Powieść rozwija się powoli, poznajemy wszystkie szczegóły tamtejszego życia, sposób prowadzenia rozmów, konwenanse, sposób ubioru. Czasami jest tego zbyt dużo, szczególnie szczegółowych rozmów, ze wszystkim zwrotami grzecznościowymi. Gdy akcja książki się rozwija, bardzo powoli jak wspominałam, zaczyna nabierać tempa i .... nagle się kończy. Zupełnie się tego nie spodziewałam. Niezbyt mi się podoba punkt kulminacyjny w ostatnim zdaniu tej części. Właściwie się zdziwiłam, że są kolejne części. Nie jestem pewna czy chcę je przeczytać.
Bohaterowie przez te wszystkie konwenanse wydają się do siebie podobni. I tak czasami mylili mi się doktorzy, myliły mi się Emilia z Zuzanną, mężowie głównych bohaterek też. Wyraźnie były zdecydowanie Aurelia z Matyldą, Łemkowie oraz Eudokia. Tutaj należy podkreślić, że rola tej ostatniej jest zupełnie poboczna i właściwie nie wiem po co została wprowadzona, ponieważ kończy się w niewyjaśniony sposób. Autorka przeplata bohaterów historycznych z fikcyjnymi. Ja niestety na historii się nie znam, więc niewiele mi mówią te wszystkie osobistości. Ciekawa jest natomiast relacja dwóch narodów na jednej ziemi, ich współpraca i podział ról między Rusnaków i Polaków na terenie Austro-Węgier.

Powieść rozwija się powoli, poznajemy wszystkie szczegóły tamtejszego życia, sposób prowadzenia rozmów, konwenanse, sposób ubioru. Czasami jest tego zbyt dużo, szczególnie szczegółowych rozmów, ze wszystkim zwrotami grzecznościowymi. Gdy akcja książki się rozwija, bardzo powoli jak wspominałam, zaczyna nabierać tempa i .... nagle się kończy. Zupełnie się tego nie...

Ciepła opowiesc o losach kobiet przełomu wieków. Splatane losy kilku rodzin. Przepiękny język trudno się oderwać.

Ciepła opowiesc o losach kobiet przełomu wieków. Splatane losy kilku rodzin. Przepiękny język trudno się oderwać.

„Ja wiem jedno: zdecydowanie jestem Polką i chciałabym żyć w wolnym kraju, który zajmuje należne mu miejsce na mapach Europy.”

Książkę tę czyta się dosłownie jednym tchem! Bardzo podobał mi się wątek przyjaźni pomiędzy Aurelią i Matyldą. Obie kobiety są inne i wyjątkowe, ale też odważne.
Dane im było żyć w czasach, w których kobietom było trudno walczyć o szczęście.

Jest też Eudokia. „Żaden książę z bajki nie poprawił jej smutnej doli." Czy w końcu los się do niej uśmiechnie?

Jak poradzić sobie z utratą najukochańszej osoby? Czy można prawdziwie zakochać się więcej niż raz? Jak uchronić się przed intrygami ludzi bezlitosnych?

Autorka po mistrzowsku przedstawia realia tamtych czasów. Z przyjemnością sięgnę po kolejne tomy!

„Ja wiem jedno: zdecydowanie jestem Polką i chciałabym żyć w wolnym kraju, który zajmuje należne mu miejsce na mapach Europy.”

Książkę tę czyta się dosłownie jednym tchem! Bardzo podobał mi się wątek przyjaźni pomiędzy Aurelią i Matyldą. Obie kobiety są inne i wyjątkowe, ale też odważne.
Dane im było żyć w czasach, w których kobietom było trudno walczyć o szczęście....

+

+

Choć bardzo lubię wszystkie sagi Edyty Świętek, ta jest z nich wszystkich najlepsza. Przepiękna sceneria Krynicy, jeden z moich ulubionych czasów w polskiej historii, wątek emancypacji kobiet, dbałość o wierne odtworzenie realiów tamtych czasów i miejsc, a przede wszystkim wspaniali bohaterowie i ich losy. Daję zasłużoną 10 i jestem pewna, że chętnie będę wracać do tej powieści. A już na pewno będę chciała pojechać do Krynicy i przespacerować się śladami bohaterów.

Choć bardzo lubię wszystkie sagi Edyty Świętek, ta jest z nich wszystkich najlepsza. Przepiękna sceneria Krynicy, jeden z moich ulubionych czasów w polskiej historii, wątek emancypacji kobiet, dbałość o wierne odtworzenie realiów tamtych czasów i miejsc, a przede wszystkim wspaniali bohaterowie i ich losy. Daję zasłużoną 10 i jestem pewna, że chętnie będę wracać do tej...

