,,Była kobietą dystyngowaną, o usposobieniu raczej melancholijnym. Nie odznaczała się przebojowością. Była skromna- cecha coraz rzadziej spotykana."

Gdybym nie wiedziała, że czytam biografię, to wcale bym nie powiedziała, że nią jest. Tak barwnie ukazanej książki z tak ogromną ilością zdjęć, to jeszcze nie widziałam. Przyznaję się bez bicia, że w ogóle nie miałam pojęcia kim jest tytułowa Ha-Ga. Wszystko przez to, że sama jej osobowość była jakby ukryta. Nikt o niej nie wspominał, a przedstawienie skrótu jej osoby zupełnie nic mi nie dawało. Wykonywała tak ogromną ilość ilustracji i rysunków satyrycznych dla czasopisma ,,Szpilki", a dla świata pozostała niewidzialna. Jej prawdziwe nazwisko brzmi Anna Gosławska-Lipińska. Może dlatego, kiedy czytałam książkę o niej byłam nieco przygaszona. Jakbym wsłuchiwała się w historię osoby widmo, która niby była, ale nikt jej nie znał. Tworzyła w latach 50 i 60 XX wieku i ilustrowała również książki dla dzieci pana Tuwima i Brzechwy. Wiele tych bajek będzie tutaj pokazanych, więc możemy przenieść się do dawnych lat i ujrzeć jak styl, którym się posługiwała wciąż jest obecny. Jakby potrafiła publikować ponadczasowo. Współpracowała też ze ,,Świerszczykiem", który jako jedyny coś mi mówi z tamtego okresu czasu. Najbardziej utkwiło mi w głowie to, że potrafiła opisywać rzeczywistość poprzez humor i prawdę. Jej karykatury osobowości były dogłębnie i czasami nawet brutalnie szczere. Ona sama miała dobry słuch i niezawodną pamięć. Jak już coś gdzieś coś wpadło jej w ucho, to nie wypuszczała tego, póki nie przelała wszystkiego na papier. Bywało również, że swoje pomysły spisywała na tym, co miała pod ręką, na serwetce, czy nawet książce, która była pod ręką. Była bardzo skryta i obracała się w wąskim kręgu znajomych. Tym bardziej przykre było to, że kiedy zmarła mając zaledwie sześćdziesiąt lat, na pogrzebie pojawiła się garstka ludzi. Ze względu na swoje tajemnice, nawet oni niewiele mówili. Polecam zagłębić się w lekturę, która was rozweseli i sprawi, że zaczniecie myśleć nad własnym życiem.

,,Była kobietą dystyngowaną, o usposobieniu raczej melancholijnym. Nie odznaczała się przebojowością. Była skromna- cecha coraz rzadziej spotykana."

Gdybym nie wiedziała, że czytam biografię, to wcale bym nie powiedziała, że nią jest. Tak barwnie ukazanej książki z tak ogromną ilością zdjęć, to jeszcze nie widziałam. Przyznaję się bez bicia, że w ogóle nie miałam pojęcia...

Urodziłam się rok przed śmiercią Ha-gi. Pamiętam z dzieciństwa Szpilki, ale żadnego rysunku Ha-gu przed lektura nie znałam. Z przyjemnością przeczytałam książkę i z zaskoczeniem przekonałam się, że rysunki bohaterki są aktualne i zabawne. Warto przeczytać

Urodziłam się rok przed śmiercią Ha-gi. Pamiętam z dzieciństwa Szpilki, ale żadnego rysunku Ha-gu przed lektura nie znałam. Z przyjemnością przeczytałam książkę i z zaskoczeniem przekonałam się, że rysunki bohaterki są aktualne i zabawne. Warto przeczytać

