Pozycja dla mnie , jako wielbiciela Borgesa, zupełnie wyjątkowa.

Pozycja dla mnie , jako wielbiciela Borgesa, zupełnie wyjątkowa.

Bardzo ciekawe spojrzenie na twórczość Borgesa. Książka zarówno dla miłośników Llosy jak i Borgesa.

Bardzo ciekawe spojrzenie na twórczość Borgesa. Książka zarówno dla miłośników Llosy jak i Borgesa.

Autor postanowił w jednym miejscu zebrać swoje notatki, artykuły, recenzje dotyczące Jorge Luisa Borgesa, argentyńskiego pisarza i poety żyjącego w latach 1899-1986. Jego dzieła do tej pory są wnikliwie analizowane i interpretowane na przeróżne sposoby. Jego twórczością inspirował się Umberto Eco, czy nasz rodzimy Witold Gombrowicz.

Podczas czytania, czuć było fascynację i należyty szacunek Liosa do Borgesa. To sprawiało, że czytanie książki było wręcz magiczne. Osobiście im więcej kartek było za mną, tym większy mnie wstyd ogarniał, że nie znałam dzieł tego wybitnego pisarza, którego twórczość jest ponadczasowa.

Objętościowa jest to filigranowa lektura, ale jej wnętrze pobudza wyobraźnie i pozwala wgłębić się w kunszt pisarki. Do tej książki będziecie często wracać, podczas jej czytania czułam się jak na kawie z dobrymi znajomymi, których zdecydowanie będę chciał niedługo jeszcze lepiej poznać.

Autor postanowił w jednym miejscu zebrać swoje notatki, artykuły, recenzje dotyczące Jorge Luisa Borgesa, argentyńskiego pisarza i poety żyjącego w latach 1899-1986. Jego dzieła do tej pory są wnikliwie analizowane i interpretowane na przeróżne sposoby. Jego twórczością inspirował się Umberto Eco, czy nasz rodzimy Witold Gombrowicz.

Podczas czytania, czuć było fascynację i...

Nazwisko Mario Vargas Llosa jest mi znane i głównie dlatego skusiłam się na książkę ale również nie będę ukrywać, że okładka mnie ku niej przyciągnęła. Natomiast nie nie miałam pojęcia kim jest Jorge Luis Borges i zanim zabrałam się za książkę szybko sobie wyszukałam. Ale dopiero po przeczytaniu książki mogę stwierdzić, że to bardzo ciekawa postać.

Obaj panowie pierwszy raz spotkali się w 1963 roku w Paryżu. Borges miał wówczas 64 lata, a Llosa 27. Od tego czasu rozmawiali wielokrotnie – a Llosa namiętnie czytał wszystko, co wyszło spod pióra stopniowo ślepnącego Borgesa.

"Pół wieku z Borgesem" to niczym czytelnicza uczta dla miłośników obu pisarzy, w której nie zabraknie wywiadów, artykułów, wykładów, a także recenzji spisywanych przez Llosę przez wiele lat. Z książki dowiadujemy się o pochodzeniu Borgesa, poznajemy jego utwory, a także przeczytamy o obchodach jego setnych urodzin.

Czytając książkę doskonale widać, że Borges był dla Autora niczym mistrz, a wszystko co wyszło z pod jego ręki było bez skazy. Był dla niego niczym nauczyciel, mentor i drogowskaz.

Po przeczytaniu książki "Pół wieku z Borgesem" postaram się nadrobić twórczość Borgesa chociażby po to aby zrozumieć zachwyt Autora nad jego dziełami i osobą. A jeśli jesteście ciekawi jakie książki zabrałby ze sobą na bezludną wyspę taki niezwykły pisarz jak Borges i dlaczego nie lubił on powieści, to nie możecie przejść obok tej książki obojętnie.

