Powieść sensacyjna Hilary Norman pt. „W sieci kłamstw” zaciekawiła mnie od pierwszych stron. Właściwie już notka na okładce wydała mi się fascynująca. Jest zwykły dzień. Do domu restauratorów z samego rana przychodzi gosposia, jak zwykle chce budzić córkę gospodarzy do szkoły, ale zastanowia ją to, że pana jeszcze nie ma w kuchni, a codziennie witał ją nad filiżanką kawy. W ogóle dom jest jakiś cichy, ciemny, wszystko ją w tym domu przeraża. W małżeńskiej sypialni znajduje trzy ciała – zakrwawione zwłoki małżonków i leżącą między nimi ich czternastoletnią córkę. Nagle dziewczynka siada. Jest cała we krwi. Zaczyna krzyczeć.

Czy po takiej zapowiedzi nie chcielibyście wiedzieć, co tam się stało? Zaczęłam czytać z wielkim zainteresowaniem. Poznawałam bohaterów – policjanta prowadzącego dochodzenie, lekarza badającego Cathy po przywiezieniu jej do szpitala, panią psycholog – wszak tej dziewczynie była potrzebna natychmiastowa pomoc psychologa – wyobrażacie sobie gorszy stres? Dziewczynka obudziła się między zakrwawionymi zwłokami rodziców!

Dalszy ciąg powieści pisany jest z perspektywy tej właśnie pani doktor – Grace. Ona bierze chyba najbardziej czynny udział w dojściu do prawdy, to jej nieprawdopodobne hipotezy i przypuszczenia zmuszają wydział śledczy do wytężonej pracy i szukania niemożliwego.
Czytając tę książkę często zastanawiałam się, czy ktoś w końcu powie pani doktor, żeby zeszła na ziemię. Nikt jej nie powiedział. Lubię tego typu opowieści – gdzie jednostka wbrew przesłankom upiera się przy swoim. Lubię, gdy autor prowadzi czytelnika tak, że podsuwa mu pod nos oczywiste rozwiązania, a potem zaskakuje go jak można najmocniej. Taka właśnie powinna być rzetelna sensacja – zaskakująca.

Co prawda, wytrawny czytelnik, taki, który już sporo książek przeczytał, może sam domyślić się rozwiązania, ale też nie do końca. Myślę, że wielbiciele kryminałów będą mieli niezłą zabawę przy lekturze tej powieści.

Bardzo spodobał mi się głęboki rys psychologiczny bohaterów. Wprawdzie Murzyn wyznania mojżeszowego początkowo wywołał uśmiech na mojej twarzy, ale postanowiłam schować w kąt wszelkie stereotypy. I dobrze się stało. Trochę tylko zniesmaczyło mnie to nagromadzenie traum - prawie wszyscy bohaterowie przeżyli jakąś tragedię w dzieciństwie. To już była przesada. Akurat na kartach tej książki musieli spotkać się ci pokrzywdzeni? Tu autorka przesadziła. Dlatego też nie mogę dać najwyższej noty, chociaż bardzo bym chciała. Ale pomijając ten drobiazg, książka jest naprawdę rewelacyjna! Szybka akcja i rosnące napięcie okraszone wnikliwą analizą psychologiczną bohaterów. Polecam.

Recenzję napisałam dla portalu obliczakultury.pl i tam ukazała się poraz pierwszy. Opublikowałam ją też na swoim blogu.

Powieść sensacyjna Hilary Norman pt. „W sieci kłamstw” zaciekawiła mnie od pierwszych stron. Właściwie już notka na okładce wydała mi się fascynująca. Jest zwykły dzień. Do domu restauratorów z samego rana przychodzi gosposia, jak zwykle chce budzić córkę gospodarzy do szkoły, ale zastanowia ją to, że pana jeszcze nie ma w kuchni, a codziennie witał ją nad filiżanką kawy. W...