Ha – Ga to pseudonim Anny Gosławskiej – Lipińskiej, która przez ponad 40 lat była wyśmienitą rysowniczką i ilustratorką czasopisma „ Szpilki”. Artystka ilustrowała również książki dla dzieci m.in. Tuwima i Brzechwy oraz współpracowała z pismem „Świerszczyk”.
Artystka tworzyła głównie w latach 50. i 60. XX wieku, jej ilustracje były nie tylko błyskotliwą gratką humorystyczną, ale również satyrą na ówczesne sytuacje obyczajowe czy towarzyskie, jej rysunki bawiły i śmieszyły, miały niepowtarzalny dla artystki styl.
Niezwykła biografia sięgająca korzeni rodzinnych artystki od lat 20. XX bogato opatrzona fotografiami zdjęć rodzinnych oraz sporo informacji o jej życiu prywatnym po założeniu własnej rodziny. Na uwagę zasługuje szczególna więź z córką Zuzanną Lipińską.
Oprócz zdjęć rodzinnych mnóstwo w książce ilustracji ze sporą dawką humoru autorstwa Ha- Gi publikowanych w różnych czasopismach dla dorosłych i dzieci, dzisiaj z pewnością trudno dostępnych, ale bardzo czasowo aktualnych ze względu na satyrę niektórych warstw społecznych.
Świetna, interesująca lektura z ilustrowanym humorem przypominająca trochę zapomnianą artystkę, idealna na czas rozpoczęcia Nowego Roku 2024.

Ha – Ga to pseudonim Anny Gosławskiej – Lipińskiej, która przez ponad 40 lat była wyśmienitą rysowniczką i ilustratorką czasopisma „ Szpilki”. Artystka ilustrowała również książki dla dzieci m.in. Tuwima i Brzechwy oraz współpracowała z pismem „Świerszczyk”.
Artystka tworzyła głównie w latach 50. i 60. XX wieku, jej ilustracje były nie tylko błyskotliwą gratką...

Sprawnie i dość ciekawie napisana. Piękna pod względem edytorskim.

Sprawnie i dość ciekawie napisana. Piękna pod względem edytorskim.

Bardzo dobrze, ciekawie napisana, a przy tym pięknie wydana książka. Warto przeczytać i mieć na półce – cieszy oko.

Bardzo dobrze, ciekawie napisana, a przy tym pięknie wydana książka. Warto przeczytać i mieć na półce – cieszy oko.

Ha-Ga, czyli Anna Gosławska-Lipińska to wyjątkowo utalentowana ilustratorka żyjąca w latach 1915-1975. Postać nietuzinkowa, zaskakująca, odważna, a przy tym niesamowicie skromna. Książka pięknie napisana, ubarwiona ilustracjami autorki oraz zdjęciami. Jedna z lepszych biografii jakie czytałam.

Ha-Ga, czyli Anna Gosławska-Lipińska to wyjątkowo utalentowana ilustratorka żyjąca w latach 1915-1975. Postać nietuzinkowa, zaskakująca, odważna, a przy tym niesamowicie skromna. Książka pięknie napisana, ubarwiona ilustracjami autorki oraz zdjęciami. Jedna z lepszych biografii jakie czytałam.

Przychodzę dziś do Was z biografią Anny Gosławskiej "Ha-Ga" @wydawnictwo_marginesy @agata_napiorska znanej głównie dzięki satyrycznym ilustracjom, które publikowane były w „Szpilkach" a także była ilustratorką książek dla dzieci min. Jana Brzechwy czy Juliana Tuwima. Jako jedna z niewielu kobiet w powojennym środowisku artystycznym, ze swoim wysmakowanym humorem zaznała krótkiej sławy w latach 50. XX wieku. Dzięki autorce @agata_napiorska poznajemy bohaterkę nie tylko jako artystkę, ale i kobietę, jej przyjaźnie, miłości i relację z córką. W dodatku książka zawiera bardzo dużo ilustracji z czasopisma "Szpilki". Biografie bardzo przyjemnie się czyta, jest ciekawie i wciągająco opisana ☺️👍❤️

Przychodzę dziś do Was z biografią Anny Gosławskiej "Ha-Ga" @wydawnictwo_marginesy @agata_napiorska znanej głównie dzięki satyrycznym ilustracjom, które publikowane były w „Szpilkach" a także była ilustratorką książek dla dzieci min. Jana Brzechwy czy Juliana Tuwima. Jako jedna z niewielu kobiet w powojennym środowisku artystycznym, ze swoim wysmakowanym humorem zaznała...