Nazwisko Mario Vargas Llosa jest mi znane i głównie dlatego skusiłam się na książkę ale również nie będę ukrywać, że okładka mnie ku niej przyciągnęła. Natomiast nie nie miałam pojęcia kim jest Jorge Luis Borges i zanim zabrałam się za książkę szybko sobie wyszukałam. Ale dopiero po przeczytaniu książki mogę stwierdzić, że to bardzo ciekawa postać.

Obaj panowie pierwszy...

Ta książka znalazła się u mnie ze względu na swoją okładkę, muszę przyznać, że ze mnie to taka sroka okładkowa, przypuszcza, że nie tylko ja tak mam prawda? 😉

Książka jest poświęcona argentyńskiemu pisarzowi, poecie i eseiście Jorge Luisowi Borgesowi. Człowiekowi skromnemu, który pod koniec swego życia utracił wzrok. Są w niej zebrane wywiady i wiadomości o nim. Autor jest ogromnym fanem słynnego pisarza, czytał wszystko co wyszło spod jego pióra. Na samym początku poznajemy przyczynę powstania tej krótkiej książki, następnie przechodzimy do wywiadu przeprowadzonego z Borgesem. Potem autor opowiada, w jakich warunkach żył mistrz i kto był najważniejszy w jego życiu. Kolejny rozdział to znów wywiad i sporo wiadomości. Dowiemy się jaki stosunek poeta miał do polityki, swojej twórczości oraz kobiet. Autor pisze bogatym i pięknym językiem, widać jego fascynację mistrzem. Czyta się ją błyskawicznie i jest to książka dla fanów obu pisarzy.

Ta książka znalazła się u mnie ze względu na swoją okładkę, muszę przyznać, że ze mnie to taka sroka okładkowa, przypuszcza, że nie tylko ja tak mam prawda? 😉

Książka jest poświęcona argentyńskiemu pisarzowi, poecie i eseiście Jorge Luisowi Borgesowi. Człowiekowi skromnemu, który pod koniec swego życia utracił wzrok. Są w niej zebrane wywiady i wiadomości o nim. Autor jest...

Książka Mario Vargasa Llosy jest zbiorem jego artykułów, wykładów, recenzji i notatek, których wspólnym mianownikiem jest Jorge Luis Borges - wielce ceniony (przez niego jak i przez wielu znawców oraz fanów literatury) argentyński pisarz, twórca między innymi “Alefa” i “Fikcji”, wyróżniający się swoistym stylem pisarskim. Styl i dzieła Borgesa inspirowały wielu pisarzy, w tym naszego rodzimego - Gombrowicza. Dla Llosy był i niezawodnie pozostaje źródłem, jak to określił, “intelektualnej przyjemności”. W jego utworach wciąż na nowo odnajduje głębię stworzonego przezeń świata i zanurza się w nią z zachwytem.

Jeśli komuś obcy jest dorobek Borgesa, wystarczy, że przeczyta tę książkę, a odkryje w sobie rosnącą fascynację zarówno nim jak i osobą autora. Llosy pisze w sposób bardzo zajmujący, jednocześnie szczery i pełen szacunku. Wyjaśnia na czym polega fenomen Argentyńczyka, czym różni się od innych twórców i dlaczego jest jego zdaniem najważniejszym pisarzem południowoamerykańskim; którzy myśliciele i twórcy na niego wpłynęli. Jako czytelnicy dostajemy też coś ponad pean na cześć mistrza. Llosy pozwala nam zajrzeć za kulisy, dostrzec skromnego człowieka, którego zaskoczyła pierwsza popularność, który zmagał się życiem, często bywał niezrozumiany, który mimo przenikliwości umysłu też popełniał błędy.

Książka mimo niepokaźnej postury, zawiera wiele treści. Jest pełna interesujących przemyśleń obu mężczyzn. Mimo, że osobiście nie znam twórczości Jorge Luis Borgesa, dzięki tej lekturze nabrałam szczerej chęci sięgnięcia po teksty pisarza. Prawdą znów okazały się słowa, że osoby dzielące się swoją pasją zarażają nią innych. I właśnie tak powinno być!

mealibri.blogspot.com

Książka Mario Vargasa Llosy jest zbiorem jego artykułów, wykładów, recenzji i notatek, których wspólnym mianownikiem jest Jorge Luis Borges - wielce ceniony (przez niego jak i przez wielu znawców oraz fanów literatury) argentyński pisarz, twórca między innymi “Alefa” i “Fikcji”, wyróżniający się swoistym stylem pisarskim. Styl i dzieła Borgesa inspirowały wielu pisarzy, w...

