popłuczyny po coraz gorszej Stacji Jagodno - słabiutka, nudna, infantylne dialogi, przewidywalna do bólu, irytująca główna bohaterka, widać brak pomysłu na kolejny cykl - szkoda, tutaj kończę przygodę z autorką

popłuczyny po coraz gorszej Stacji Jagodno - słabiutka, nudna, infantylne dialogi, przewidywalna do bólu, irytująca główna bohaterka, widać brak pomysłu na kolejny cykl - szkoda, tutaj kończę przygodę z autorką

Fajna I przyjemna lektura

Fajna I przyjemna lektura

Diana nareszcie znalazła swoje miejsce na ziemi. Kupiła niewielki domek, w którym trzeba włożyć nieco pracy ale...czuję się w nim dobrze. Zaczęła także na poważnie traktować swoją przygodę z garncarstwem, nie zapominając o pracy przy projektowaniu ogrodów. Próbując zyskać sympatię mieszkańców natrafia na pewien mur, którego istnienia nie rozumie. Na szczęście znalazło się też kilka dobrych ludzi oraz jedna zagubiona życiowo redaktorka...

Pierwszy tom cyklu "Wrzosowa polana", to chyba w jakimś sensie kontynuacja "stacji Jagodno"- którą,swoją drogą muszę nadrobić.
Autorka pokazuje kobiety w różnych etapach życia, Diane zaczynającą żyć na nowo i Martynę, osobę, która postawiła wszystko na jedną kartę nie spodziewając sie takiego finału.
Lekka, dosyć przyjemnie się czytająca książka. Nie jest może najlepszą jaką czytałam ale na pewno pojawiły się w niej wątki, których rozwiązania będę chciała poznać i zapewne to zrobię...kiedy? To się jeszcze zobaczy, bo życie uczy mnie nieustannie aby nic za bardzo nie planować.

Diana nareszcie znalazła swoje miejsce na ziemi. Kupiła niewielki domek, w którym trzeba włożyć nieco pracy ale...czuję się w nim dobrze. Zaczęła także na poważnie traktować swoją przygodę z garncarstwem, nie zapominając o pracy przy projektowaniu ogrodów. Próbując zyskać sympatię mieszkańców natrafia na pewien mur, którego istnienia nie rozumie. Na szczęście znalazło się...

Ta książka jest nudna,jak flaki z olejem. Niby w życiu głównej bohaterki dzieje się wiele,ale absolutnie nie przekłada się to na emocje w powieści. Główna bohaterka kompletnie bez wyrazu - jest a jakby jej nie było. Pozostali bohaterowie - przychodzą, mówią coś i odchodzą. Kompletnie nic nie wnoszą.
Jedna gwiazdka więcej za przepiękną okładkę.

Ta książka jest nudna,jak flaki z olejem. Niby w życiu głównej bohaterki dzieje się wiele,ale absolutnie nie przekłada się to na emocje w powieści. Główna bohaterka kompletnie bez wyrazu - jest a jakby jej nie było. Pozostali bohaterowie - przychodzą, mówią coś i odchodzą. Kompletnie nic nie wnoszą.
Jedna gwiazdka więcej za przepiękną okładkę.

Poprawna do bólu, wynudziłam się.

Poprawna do bólu, wynudziłam się.

Wiecie, na czym polega magia książki?
Że o czymś czytasz i od razu masz na to ochotę.
Właśnie skończyłam czytać książkę "Lato pełne nadziei" i gdy główna bohaterka robiła mus z jabłek do słoików, też mi się zachciało robić przetwory. A że za oknem zima, to raczej świeżych owoców na przetwory nie znajdę. Dlatego zrobiłam... mięso w słoikach - taka domowa konserwa. Mąż bardzo zadowolony.

