czy ktoś policzył, ile razy niedoszła teściowa głównej bohaterki jest nazwana świekrą?
Pasierski chyba nie bardzo miał pomysł, bo banał goni tu banał, rzeczy są powtarzane po wielokroć i ogólnie lekturze towarzyszy jakieś poczucie męczarni.

czy ktoś policzył, ile razy niedoszła teściowa głównej bohaterki jest nazwana świekrą?
Pasierski chyba nie bardzo miał pomysł, bo banał goni tu banał, rzeczy są powtarzane po wielokroć i ogólnie lekturze towarzyszy jakieś poczucie męczarni.

Najsłabsza książka o Ninie Warwiłow. Historia jakoś nie przekonuje, nie wciąga. Widać morskie klimaty nie sprzyjają bohaterce. Dodatkowo bardzo słabe dialogi.
Rozczarowanie.

Najsłabsza książka o Ninie Warwiłow. Historia jakoś nie przekonuje, nie wciąga. Widać morskie klimaty nie sprzyjają bohaterce. Dodatkowo bardzo słabe dialogi.
Rozczarowanie.

Zarzekałam się przy "Gnieździe", że dam sobie spokój z Pasierskim. Znów jednak "chwila słabości" i uległam.
Kolejny raz przekonałam się, że u tego autora "zawartość kryminału w kryminale" jest niewielka.
Autor chce zawrzeć w małej, formatowo i objętościowo, książce zabójstwa i śledztwo, perypetie osobiste Niny Warwiłow, tu jeszcze podkomisarza Sławomira Kacperskiego i piękno krajobrazu wyspy Wolin.
Dostajemy zatem wszystkiego po trochu. Kolejne trupy, inspektor Karol Zembrzuski niby trochę pogania swego podwładnego, ale ten za mocno się tym nie przejmuje.
Nina Warwiłow przyjechała z córką na urlop i przy okazji na wesele ojca swego dziecka. Jej sława ponoć dotarła z Beskidu aż tutaj, więc Kacperski nie musi się martwić, kto rozwiąże zagadkę kryminalną.
Pasierski z upodobaniem używa tu słowa "świekra", choć formalnie Jola Kapińska nie jest nią dla Warwiłow. Pewnie chce tym archaizmem podkreślić niechęć obu pań.
Tak to się toczy; "niesamowity" instynkt znanej śledczej nie zawodzi, tajemnica morderstw wyjaśniona. Pora wracać do domu, a tam okazuje się, że... no właśnie sprawy osobiste znów się komplikują.
Nowy tom, "Źródło", już w bibliotece, kolejka chętnych czeka.
Może i ja się zapiszę... Tu przynajmniej nie ma makabrycznych i drastycznych scen i opisów.

Zarzekałam się przy "Gnieździe", że dam sobie spokój z Pasierskim. Znów jednak "chwila słabości" i uległam.
Kolejny raz przekonałam się, że u tego autora "zawartość kryminału w kryminale" jest niewielka.
Autor chce zawrzeć w małej, formatowo i objętościowo, książce zabójstwa i śledztwo, perypetie osobiste Niny Warwiłow, tu jeszcze podkomisarza Sławomira Kacperskiego i...

Jak dla mnie, do tej pory, najsłabsza z serii. Klimat miejsca tworzony jakby na siłę, nie czuć go tak naturalnie jak w Beskidzie. Kanciaste dialogi, jak chociażby zapoznanie Niny i Szymona Kacperskiego, czy rozmowy podkomisarza ze swoim szefem. Fabuła nie porywa jak w poprzednich tomach.

Jak dla mnie, do tej pory, najsłabsza z serii. Klimat miejsca tworzony jakby na siłę, nie czuć go tak naturalnie jak w Beskidzie. Kanciaste dialogi, jak chociażby zapoznanie Niny i Szymona Kacperskiego, czy rozmowy podkomisarza ze swoim szefem. Fabuła nie porywa jak w poprzednich tomach.