„Pół wieku z Borgesem (…)” to imponujące spotkanie dwóch gigantów literatury latynoamerykańskiej. Wybitny noblista Mario Vargas Llosa przedstawia nam pociągający, esencjonalny elaborat, będący wyrazem fascynacji twórczością Jorge Luisa Borgesa. W książce odnajdziemy autentyczne rozmowy, a także dogłębną analizę spuścizny tego wielowymiarowego, osobliwego, argentyńskiego pisarza. Propozycja ta jest niezwykle absorbująca. W swoisty sposób roznamiętnia czytelnika, zachęcając do przyjrzenia się bliżej biografii i dziełom głównego bohatera. Mario Vargas Llosa, w kunsztownym stylu, wykłada nam wieloaspektowość swojego mistrza. Przygląda się mu nie tylko przez pryzmat jego bezsprzecznej monumentalności artystycznej, ale również osobowości, niejednoznacznych poglądów, awangardowości pisarskiej i egzystencjonalnej. Książkę tę czyta się z poczuciem ogromnej wytrawności prozy autora. Sączy się ją z niebywałym spokojem i nadzwyczajną przyjemnością. „Pół wieku z Borgesem (…)” to biografia oszczędna w słowach, aczkolwiek rozkosznie syntetyczna. Pozycja wydawnicza z najwyższej półki, uszyta z wysokogatunkowej, literackiej tkaniny. Zapewne powinna zainteresować hołdowników obu artystów.
Polecam. Damiano

„Pół wieku z Borgesem (…)” to imponujące spotkanie dwóch gigantów literatury latynoamerykańskiej. Wybitny noblista Mario Vargas Llosa przedstawia nam pociągający, esencjonalny elaborat, będący wyrazem fascynacji twórczością Jorge Luisa Borgesa. W książce odnajdziemy autentyczne rozmowy, a także dogłębną analizę spuścizny tego wielowymiarowego, osobliwego, argentyńskiego...

Przeczytałam "Pół wieku z Borgesem" i trochę mi z tym nieswojo. Bo o ile Mario Vargas Llosa jest mi znany i czytałam jego książki, to nie miałam pojęcia kto to Jorge Luis Borges. Dzięki lekturze ksiażki, coś już o nim wiem, ale wstyd mi, że wcześniej nie poznałam jego twórczości.

Dla autora Borges był mistrzem. Odkąd w 1963 roku spotkali się w Paryżu, często ze sobą rozmawiali. W książce znajduja się więc wywiady, wykłady, artykuły, eseje i recenzje spisywane przez Llosę na przestrzeni lat. Przeczytacie oczywiście o pochodzeniu Borgesa, jego utworach, polityce czy obchodach setnej rocznicy urodzin. Mnie jednak najbardziej zaciekawiły odpowiedzi na pytania o pięć książek, które pisarz zabrałby na bezludną wyspę oraz dlaczego, delikatnie mówiąc, nie przepada za powieściami.

Chcąc podsumować stosunek autora do swojego mistrza, przychodzi mi do głowy słowo "uwielbienie". Odniosłam wrażenie, że dla Llosy Borges był człowiekiem bez skazy i nie ma na świecie wspanialszych utworów niż te napisane przez niego. Czuję się absolutnie zachęcona do przeczytania chociażby "Fikcji" czy "Alefa".

Czas spęczony z dwoma gigantami literatury był bardzo przyjemny. "Pół wieku z Borgesem" czyta się naprawdę dobrze (pióro Marío Vargasa Llosy nie zawiodło i tym razem) i przede wszystkim wzbogaciłam swoją wiedzę o literaturze. Polecam!

