Zauroczona jestem tą historią ciepłą,uroczą i pięknymi widokami.
Bohaterowie interesujący,świetni byli w tej powieści autorstwa Pani Joanny Tekieli.
Przeniosła mnie autorka do niezwykłego pięknego zakątka nad jezioro zapomnienie.
Powieści Tekieli cudne,znakomite są.
A ta powieść przepiekną,wspaniałą czytałam z przyjemnością,odprężyłam się przy niej,relaks miły miałam.

Zauroczona jestem tą historią ciepłą,uroczą i pięknymi widokami.
Bohaterowie interesujący,świetni byli w tej powieści autorstwa Pani Joanny Tekieli.
Przeniosła mnie autorka do niezwykłego pięknego zakątka nad jezioro zapomnienie.
Powieści Tekieli cudne,znakomite są.
A ta powieść przepiekną,wspaniałą czytałam z przyjemnością,odprężyłam się przy niej,relaks miły miałam.

Piękna, poetycka opowieść o samotności, o tym, że można z nią żyć.

Piękna, poetycka opowieść o samotności, o tym, że można z nią żyć.

Lekkie przyjemne ale tym razem bez większego polotu.

Lekkie przyjemne ale tym razem bez większego polotu.

Bardzo lubię książki Pani Joanny i z chęcią po nie sięgam , niestety ta pozycja nie zachwyciła mnie.
Szybko i lekko się czyta ,ale nic w niej interesującego się nie dzieje,jest po prostu mdła.

Bardzo lubię książki Pani Joanny i z chęcią po nie sięgam , niestety ta pozycja nie zachwyciła mnie.
Szybko i lekko się czyta ,ale nic w niej interesującego się nie dzieje,jest po prostu mdła.

Książka Joanny Tekieli, spokojna, romantyczna z widokami. Miło się czyta.

Książka Joanny Tekieli, spokojna, romantyczna z widokami. Miło się czyta.

Klimatyczna, spokojna, wyciszająca jak dla mnie lektura. Za to lubię książki Jolasi Tekieli. Polecam.

Klimatyczna, spokojna, wyciszająca jak dla mnie lektura. Za to lubię książki Jolasi Tekieli. Polecam.

Pierwsza książka P. Joanny którą czytałam z przerwami. Szczerze mówiąc, tylko opisy przyrody były dla mnie ciekawe. Samotniczy główny bohater nie ujął mnie. Za dużo narracji której nie lubię. Miałam wrażenie jakbym czytała pamiętnik. Co robił codziennie, jak się czuł. Przemyślenia Daniela....nie ,nie podobała mi się ta pozycja.

Pierwsza książka P. Joanny którą czytałam z przerwami. Szczerze mówiąc, tylko opisy przyrody były dla mnie ciekawe. Samotniczy główny bohater nie ujął mnie. Za dużo narracji której nie lubię. Miałam wrażenie jakbym czytała pamiętnik. Co robił codziennie, jak się czuł. Przemyślenia Daniela....nie ,nie podobała mi się ta pozycja.

Piękna, ciepła opowieść. Bardzo miło spędzony czas z książką. Serdecznie polecam :)

Piękna, ciepła opowieść. Bardzo miło spędzony czas z książką. Serdecznie polecam :)

Zapomna to mała wioska, można by rzec, że na odludziu. Tam właśnie mieszka Daniel. Uwielbia on spokój i nie tęskni za cywilizacją i innymi ludźmi. Lecz pewnego dnia przy jeziorze znajduje poszkodowaną kobietę - Igę. Jest ona jego całkowitym przeciwieństwem i wydawać by się mogło, że kompletnie do siebie nie pasują. Jednak, gdy w życiu Daniela pojawiają się problemy związane z tym, że ktoś chce mu zatruć życie, to właśnie Iga i jego przyjaciel Karol staną z nim do walki. Tylko co z niej wyniknie?

Zapomna... Piękna i urocza wioska. Cisza, spokój, odludzie, a dookoła las. Czego chcieć więcej?
Miejsce akcji w książce zostało cudownie stworzone i przedstawione. Autorka "wyczarowała" świetny klimat.
Akcja, chociaż na początku nie zapowiadała się bardzo ciekawie, to później solidnie się rozkręciła. Nie pojawia się tutaj zbyt wielu bohaterów, ale nie powoduje to żadnej monotonii, ani nic takiego. Przedstawione postacie są na tyle interesujące i dobrze wykreowane, że nie potrafią nam się znudzić .Polecam!🩷🍂

Zapomna to mała wioska, można by rzec, że na odludziu. Tam właśnie mieszka Daniel. Uwielbia on spokój i nie tęskni za cywilizacją i innymi ludźmi. Lecz pewnego dnia przy jeziorze znajduje poszkodowaną kobietę - Igę. Jest ona jego całkowitym przeciwieństwem i wydawać by się mogło, że kompletnie do siebie nie pasują. Jednak, gdy w życiu Daniela pojawiają się problemy związane...

Daniel mieszka samotnie w małym domku nad Jeziorem Zapomnienie, który odziedziczył po dziadkach. Domek został wybudowany przez pradziadków i Daniel daży go wielkim sentymentem. Chłopak jest samotnikiem, żyjącym blisko natury i w zgodzie z nią. Mimo iż uznawany jest za dziwaka, jemu to nie przeszkadza. Kocha i docenia swoją samotnię. Niestety na jego urokliwe miejsce na ziemi mają chrapkę właściciele pobliskiego hotelu i starają się wymusić na Danielu odsprzedania domku wraz z ziemią. Ten jednak jest uparty i będzie zaciekle bronił swojej oazy spokoju.

Pewnego dnia w jego życiu pojawia się Iga, przebojowa reporterka, która nieco zaburzy jego spokój. Daniel oprócz przyjaciela Karola, raczej stroni od ludzi dlatego obecność Igi nie jest mu zbytnio na rękę. Tak jest do momentu, w którym budzą się w nim uczucia do dziewczyny. Cała trójka, Daniel, Karol i Iga podejmą walkę by ratować dziedzictwo chłopaka.

Jak daleko posunie się korporacja, by położyć ręce na terenie nad Jeziorem Zapomnienie? Czy tej trójce uda się uratować ten piękny skrawek ziemi? I w końcu, czy Daniel będzie w stanie dzielić swoją samotnię z drugą osobą?

Ta powieść pozwoliła mi się rozmarzyć, przenieść się do miejsca, w którym z chęcią sama przeżyłabym resztę życia. Uświadomiła mi także jak sama cenię sobie spokój i piękno natury. Autorka w genialny sposób opisuje to piękne miejsce, zwraca uwagę na to jak istotne jest życie w zgodzie z naturą, a także przenosi na nas emocje i uczucia głównego bohatera.

Podobno nie jestem jakąś wielką fanką powieści obyczajowych, ale książki takie jak ta, pozwalają mi otworzyć się na ten gatunek.

Kolejna książka warta przytulenia, a ja z całą pewnością sięgnę po inne pozycje autorki.

Jeśli chcesz zaznać spokoju, przytul tę książkę do serducha.

Daniel mieszka samotnie w małym domku nad Jeziorem Zapomnienie, który odziedziczył po dziadkach. Domek został wybudowany przez pradziadków i Daniel daży go wielkim sentymentem. Chłopak jest samotnikiem, żyjącym blisko natury i w zgodzie z nią. Mimo iż uznawany jest za dziwaka, jemu to nie przeszkadza. Kocha i docenia swoją samotnię. Niestety na jego urokliwe miejsce na...