W miarę mi się podobało, wkręciłam się, ale męczące było to, że cały czas schemat się powtarzał. A jeżeli chodziło o to, że BJ zdradził Magnolię to w połowie książki już się domyśliłam z kim to zrobił. Na początku zastanawiałam się czy zrobił to z siostrą Magnolii czy Paili - przyjaciółką Magnolii. Ale stwierdziłam, że większe prawdopodobieństwo jest, że zrobił to z Pailli i okazało się to prawdą. Uważam, że świat wykreowany jest trochę słabo coś się mówi ale nie wiadomo o co chodzi.

W miarę mi się podobało, wkręciłam się, ale męczące było to, że cały czas schemat się powtarzał. A jeżeli chodziło o to, że BJ zdradził Magnolię to w połowie książki już się domyśliłam z kim to zrobił. Na początku zastanawiałam się czy zrobił to z siostrą Magnolii czy Paili - przyjaciółką Magnolii. Ale stwierdziłam, że większe prawdopodobieństwo jest, że zrobił to z Pailli...

Gdyby można było dać 0

Gdyby można było dać 0

Niczym Blair Waldorf i Chuck Bass, ale tak 1/3 emocji.

Niczym Blair Waldorf i Chuck Bass, ale tak 1/3 emocji.

MAGNOLIA PARKS - JESSA HSTINGS
🤎Moja ocena: 4/10
•
„To nasz odwieczny taniec. Ja ranie ją, a ona mnie. Ja idę do łóżka z jakąś panną, a ona umawia się z kimś innym.”
•
Nie mam pojęcia jak ocenić tę książkę, z jednej strony jestem na nie, a z drugiej kończąc ją chciałam jak najszybciej sięgnąć po drugi tom, teraz natomiast nie wiem już czy chcę go czytać. Trzeba przyznać, że książka była niesamowicie wciągająca i na tyle mnie ciekawiła, bo cały czas chciałam wiedzieć co będzie dalej i dalej, dzięki czemu ciągle ją czytałam i przebrnęłam przez nią naprawdę szybko. BJ i Magnolia, dwójka przyjaciół od wielu lat, członkowie londyńskiej elity, obrzydliwie bogaci. Powiedzieć, że nie podobała mi się relacja głównych bohaterów to jak nic nie powiedzieć. Magnolia i BJ byli dla siebie nawzajem toksyczni. On zaliczał każdą dziewczynę jaka tylko na niego spojrzała, a ona za to by wzbudzić w nim zazdrość umawiała się z innymi mężczyznami. Autorka wplata tutaj niesamowicie wiele toksycznych zachowań i relacji. Przemoc, seks i narkotyki. No nic z tego mi się nie podobało. W sumie doskonale rozumiem zamysł tej książki, bo autorka pokazuje nam trochę inny rodzaj miłości, gdzie dwójka ludzi ciągle się rani, ale są sobie przeznaczeni… Tylko czy na pewno? Pomiędzy tymi młodymi ludźmi pojawiło się wiele tajemnic, niewypowiedzianych słów, które ich jeszcze bardziej raniły. Dla mnie okazała się być za bardzo toksyczna, za dużo tych złych zachowań i fabuła zbyt mocno oparta tylko na takiej relacji. Ładna okładka, fenomen tiktoka i niestety, albo stety, rozczarowanie, był potencjał, ale żeby został nieco inaczej wykorzystany…

MAGNOLIA PARKS - JESSA HSTINGS
🤎Moja ocena: 4/10
•
„To nasz odwieczny taniec. Ja ranie ją, a ona mnie. Ja idę do łóżka z jakąś panną, a ona umawia się z kimś innym.”
•
Nie mam pojęcia jak ocenić tę książkę, z jednej strony jestem na nie, a z drugiej kończąc ją chciałam jak najszybciej sięgnąć po drugi tom, teraz natomiast nie wiem już czy chcę go czytać. Trzeba przyznać,...

przerysowane, groteskowe, ultra hiper melodramatyczne!! and i love it.