Przeczytałam "Pół wieku z Borgesem" i trochę mi z tym nieswojo. Bo o ile Mario Vargas Llosa jest mi znany i czytałam jego książki, to nie miałam pojęcia kto to Jorge Luis Borges. Dzięki lekturze ksiażki, coś już o nim wiem, ale wstyd mi, że wcześniej nie poznałam jego twórczości.

Dla autora Borges był mistrzem. Odkąd w 1963 roku spotkali się w Paryżu, często ze sobą...

Nie po raz pierwszy mierzę się z tekstem, czy raczej zbiorem tekstów, którymi Mario Vargas Llosa oddaje podziw lub choćby intensywne zaciekawienie innym przedstawicielem literatury latynoamerykańskiej. Rok temu był to wydany wspólnie przez Znak i Muzę "dialog mistrzów", w którym do intensywnych dyskusji, naprzeciw Llosy zasiadał Gabriel Garcia Márqez. Tym razem Wydawnictwo Znak oddało mu głos w sprawie mistrza, któremu autor oddaje niezaprzeczalny hołd. Mowa o Jorge Luisie Borgesie, do którego stosunek idealnie nazywa podtytuł "Niezwykłe spotkania gigantów literatury".

Zadziwiającym jest fakt, że można tak wielką czcią i oddaniem darzyć pisarza całkowicie od siebie odmiennego. Llosa jest przecież soczystym powieściopisarzem, czerpiącym z bogactwa i "przegadania" - typowego dla języka hiszpańskiego, mocno wkraczającym w obyczajowość, dalekim od fantastyki. Borges, ze swoim superintelektualnym, filozoficznym i "nieziemskim", ale też detalicznym i mocno skondensowanym pisarstwem, jest przeciwieństwem a nawet wrogiem takiego tworzenia. Niemniej, dla Llosy pozostaje grzesznym uwielbieniem, przykładem doskonałości złożonej ze skromności i ironii, precyzji i anarchistycznych poglądów, ucieczki od polityki i swoich czasów do mocno wyrażanych wątpliwości.

Nie sposób opisywać "Pół wieku z Borgesem", bo książka złożona z esejów, opinii i rozmów wymagałaby zacytowania w całości. Można jedynie powiedzieć, że ten wyraźnie pochwalny zbiór jest następstwem szczegółowego opracowania, wielokrotnego czytania, docenienia każdego aspektu, dla którego literatura południowoamerykańska powinna być wdzięczna Borgesowi. Kluczem do zachwytu jest prześledzenie osobowości i życia pisarza, wsłuchanie się w jego argumenty - a to właśnie podaje nam Llosa w szeregu opracowań, przywołanych rozmów i wypowiedzi swego mistrza.

To książka dla miłośników wszystkiego co precyzyjne, pisarskie, literackie ale przede wszystkim bliskie krytyce literackiej, oceniającej po wpływie i oddziaływaniu. Przeczytałam jednym tchem i choć ja także wolę powieść, to "pracowite i zubażające szaleństwo", to jednak takie przedstawienie Borgesa - anarchisty, przeciwnika każdej formy nacjonalizmu, zjadliwego krytyka innych pisarzy, twórcy tygrysów i labiryntów sprawiło, że mam do niego jeszcze więcej szacunku. Warto poświęcić chwilę na intensywne zaczytanie, bez względu na to, jak postrzega się jego dzieła obu twórców, bo rzecz jest wyjątkowa.

Katarzyna
we współpracy z Wydawnictwem Znak

Nie po raz pierwszy mierzę się z tekstem, czy raczej zbiorem tekstów, którymi Mario Vargas Llosa oddaje podziw lub choćby intensywne zaciekawienie innym przedstawicielem literatury latynoamerykańskiej. Rok temu był to wydany wspólnie przez Znak i Muzę "dialog mistrzów", w którym do intensywnych dyskusji, naprzeciw Llosy zasiadał Gabriel Garcia Márqez. Tym razem Wydawnictwo...