Na początku miałam problem z wczuciem się w tą książkę, chociaż mimo to ciągnęło mnie do niej. Akcja toczy się w roku 1894. W tamtych czasach pochodzenie było czymś istotnym, a rodzinne tajemnice były na wagę życia. Akcja głównie toczy się w Krynicy. Poznajemy Amelię, która jest inteligentą kobietą, wdową. Mąż wprowadził ją na salony, niestety zmarł a ona jako łemkowska chłopka boi się o swoją przyszłość. Natomiast Matylda młoda mężatka pragnąca mieć dziecko, niestety pomimo starań nie udaje się jej zajść w ciążę. Lekarz proponuję wyjazd na okres wakacji do uzdrowiska. W książce nie zabraknie intryg, tajemnic, poszukiwań tożsamości. Znajdziemy w niej również walkę o szczęście. Jaką tajemnice skrywa książka, którą ma Amelia od dziecka, co połączy te dwie kobiety? Czy knute intrygi się udadzą? A może wydarzy się coś co będzie olbrzymim zaskoczeniem? Suma sumarum książka wciąga bardzo. Jest pisana stylem jak mówiono w tamtych czasach, do tego opisy kreacji, zachowań powodują, że można się przenieść do świata opisywanego w książce. Jest to pierwszy tom. Powoli będę Wam zdawała relacje z reszty historii. Jestem jej bardzo ciekawa. Zakończenie zostawia po sobie wiele pytań co osobiście bardzo sobie cenię.

Na początku miałam problem z wczuciem się w tą książkę, chociaż mimo to ciągnęło mnie do niej. Akcja toczy się w roku 1894. W tamtych czasach pochodzenie było czymś istotnym, a rodzinne tajemnice były na wagę życia. Akcja głównie toczy się w Krynicy. Poznajemy Amelię, która jest inteligentą kobietą, wdową. Mąż wprowadził ją na salony, niestety zmarł a ona jako łemkowska...

Interesująca chociaż czytało mi się ją ciężko. Podejrzewam że przez słownictwo. To Podróż w czasie do XIX wieku do Krynicy. Historia głównej bohaterki uczciwej i inteligentnej poruszyła mnie. Polecam

Interesująca chociaż czytało mi się ją ciężko. Podejrzewam że przez słownictwo. To Podróż w czasie do XIX wieku do Krynicy. Historia głównej bohaterki uczciwej i inteligentnej poruszyła mnie. Polecam

Dzisiaj przychodzę z recenzją pierwszego tomu Sagi Krynickiej Edyty Świętek, dzięki której przenosiłam się do XIX wieku i wraz z bohaterami odkrywałam tajemnice.

Matylda Adamczyk wraz z mężem Sewerynem bezskutecznie starają się o dziecko. Lekarz zaleca im kurację w Krynicy, gdzie Matylda poznaje Aurelię Drzewicką. Kobiety szybko się zaprzyjaźniają i obiecują sobie, że co roku będą spotykać się w krynickim uzdrowisku. Jednak, gdy okazuje się, że Matylda spodziewa się dziecka, plan spotkania z przyjaciółką nie dojdzie do skutku. Tymczasem Aurelia boryka się z tajemnicami i ludźmi, którzy nie życzą jej dobrze. Jak potoczą się losy Matyldy i Aurelii?

Edyta Świętek z dbałością o szczegóły, w barwny i niepozbawiony ciekawości sposób opisuje losy bohaterów sprzed wieków. Pokazuje różnice klas społecznych, wplątując bohaterów w niełatwe sytuacje a to wszystko okraszone językiem tamtych lat, ale jednoznacznie opisane w przystępny sposób.

Polecam Waszej uwadze i wracam do lektury drugiego tomu.

Dzisiaj przychodzę z recenzją pierwszego tomu Sagi Krynickiej Edyty Świętek, dzięki której przenosiłam się do XIX wieku i wraz z bohaterami odkrywałam tajemnice.

Matylda Adamczyk wraz z mężem Sewerynem bezskutecznie starają się o dziecko. Lekarz zaleca im kurację w Krynicy, gdzie Matylda poznaje Aurelię Drzewicką. Kobiety szybko się zaprzyjaźniają i obiecują sobie, że co...

Książka nie zachwyciła mnie fabułą.Męczyłam ją dość długo.Szkoda było mojego czasu.
Nie polecam.

Książka nie zachwyciła mnie fabułą.Męczyłam ją dość długo.Szkoda było mojego czasu.
Nie polecam.

Bardzo przyjemnie się czyta. Ciekawa, wciągająca historia.

Bardzo przyjemnie się czyta. Ciekawa, wciągająca historia.