiowi przyszłość. Podczas wizyty w leśniczówce, którą odziedziczyła, kobieta znajduje tajemniczy pamiętnik nieznanej sobie Iny Wąsowiczówny, łączniczki AK. To z jej zapisków dowiadujemy się, jak wyglądała wojenna rzeczywistość na tych terenach. Maria wciąga się w lekturę, ciekawa powodu, dla którego ten zeszyt znalazł się w domu jej babci.

Od momentu znalezienia przez Marysię pamiętnika akcja powieści rozgrywa się dwutorowo. Obserwujemy zmagania bohaterki z szarą rzeczywistością, chorobą synka, spadkiem, przeprowadzką do Białej, nową pracą, huśtawką uczuć, a także cofamy się do tysiąc dziewięćset czterdziestego trzeciego roku, w którym poznajemy Inę. Od tej chwili Maria co jakiś czas zagląda do pamiętnika, by poznać losy młodej łączniczki.

Okazuje się, że sekrety, które próbuje zgłębić Maria, dotyczą bezpośrednio jej rodziny. Nie wszystko jest takie, jak przedstawiła to kiedyś jej ciotka. Kobieta zataiła wiele informacji z czystej złośliwości i niechęci do siostrzenicy. Marysia powoli odkrywa kolejne elementy układanki, w czym pomaga jej ktoś, kogo na swojej drodze nie spodziewała się spotkać. Jakie tajemnice odkryje druga z przyjaciółek? Jak zmieni się przez to jej życie?

Autorka wplotła w losy Iny kilka prawdziwych wojennych wydarzeń. Tło historyczne płynnie łączy się ze społecznym, tworząc klimat tamtych czasów. Według mnie akcja toczy się bardzo powoli, co momentami mi przeszkadzało. Może to kwestia tego, iż w dużej części powieści czytamy czyjś pamiętnik, pełen opisów różnych zdarzeń, za to bez dialogów i rozmów, które zazwyczaj dodają tekstom dynamiki.

"Leśniczówka" to książka o tym, jak doświadczenia z dzieciństwa wpływają na nasze dorosłe życie, a przy okazji o tym jaki wpływ mogą mieć ludzie na siebie wzajemnie, czy to powiązani więzami krwi, czy to tacy, którzy sąsiadując ze sobą tak naprawdę w ogóle się nie znają. I jak trudno jest czasami zrozumieć samego siebie i emocje, które w nas drzemią.

Główną bohaterką kolejnego tomu serii będzie Zuzanna. Ciekawe, co autorka wymyśli dla trzeciej przyjaciółki.

"Leśniczówka" to drugi, po "Kamienicy", tom serii Sekrety Białej, w której poznać można losy czterech przyjaciółek. Tym razem autorka opowiedziała historię drugiej z kobiet, Marii.

Kiedy Marysia dowiaduje się, że otrzymała spadek po zmarłej babce, nie spodziewa się nawet, jak bardzo zmieni się jej życie. Do tej pory kręciło się ono wokół chorowitego synka i fatalnych...