A wracając do książki, to widziałam ostatnio premierę książki "Zima zasypie miłością". Zapisałam ją sobie na Legimi i już miałam czytać, gdy okazało się, że to już trzeci tom. A że okładka urzekła mnie swoją urodą, postanowiłam się nie poddawać i zacząć od początku. Tak też poznałam fajną kobietę - Dianę, która kupiła mały dom w Świętej Katarzynie i układa tam na nowo życie, rozkręca swój prywatny biznes, szuka szczęścia i spełnienia.
Poznałam też Martynę - szaloną dziennikarkę, kobietę z jajami, która niestety wpada w tarapaty i traci pracę.

Po przeczytaniu tej pierwszej części Wrzosowej Polany wiem, że muszę to kontynuować 💜
To urocza książka, skrywająca tajemnice, które nie zostały odkryte, więc trzeba czytać dalej 💜

Ale najbardziej zaintrygował mnie czarny turmalin.
I chyba sobie takie cudo sprawię 💍
Kto nie wie o czym piszę, niech sobie wygoogluje lub po prostu przeczyta "Lato pełne nadziei".

Wiecie, na czym polega magia książki?
Że o czymś czytasz i od razu masz na to ochotę.
Właśnie skończyłam czytać książkę "Lato pełne nadziei" i gdy główna bohaterka robiła mus z jabłek do słoików, też mi się zachciało robić przetwory. A że za oknem zima, to raczej świeżych owoców na przetwory nie znajdę. Dlatego zrobiłam... mięso w słoikach - taka domowa konserwa. Mąż bardzo...

Kolejna ciepła seria, której akcja toczy się w pięknych Górach Świętokrzyskich.

Kolejna ciepła seria, której akcja toczy się w pięknych Górach Świętokrzyskich.

Czyta się szybko, dużo się dzieje... Niektóre wątki są przesadzone ze względu na to, że prawdziwym życiu mało realne jest to, że wpuszczasz do domku kogoś obcego i żyjesz z nim przez kilka dni jakbyście się znali od dłuższego czasu.

Czyta się szybko, dużo się dzieje... Niektóre wątki są przesadzone ze względu na to, że prawdziwym życiu mało realne jest to, że wpuszczasz do domku kogoś obcego i żyjesz z nim przez kilka dni jakbyście się znali od dłuższego czasu.

Książka stanowi pierwszą część cyklu „Wrzosowa Polana” Karoliny Wilczyńskiej.
Diana jest projektantką ogrodów. Po rozpadzie związku porzuca mieszkanie w mieście i przeprowadza się do domku na wsi. Kupuje także koło garncarskie i postanawia spełnić swoje marzenia.

Nie wiem dlaczego, ale z tą pozycją autorki jest mi zupełnie nie po drodze. Brakuje w niej tempa i akcji, za to jest dużo przemyśleń i refleksji. Niestety dla mnie wiało nudą i nic tego nie zmieni.
Książkę oceniam na 3,5 pkt.

Książka stanowi pierwszą część cyklu „Wrzosowa Polana” Karoliny Wilczyńskiej.
Diana jest projektantką ogrodów. Po rozpadzie związku porzuca mieszkanie w mieście i przeprowadza się do domku na wsi. Kupuje także koło garncarskie i postanawia spełnić swoje marzenia.

Nie wiem dlaczego, ale z tą pozycją autorki jest mi zupełnie nie po drodze. Brakuje w niej tempa i akcji, za...

Na czas czytania autorka przeniosła mnie do malowniczej Świętej Katarzyny gdzie życie toczy się swoim własnym torem bez zbędnego pośpiechu. Zwykli prości ludzie ze swoimi problemami, bagażami życiowymi odsłaniają przed nami swoje historie.
W pierwszym tomie poznajemy historię Diany i Martyny, których losy połączą sie w najmniej oczekiwanym momencie dla jednej z nich. Książka otula swoją codziennością która pachnie sadem owocowym.

Na czas czytania autorka przeniosła mnie do malowniczej Świętej Katarzyny gdzie życie toczy się swoim własnym torem bez zbędnego pośpiechu. Zwykli prości ludzie ze swoimi problemami, bagażami życiowymi odsłaniają przed nami swoje historie.
W pierwszym tomie poznajemy historię Diany i Martyny, których losy połączą sie w najmniej oczekiwanym momencie dla jednej z nich....