To jak Jędrzej Pasierski kreuje postacie w swoich opowieściach zasługuje na wysoki szacunek literacki. Czytam i wsłuchuję się w ich myśli, dialogi i historie i najzwyczajniej Im wierzę. Bohaterowie wciągają w opowieść, czynią ją namacalną i plastyczną. Z fabułą w Martwym Klifie jest zdecydowanie lepiej niż w poprzedniej częci z komisarz Warwiłow. Jest dobrze skonstruowana, ale to co czyni tą opowieść bardzo dobrą są jej bohaterowie.

To jak Jędrzej Pasierski kreuje postacie w swoich opowieściach zasługuje na wysoki szacunek literacki. Czytam i wsłuchuję się w ich myśli, dialogi i historie i najzwyczajniej Im wierzę. Bohaterowie wciągają w opowieść, czynią ją namacalną i plastyczną. Z fabułą w Martwym Klifie jest zdecydowanie lepiej niż w poprzedniej częci z komisarz Warwiłow. Jest dobrze skonstruowana,...

Martwy klif to kolejna książka z serii o Ninie Warwiłow, jednak ciut słabsza od poprzednich.
To bohaterka po przejściach ale również z doświadczeniem zawodowym, a śmierć depcze za nią. Nawet jak jest na urlopie, to jest wciągana do sprawy . Jednak ta książka nie pochłonęła mnie tak bardzo jak poprzednie z serii.
Jednak i tak czekam na kolejne.

Martwy klif to kolejna książka z serii o Ninie Warwiłow, jednak ciut słabsza od poprzednich.
To bohaterka po przejściach ale również z doświadczeniem zawodowym, a śmierć depcze za nią. Nawet jak jest na urlopie, to jest wciągana do sprawy . Jednak ta książka nie pochłonęła mnie tak bardzo jak poprzednie z serii.
Jednak i tak czekam na kolejne.

Rozczarowująca...

Rozczarowująca...

Zdecydowanie najsłabsza część cyklu. Ofiar niby najwięcej chyba ze wszystkich tomów, a śledztwa prawie nie ma, w zasadzie nie wiadomo, jak Nina rozwiązała zagadkę. To jest bardziej obyczajowa książka z wątkiem kryminalnym. Mało bohaterów, mało akcji, zero napięcia i ciekawości, co nastąpi za chwilę....Moim zdaniem, książka napisana, no wydawca upominał się o kolejny tom, ale w niczym nie przypomina pozostałych z cyklu, zwłaszcza 4 pierwszych, bo już 5 był taki sobie.

Zdecydowanie najsłabsza część cyklu. Ofiar niby najwięcej chyba ze wszystkich tomów, a śledztwa prawie nie ma, w zasadzie nie wiadomo, jak Nina rozwiązała zagadkę. To jest bardziej obyczajowa książka z wątkiem kryminalnym. Mało bohaterów, mało akcji, zero napięcia i ciekawości, co nastąpi za chwilę....Moim zdaniem, książka napisana, no wydawca upominał się o kolejny tom,...

Chyba najsłabsza część z cyklu, pierwszy raz niezbyt wciągająca, zabrakło tego "czegoś". Nowy śledczy był ważniejszy od głównej bohaterki, a sama intryga niespecjalnie angażuje. Szkoda, reszta serii świetna!

Chyba najsłabsza część z cyklu, pierwszy raz niezbyt wciągająca, zabrakło tego "czegoś". Nowy śledczy był ważniejszy od głównej bohaterki, a sama intryga niespecjalnie angażuje. Szkoda, reszta serii świetna!

Kolejne spotkanie ze znanymi postaciami, ale chyba rozczarowujące... Trochę już nudno się robi. Może czas na coś nowego? Za dużo obyczajówki jak dla mnie, a tego w kryminale nie lubię...

Kolejne spotkanie ze znanymi postaciami, ale chyba rozczarowujące... Trochę już nudno się robi. Może czas na coś nowego? Za dużo obyczajówki jak dla mnie, a tego w kryminale nie lubię...