jeżeli nie bierze się tej książki na poważnie i nie próbuje się doszukiwać czegoś, czego wcale nie miało w niej być, to można się serio świetnie bawić.

ważne by podkreślać, że praktycznie na każdym kroku bohaterowie są toksyczni (zwłaszcza relacja romantyczna głównych bohaterów) i najchętniej wszystkich wysłałabym na terapię.

chyba jedyne co mi poważnie przeszkadzało to, to że jest bardzo przewidywalna.

przerysowane, groteskowe, ultra hiper melodramatyczne!! and i love it.

jeżeli nie bierze się tej książki na poważnie i nie próbuje się doszukiwać czegoś, czego wcale nie miało w niej być, to można się serio świetnie bawić.

ważne by podkreślać, że praktycznie na każdym kroku bohaterowie są toksyczni (zwłaszcza relacja romantyczna głównych bohaterów) i najchętniej...

Typowo wattpadowa historia. Nie rozumiem zachwytu nad tą książką.

Typowo wattpadowa historia. Nie rozumiem zachwytu nad tą książką.

Teoretycznie wszyscy wiemy, że pieniądze szczęścia nie dają. Jednocześnie nieustannie dążymy do tego, by zdobyć ich jak najwięcej, by gromadzić je, inwestować, nabywać za nie rzeczy, które mają nam zapewnić poczucie bezpieczeństwa, a jednocześnie to mityczne szczęście. Niektórzy z nas dość szybko orientują się, że żadna z zakupionych rzeczy nie poprawiła uczucia szczęśliwości, co najwyżej było ono bardzo krótkotrwałe.
O tym, że bycie bogatym niekoniecznie oznacza bycie szczęśliwym przekonują się bohaterowie powieści „Magnolia Parks”, opublikowanej nakładem wydawnictwa Albatros. Książka autorstwa Jessy Hastings to pierwszy tom historii, wciągającej nas w życie wyższych sfer. Życie, w którym nie brakuje wspaniałych przyjęć, ekscytujących podróży, wspaniałych domów i markowych ubrań. Jednocześnie mało jest w tej codzienności głębi, a rozgrywane na naszych oczach dramaty wydają się infantylne i nie świadczą najlepiej o przedstawicielach klasy wyższej. Przynajmniej tych celebrytów, sportretowanych przez autorkę na stronach powieści. Książka z pewnością spodoba się młodym czytelnikom, którzy nieustannie śledzą liczbę swoich followersów, którzy żyją dla swoich fanów i pod ich wpływem podejmują życiowe decyzje.
Poznajemy tytułową Magnolię Parks, piękną, bogatą, despotyczną i humorzastą bywalczynię londyńskich salonów. Jest znana z tego, że jest znana, a jej wygląd i prezentowane przez nią kreacje są szeroko omawiane przez prasę i podziwiane przez fanki. Podobną ekscytację, jak jej wygląd wzbudza też jej pseudo-związek z B.J. Ballentine. Chłopak, nazwany najpiękniejszym chłopakiem Londynu, jest jej pierwszą miłością i największym rozczarowaniem. Mimo iż nie są już razem, spędzają ze sobą każdą wolną chwilę, troszczą się o siebie i doskonale znają swoje zalety, ale i swoje wady. Jednocześnie ich relacja przypomina wojnę podjazdową, każde z nich chciałoby kochać, ale jednocześnie coś ich powstrzymuje. Coś, co wydarzyło się w przeszłości i doprowadziło do rozstania.
Na stronach książki poznajemy dysfunkcyjną rodzinę Parks, z ojcem – kompozytorem i matką – projektantką torebek i perfum na czele. Jest też siostra Parks, stanowiąca jej zupełne przeciwieństwo, skoncentrowana na nauce i wiecznie chodząca z nosem w książkach. Poznajemy też codzienność młodych milionerów (a może miliarderów),pełne powierzchownych relacji, pozorów, imprez na których alkohol leje się strumieniami i strachu przed tym, że ktoś pozna ich prawdziwą twarz. Poznajemy też B.J. Ballentine`a, skłonnego do bójek chłopaka, który może mieć każdą kobietę, a jednak tak naprawdę chce tylko Magnolii. Co jednak nie przeszkadza mu sypiać z pięknymi modelkami.
Przyznam, że to jedna z tych książek, które zupełnie nie trafiają w moje czytelnicze gusta. Opisy imprez, rautów, gali, spotkań czy markowych ciuchów zupełnie do mnie nie przemawiają, wolę skoncentrować się na kontaktach społecznych, które w powieści są powierzchowne i niejednoznaczne. Maski, które nakładają bohaterowie sprawiają, że nikt już chyba (nawet oni sami) nie zna ich prawdziwej twarzy. Dlatego też przygodę z tą serią zakończę na tej książce, mimo iż swoją barwnością i opisem życia bogaczy przyciągnie z pewnością rzesze czytelników.