Patrzę na okładkę książki. Spogląda z niej na mnie kobieta. Ubrana jest skromnie, lecz z szykiem. Misternie ułożona fryzura świadczy o dbałości o wygląd. Jednak to nie włosy przyciągają wzrok, a piękne ogromne oczy, od których nie sposób się oderwać. Spoglądam na tytuł książki „Ha-Ga. Obrazki z życia” i już wiem, że rysunkowe ludziki umieszczono obok niej nie przypadkowo. Mam w rękach biografię polskiej artystki i satyryczki, Anny Gosławskiej-Lipińskiej.

Czy Ha-Ga to ciekawa postać na polskiej scenie rysunku? Uchodziła za skromną i nieśmiałą, ale... Czy ktoś kto przyjaźnił się z Tuwimem i Gombrowiczem (chociaż relację z tym drugim lepiej chyba określić jako „to skomplikowane”) jest banalny? Czy ktoś, kto wyciągnął męża z obozu koncentracyjnego jest nieśmiały? Czy ktoś, kto regularnie tworzył i publikował satyryczne grafiki jest szary? Na każde z tych pytań odpowiadam stanowczo „nie”. Anna Gosławska-Lipińska być może nie była głośną, kontrowersyjną postacią, ale zasłynęła talentem, klasą, inteligencją. Urodzona w czasie I wojny światowej rysowniczka komentowała w swoich pracach zmieniający się świat.

Agata Napiórska, która jest autorką książki, napisała bardzo rzetelną biografię. Ależ bogaty materiał źródłowy został zgromadzony – listy, prace bohaterki biografii, zdjęcia, wspomnienia. W tym miejscu trzeba zaznaczy, że z Ha-Gą bezpośrednio wiąże się historia prasy polskiej (ilustratorka była mocno związana z czasopismem „Szpilki) i na tym polu Agata Napiórska „odrobiła zadanie domowe”.

Biografia została napisana w tradycyjny sposób, czyli chronologicznie. Jej autorka nie kombinuje z formą. Zachowuje dystans wobec opisywanej postaci i konsekwentnie przedstawia kolejne fakty z jej życia, które to przeplata (wspomnianymi już) materiałami źródłowymi, np. mnóstwo tu cytatów z prywatnej korespondencji. Agata Napiórska wiele z tych materiałów wyczytuje, np. powiązuje twórczość Ha-Gi z jej życiem osobistym.

Anna Gosławska-Lipińska zmarła w 1975 roku. Ja urodziłam się prawie 10 lat później, a jednak Ha-Ga była obecna też w moim domu. Poza tym, że jej prace pojawiały się na łamach prasy, ilustrowała również książki dla dzieci, a autorka jej biografii mniema, że to był właśnie „żywioł” rysowniczki. Jakkolwiekby nie było, od razu po przekartkowaniu książki wiedziałam, że skądś znam te rysunkowe ludziki. Sprawdzam i wiem, musiałam mieć w domu książeczki z wierszami Brzechwy lub Tuwima z ilustracjami Ha-Gi. Pomyślałam sobie, że jest to niesamowite, czytać biografię kogoś, kto pośrednio ukształtował mój gust czytelniczy. Przecież, gdyby te ilustracje mi się nie podobały, nie sięgnęłabym do książeczki z wierszami, nie pokochałabym Tuwima i... kto wie, jak to wszystko by się skończyło.

Podsumowując. „Ha-Ga. Obrazki z życia” to fachowo napisana biografia, a ponadto świetnie wydana [wyd. Marginesy, 2023]. Rewelacyjnie zaplanowany, opracowany i graficznie przedstawiony tekst. Książka „napakowana” materiałem źródłowym, który genialnie uzupełnia treść. Jeżeli interesuje was postać Anny Gosławskiej-Lipińskiej, historia polskiego rysunku bądź prasy, nie wahajcie się, bo prezentowana publikacja spełnia najwyższe standardy.

Patrzę na okładkę książki. Spogląda z niej na mnie kobieta. Ubrana jest skromnie, lecz z szykiem. Misternie ułożona fryzura świadczy o dbałości o wygląd. Jednak to nie włosy przyciągają wzrok, a piękne ogromne oczy, od których nie sposób się oderwać. Spoglądam na tytuł książki „Ha-Ga. Obrazki z życia” i już wiem, że rysunkowe ludziki umieszczono obok niej nie przypadkowo....

