Ta historia naprawdę mi się spodobała. Lubię kiedy wydarzenia są przedstawiane z perspektywy różnych bohaterów. Ciekawe śledztwo. Książka była lekka i dość sztampowa ale właśnie tego potrzebowałam

Ta historia naprawdę mi się spodobała. Lubię kiedy wydarzenia są przedstawiane z perspektywy różnych bohaterów. Ciekawe śledztwo. Książka była lekka i dość sztampowa ale właśnie tego potrzebowałam

Banalna historia (bazująca na dobrze znanych schematach, bez żadnych twistów i wodzenia czytelnika za nos) z mocno przewidywalnym zakończeniem. Nie wciąga.

Banalna historia (bazująca na dobrze znanych schematach, bez żadnych twistów i wodzenia czytelnika za nos) z mocno przewidywalnym zakończeniem. Nie wciąga.

Niezła książka. Bardzo emocjonalna, wiele jest w niej o relacjach międzyludzkich. Co prawda, Czytelnik bardzo szybko się domyśla jaki był bieg wydarzeń i tylko obserwuje jak i kiedy śledczy dojdą do prawdy. Myślę, że jeszcze sięgnę po książki tej autorki.

Niezła książka. Bardzo emocjonalna, wiele jest w niej o relacjach międzyludzkich. Co prawda, Czytelnik bardzo szybko się domyśla jaki był bieg wydarzeń i tylko obserwuje jak i kiedy śledczy dojdą do prawdy. Myślę, że jeszcze sięgnę po książki tej autorki.

Książka, która była niedostępna w bibliotece, a więc w końcu zdecydowałam się ją zakupić. Ciekawa historia, wciągająca fabuła, dobrze nakreśleni bohaterowie, jak to zwykle u Pani Fossum bywa. I choć książkę czytało mi się naprawdę przyjemnie i całość oceniam na plus to jednak jestem troszkę rozczarowana rozwiązaniem zagadki. Liczyłam na jakieś zaskoczenie, zmylenie tropów, a finał jest mocno przewidywalny. Nie mniej jednak myślę, że autorce niekoniecznie zależało na zaszokowanie czytelnika jak najwymyślniejszym finishem, a stworzeniu naprawdę dobrej historii kryminalnej z wątkiem obyczajowo-psychologicznym. To jej się jak zwykle udaje. Ze swojej strony polecam!

Książka, która była niedostępna w bibliotece, a więc w końcu zdecydowałam się ją zakupić. Ciekawa historia, wciągająca fabuła, dobrze nakreśleni bohaterowie, jak to zwykle u Pani Fossum bywa. I choć książkę czytało mi się naprawdę przyjemnie i całość oceniam na plus to jednak jestem troszkę rozczarowana rozwiązaniem zagadki. Liczyłam na jakieś zaskoczenie, zmylenie tropów,...

Świetna książka. Czyta się z zaciekawieniem. I współczuję się matce zabitej dziewczynki , ale tożsamość sprawcy przewidywalna. Praktycznie od samego początku wiadomo , że to kuzyn dziewczynki potrącił Ją samochodem

Świetna książka. Czyta się z zaciekawieniem. I współczuję się matce zabitej dziewczynki , ale tożsamość sprawcy przewidywalna. Praktycznie od samego początku wiadomo , że to kuzyn dziewczynki potrącił Ją samochodem

Niespecjalny ten kryminał. Co prawda autorka wywiodła mnie na manowce jeżeli chodzi o osobę mordercy ale nie będę ukrywać, że wiało nudą w tej książce. Papierowi bohaterowie na czele z Sejerem. Czekałam na trochę akcji, a gdy już ją dostałam książka się skończyła. Jestem ciekawa czy inne książki tej autorki są lepsze.

Niespecjalny ten kryminał. Co prawda autorka wywiodła mnie na manowce jeżeli chodzi o osobę mordercy ale nie będę ukrywać, że wiało nudą w tej książce. Papierowi bohaterowie na czele z Sejerem. Czekałam na trochę akcji, a gdy już ją dostałam książka się skończyła. Jestem ciekawa czy inne książki tej autorki są lepsze.

Pomimo tego, że historia bardzo ciekawa i naprawdę wciągająca ta książka ma jedną, za to okropnie dużą wadę. Mianowicie odnosi się wrażenie jakby była pisana wg bardzo powszechnego schematu. Dodatkowo jest niesamowicie przewidywalna. Autorka nie siliła się zbytnio na wyszukane zagadki. Pomimo to polecam, choćby dlatego że czyta się niezwykle szybko i nie wiadomo kiedy się kończy.

