Ma w swoim dorobku ponad trzydzieści książek. Uprawia prozę i poezję; ceniona przede wszystkim jako autorka thrillerów psychologicznych oraz powieści dla młodzieży. Jej utwory przetłumaczono na 11 języków. Powieści sensacyjne Frimansson określane są jako „thrillery psychologiczne” – z akcentem na „psychologiczne”. Nie ma w nich spektakularnych zbrodni, skomplikowanych śledztw i efektownych pościgów policyjnych. Na pierwszym planie są zwykli ludzie uwikłani w przestępstwa, zarówno ci, którzy je popełniają, jak i ich ofiary. Wywodzą się oni na ogół z niewielkich, pozornie wolnych od problemów, uporządkowanych społeczności. Pisarkę interesuje najbardziej, jak sama mówi, „to co dzieje się za ładnie utrzymanymi fasadami, to co kryje się pod powierzchnią, to czego nie widzimy”. Specjalnością Frimansson są przedstawiane w wiarygodny psychologicznie sposób wykolejone osobowości kobiece. Nagrody! Frimansson została laureatką kilku ważnych nagród literackich, m.in. wyróżniona dwukrotnie przez Szwedzką Akademię Kryminału za najlepsze powieści sensacyjne roku: God natt min älskade (Dobranoc kochany) [1998)] i Skuggan i vattnet (Cień na wodzie) [2005]. Powieści łączy ta sama bohaterka – drugą z nich można czytać osobno i jako kontynuację. Obie zdobyły tak dużą popularność, że drukowano je w dużych szwedzkich gazetach jako powieści w odcinkach. Znakomite recenzje zebrały również thrillery De nakna kvinnornas ö (Wyspa nagich kobiet) [2002], Mörkerspar (Ślady mroku) [2003] oraz Rattfangerskan (Łowczyni szczurów) [2009].http://www.frimansson.se/
Obowiązkowy must have! Zbiór 17-stu opowiadań szwedzkich pisarzy, m.in. Henninga Mankella, Hakana Nessera, Stiega Larssona czy duetu Borjlind. Krótkie, jedne pełne przemocy, inne zaś nadziei opowiadania kryminalne mistrzów pióra spod niebiesko- żółtej, skandynawskiej flagi. Moje ulubione opowiadanie:a nie był to łatwy wybór "Super mózg" Stiega Larssona. Gorąco polecam! Warto mieć ten zbiór w swojej biblioteczce. Niech "Ciemna strona" Was skusi.
Bohaterka jest wybitnie antypatyczna, drażniąco wnerwiająca. Tło tej historii dość dobrze opisuje przyczyny zwichrowania tej istoty. Jednakże jakoś brak konsekwencji w tym wzorze zbrodni. A ponieważ ta kobieta jest raczej słabym typem, trudno jest uwierzyć, że jest aż tak wszechstronna. I o co chodzi z tym ptakiem - doprawdy trudno zrozumieć. Ogólnie dojmujące wrażenie dziwności.