Teoretycznie wszyscy wiemy, że pieniądze szczęścia nie dają. Jednocześnie nieustannie dążymy do tego, by zdobyć ich jak najwięcej, by gromadzić je, inwestować, nabywać za nie rzeczy, które mają nam zapewnić poczucie bezpieczeństwa, a jednocześnie to mityczne szczęście. Niektórzy z nas dość szybko orientują się, że żadna z zakupionych rzeczy nie poprawiła uczucia...

Biorąc książkę do ręki byłam świadoma że przedstawia ona toksyczną relację. Mało powiedziane. Jedną z najbardziej toksycznych relacji jakie można spotkać (nie licząc dark romance, bo to całkiem inna kategoria myślenia).
Wiem że wiele złego można o książce powiedzieć, jednak dla mnie była ona wszystkim czym powinna być, jeśli myślimy o niej jako o przedstawieniu dysfunkcyjnej relacji.
Wewnętrznymi rozterkami, ciągle popełnianymi błędami, uzależnieniami, cyklem powrotów do komfortowej strefy gdy tylko czujemy że coś nam zagraża, nielogiczną miłością do kogoś kto nas nieustannie krzywdzi.
Czy potrafię się utożsamić z bohaterami? Absolutnie nie. Nie jestem z tych co wybaczają. Jestem z tych co od razu odcinają osoby które mi nie służą, jednak sama nie jestem nieomylna. Nikt nie jest. Każdy popełnia błędy. Każdy czasami trzyma się tego, co dawno powinno się odpuścić. Pewnie prawie każdy ma jakieś uzależnienia. Jedni bardziej niewinne od innych. Zdarza się czasami że takim uzależnieniem jest inny człowiek. Widzimy to właśnie w tej książce.
Zakończenie sprawiło że musiałam rozchodzić to co przeczytałam. Ból i niedowierzanie uderzały we mnie falami. Nie wiem czy będę w stanie sięgnąć po kontynuację tej historii bo mam smutne przeczucie że będą razem a moim zdaniem nic nie jest w stanie wytłumaczyć tego co tam zaszło. Jednak czy nie właśnie o tym jest ta historia? O ludziach którzy nie powinni być razem a jednak nie potrafią wokół siebie orbitować? Nie wiem czy będę na tyle odważna aby kontynuować ale doceniam autorkę za to jak niepostrzeżenie wbiła mi przysłowiowy sztylet w serce tym zakończeniem.

Biorąc książkę do ręki byłam świadoma że przedstawia ona toksyczną relację. Mało powiedziane. Jedną z najbardziej toksycznych relacji jakie można spotkać (nie licząc dark romance, bo to całkiem inna kategoria myślenia).
Wiem że wiele złego można o książce powiedzieć, jednak dla mnie była ona wszystkim czym powinna być, jeśli myślimy o niej jako o przedstawieniu...