Pomimo tego, że historia bardzo ciekawa i naprawdę wciągająca ta książka ma jedną, za to okropnie dużą wadę. Mianowicie odnosi się wrażenie jakby była pisana wg bardzo powszechnego schematu. Dodatkowo jest niesamowicie przewidywalna. Autorka nie siliła się zbytnio na wyszukane zagadki. Pomimo to polecam, choćby dlatego że czyta się niezwykle szybko i nie wiadomo kiedy się...

Książka sama w sobie jest dobra, natomiast dosyć szybko domyśliłam się zakończenia i niestety ani trochę się nie pomyliłam. Chyba nie o to chodzi w kryminałach.

Książka sama w sobie jest dobra, natomiast dosyć szybko domyśliłam się zakończenia i niestety ani trochę się nie pomyliłam. Chyba nie o to chodzi w kryminałach.

Cóż za początek! Napięcie rośnie, pobudza ciekawość czytelnika, przyspiesza rytm serca, daje nadzieję na intrygującą, wciągającą fabułę, po czym wszystko siada, a gdzie tam - leci na łeb na szyję, pozostawiając tylko pytanie: jak to możliwe, że tak dobrze żarło, a zdechło?
Gdy już po kilkudziesięciu stronach odkrywamy kto jest tym złym w książce, a mimo to autorka wciąż (nieudolnie!) próbuje nam mydlić oczy. Zdecydowanie coś tu jest nie tak.
Mimo dobrych początków, wcale ciekawych rozwiązań fabularnych, nagle zabrakło pomysłów na ciąg dalszy, koncept wyraźnie zaczął kuleć, widać tąpnięcie w kreatywności autorki.
Ida Joner, śliczna dziesięciolatka wyrusza swoim nowym rowerem na małą przejażdżkę. Gdy nie wraca po kilkudziesięciu minutach, jej matka, Helga zaczyna się martwić. Z każdą kolejną minutą stres rośnie, wyglądanie przez okno nie przynosi rezultatów, a w głowie zaczynają rodzić coraz koszmarniejsze wizje.
Gdy rodzina powiadamia policję o zaginięciu dziewczynki, w sprawę angażuje się cała lokalna społeczność. Prowadzący dochodzenie policjant, Konrad Sejer, pełen jest powściągliwości i spokoju, ma też pewne podejrzenia co do ciągu dalszego poszukiwań i ich efektów. Czas płynie nieubłaganie, trzeba wykorzystać go jak najpełniej, póki sprawa jest świeża. Nie wszystko jednak jest takie proste. Dziecko zaginęło bez śladu, trudno też znaleźć świadków zdarzenia. Czy jest szansa na odnalezienie Idy? Cała nadzieja w chłodnym profesjonalizmie Sejera.
Wszystko byłoby dobrze, gdyby książka skończyła się po tych nieszczęsnych kilkudziesięciu stronach. Opisy niepokoju i lęku, strach o dziecko, a także ciekawość tego co będzie finałem powodują, że oczekiwania są duże. Niestety na oczekiwaniach się kończy. Autorka poległa na realizacji pomysłu. Z braku warsztatu, pomysłów, weny?
Historia miała potencjał, jednak nie potrafiła się obronić. Wielka szkoda, bo apetyt był duży, ale poprowadzenie fabuły zdecydowanie go nie zaspokoiło.


buchbuchbicher.blogspot.com

Cóż za początek! Napięcie rośnie, pobudza ciekawość czytelnika, przyspiesza rytm serca, daje nadzieję na intrygującą, wciągającą fabułę, po czym wszystko siada, a gdzie tam - leci na łeb na szyję, pozostawiając tylko pytanie: jak to możliwe, że tak dobrze żarło, a zdechło?
Gdy już po kilkudziesięciu stronach odkrywamy kto jest tym złym w książce, a mimo to autorka wciąż...

W połowie książki już 100% wiadomo co się stało:(
Doczytałam licząc na zaskoczenie.
Pomysl fajny ale do bólu przewidywalny koniec psuje całość.

W połowie książki już 100% wiadomo co się stało:(
Doczytałam licząc na zaskoczenie.
Pomysl fajny ale do bólu przewidywalny koniec psuje całość.