Świetnie, drobiazgowo, ale bez przesady nakreślona sylwetka znanej ze swojej twórczości rysowniczki, pierwszej polskiej karykaturzystki, Anny Gosławskiej-Lipińskiej. Bohaterka przez czterdzieści lat co tydzień w Szpilkach zamieszczała swoje rysunki charakterystycznych ludzików z wyłupiastymi oczami.
Kojarzy je większość osób w wieku 50+.
Artystka tworzyła głównie w latach 50. i 60. XX wieku jednak to co narysowała, to jak skomentowała rysunek (zgodnie z aktualną sytuacją polityczną i gospodarczą) jest ponadczasowe. W większości jej rysunków można znależć aktualne analogie do obecnej sytuacji, czy to politycznej, gospodarczej czy obyczajowej.
Twórczość Ha-Gi udowadnia, iż za czasów PRL-u tzw. Polska szkoła ilustracji miała się doskonale, mogliśmy być z niej dumni. Nasza bohaterka, co doskonale udowadnia Napiórska, walnie przyczyniła się do rozwoju polskiej ilustracji. Autorka książki udowadnia, jak wielka i jak niedoceniana to była i jest artystka. Napiórska swoją książką wypełnia wielką lukę. O jej bohaterce praktycznie nikt nie pisał, niewiele o niej wiadomo.
Pisarka swoją opowieść snuje w sposób arcyciekawy uciekając od suchej faktografii na rzecz porywającej opowieści przeplatanej wspomnieniami artystki. Sylwetka Ha-Gi została świetnie wpleciona w kontekst gospodarczy, kulturowy i obyczajowy, co daje nam dodatkowo obraz minionej epoki i tamtejszych realiów. Tym bardziej jest to ciekawe, iż okres dzieciństwa i młodości Ha-Gi przypadł na okres I wojny światowej i okres międzywojenny, dorosłość na czas II wojny światowej. Fragmenty dot. obu wojen budzą grozę. Czas PRL-u to z kolei próba walki o siebie, o twórczość. Bardzo ciekawe jest też, jak artystka tworzyła swoją kreskę, swój styl, jak wypracowywała swoją markę i walczyła o miejsce wśród rysowników.
Poza genialną, spostrzegawczą rysowniczką, z opowieści wyłania się bardzo wrażliwa, niezwykle empatyczna osoba, człowiek z wyjątkowym darem słuchania ludzi.
Książka napisana jest barwnym językiem, w bardzo ciekawy sposób. Całość ubarwiają liczne reprodukcje prac Ha-Gi i korespondencja Ha-Gi i jej męża Eryka Lipińskiego.
Zachęcam was do lektury. Arcyciekawa, bogato udokumentowana opowieść o niezwykłej kobiecie i niezwykłych czasach. Polecam. To doskonała lektura dla każdego, kto kocha poznawać innych ludzi.

Świetnie, drobiazgowo, ale bez przesady nakreślona sylwetka znanej ze swojej twórczości rysowniczki, pierwszej polskiej karykaturzystki, Anny Gosławskiej-Lipińskiej. Bohaterka przez czterdzieści lat co tydzień w Szpilkach zamieszczała swoje rysunki charakterystycznych ludzików z wyłupiastymi oczami.
Kojarzy je większość osób w wieku 50+.
Artystka tworzyła głównie w latach...

Przepiękna książka: mnóstwo kolorowych ilustracji, okładek, do tego zdjęcia z rodzinnego albumu... Tę książkę można czytać i oglądać - albo razem, albo osobno, jest prześlicznie wydana.

Jeśli chodzi o historię, to kolejna biografia mało znanej młodszemu pokoleniu ilustratorki, która swego czasu wiele znaczyła na mapie graficznej naszego kraju. Warto poznać!

Przepiękna książka: mnóstwo kolorowych ilustracji, okładek, do tego zdjęcia z rodzinnego albumu... Tę książkę można czytać i oglądać - albo razem, albo osobno, jest prześlicznie wydana.

Jeśli chodzi o historię, to kolejna biografia mało znanej młodszemu pokoleniu ilustratorki, która swego czasu wiele znaczyła na mapie graficznej naszego kraju. Warto poznać!