Właściwie o miłości napisano już dosłownie wszystko, więc nie będę powtarzać tego, co jest powszechnie wiadomo. Prawdą jest, że miłość ma wiele odcieni i tylko od nas zależy, jaką przybierze barwę. Co do pierwszej miłości – ma ona niebotyczne znaczenie na całe późniejsze życie, ale przecież nie zawsze jest ona tą ostatnią, a każda kolejna – jeżeli takowe się przydarzą – jest równie ważna, a czasem nawet i ważniejsza. Nie można zamykać się w sztywnych ramach pierwszych miłości, ponieważ tkwienie w przeszłości i rozpamiętywanie tego, co było może przynieść więcej szkód niż pożytku. Tak właśnie jest w przypadku głównych bohaterów "Magnolii Parks", których łączące uczucie wpływa destruktywnie nie tylko na nich samych, ale także na otoczenie.

Ona i on – piękni, młodzi, bogaci. Wydawać by się mogło, że mają u stóp cały świat, a jednak okazuje się, że do szczęścia brakuje im tylko jednego – siebie nawzajem. I może byłoby miłośnie i cukierkowo, gdyby nie fakt, że Magnolia i BJ nie są parą, chociaż krążą wokół siebie jak ptaki w okresie godowym, ponieważ błąd mężczyzny przekreślił wszystko, na co pracowali przez wszystkie lata znajomości. Nie potrafiąc bez siebie żyć decydują się na dość specyficzny rodzaj przyjaźni, który nie wszystkim wychodzi na dobre – a zwłaszcza im. Czy w tej historii może nastąpić jeszcze happy end?

Jeśli mam być szczera, moje odczucia w stosunku do tej książki są więcej niż mieszane. Spodziewałam się czegoś w stylu starej, dobrej "Plotkary", a dostałam pozycję, w której dramy goniły dramy i dotyczyło to zazwyczaj dwójki głównych bohaterów. Zamiast czerpać z życia wszystko, co najlepsze ma ono do zaoferowania, to biorą garściami jego najgorsze elementy – szczególnie BJ, który nie radząc sobie z rzeczywistością chleje i ćpa na potęgę, nie mówiąc o tym, że przez jego łóżko przetacza się tabun „missek”, które poszczycić się mogą jedynie swoją figurą. Nie lepiej sprawa ma się z Magnolią, dla której najważniejsze jest to jaką markę ubrań na siebie włoży i czy jej „przyjaciel” przeleci kolejną pannę, a ona dowie się o tym z gazet. Ich toksyczne zachowanie względem siebie sprawiło, że już w połowie straciłam zainteresowanie tą pozycją, mało tego bardziej interesowało mnie to, co dzieje się u bohaterów drugoplanowych niż głównych.

Najbardziej denerwuje fakt stereotypów, które zazwyczaj imają się osób wywodzących się z wyższych sfer, a mianowicie: nie interesują się nikim, ani niczym, najważniejsza jest dla nich zabawa suto zakrapiana alkoholem i narkotykami, przepuszczają pieniądze (bo przecież ich na to stać),a wisienką na torcie jest dużo niezobowiązującego seksu. Serio? Jeśli na tym miałoby polegać całe moje życie, to wolałabym być biedna, ale szczęśliwa.

Myślę, że znajdą się fani tej serii, ale ja z pewnością nie mogę się do nich zaliczyć.

Właściwie o miłości napisano już dosłownie wszystko, więc nie będę powtarzać tego, co jest powszechnie wiadomo. Prawdą jest, że miłość ma wiele odcieni i tylko od nas zależy, jaką przybierze barwę. Co do pierwszej miłości – ma ona niebotyczne znaczenie na całe późniejsze życie, ale przecież nie zawsze jest ona tą ostatnią, a każda kolejna – jeżeli takowe się przydarzą –...

Książka potwornie nudna. Opis kto co nosi, gdzie był, co wciągał, z kim spał. Bohaterka odpychająca, jak zresztą cała reszta. Główną osią związek, który ani ziębi, ani parzy.

Książka potwornie nudna. Opis kto co nosi, gdzie był, co wciągał, z kim spał. Bohaterka odpychająca, jak zresztą cała reszta. Główną osią związek, który ani ziębi, ani parzy.