Dałabym 8/10, bo rzeczywiście to wg mnie zdecydowanie lepsza część niż poprzednie. Co prawda nadal na samym końcu to Hunter ratuje wszystkich, gdyż nikt sobie nie poradzi tak dobrze jak on..
Jest coś bardzo pociągającego w historiach, które opowiada Carter, motywy morderców, jak i ich zachowanie, są naprawdę ciekawe i logiczne. Sposób opowiadania jest również na plus.
Mimo to, zachęcona pierwszym tomem książki, nastawiłam się na bardziej szczegółowe relacje z życia obu detektywów oraz wspólne śledztwo prowadzone oczami obu z nich, a nie ciągle tylko jednego. Niestety, z biegiem czasu widać, że autor skupił się wyłącznie na jednym z bohaterów i nie wiem, czy jest to kwestia lektora, który bardzo ciężko mi podchodzi, ale nie polubiłam Huntera tak, jak pozostałych bohaterów drugoplanowych czy Garcii. Miałam nadzieję o chociaż niewielkie rozwinięcie w temacie rodziny obu z panów, jakichkolwiek zmian z relacji małżeńskiej drugiego z partnerów (w tym małżeństwie nic się nie dzieje..),a Hunter jest oschły i zimny w relacjach z kobietami jak kamień. A mimo to jakoś dziwnie każdy go lubi, on się najlepiej z wszystkimi dogaduje i wszystkie jego decyzje są właściwe. To, że jest inteligentny, nie znaczy, że jest nieomylny.
I do cholery, jak się cierpi na bezsenność, to idzie się do lekarza i bierze leki, a nie w kółko w każdym tomie ten sam tekst.

Dałabym 8/10, bo rzeczywiście to wg mnie zdecydowanie lepsza część niż poprzednie. Co prawda nadal na samym końcu to Hunter ratuje wszystkich, gdyż nikt sobie nie poradzi tak dobrze jak on..
Jest coś bardzo pociągającego w historiach, które opowiada Carter, motywy morderców, jak i ich zachowanie, są naprawdę ciekawe i logiczne. Sposób opowiadania jest również na plus.
Mimo...

Majstersztyk. Chris Carter jak zwykle niezawodny. Nie pozwala spać, wręcz hipnotyzuje. A to zdaje się już prawie koniec serii....

Majstersztyk. Chris Carter jak zwykle niezawodny. Nie pozwala spać, wręcz hipnotyzuje. A to zdaje się już prawie koniec serii....

Książkę przeczytałem zaraz po premierze. Uwielbiam Chrisa Cartera i mogę w ciemno sięgać po jego twórczość. Lubię, jak zbrodnie są krwawe i dosadnie opisane. Czy w tej sprawie mam jakieś odchyłki od normy, raczej nie? To już moje dwunaste spotkanie z Robertem Hunterem. Robert jest policjantem z wydziału kryminalnego, który rozwiązuje zagadki zabójstw ze szczególnym okrucieństwem. Tym razem przyjdzie mu się zmierzyć z mordercą, który jest miłośnikiem poezji. Przy każdej swojej makabrycznej zbrodni zostawia jeden wers wiersza.
„W tej ciemności nie rozbłyśnie światło tak jasne, jak twoje, już nigdy.
W moich oczach nikt nie będzie wyglądał tak pięknie, jak ty, już nigdy.
W moim sercu nie zagości miłość większa niż do ciebie, już nigdy"
W mojej duszy żaden ból nie będzie większy niż po stracie ciebie, już nigdy.
Podsumowując, Chris Carter stworzył, doskonały thriller, trzymający w napięciu do ostatniej strony.
Z niecierpliwością czekam na trzynasty już tom o detektywie Robercie Hunterem. Myślę, że znów będzie mrocznie i makabrycznie. Premiera już za około dwa miesiące.

Książkę przeczytałem zaraz po premierze. Uwielbiam Chrisa Cartera i mogę w ciemno sięgać po jego twórczość. Lubię, jak zbrodnie są krwawe i dosadnie opisane. Czy w tej sprawie mam jakieś odchyłki od normy, raczej nie? To już moje dwunaste spotkanie z Robertem Hunterem. Robert jest policjantem z wydziału kryminalnego, który rozwiązuje zagadki zabójstw ze szczególnym...

Wydawało mi się, że z Chrisem Carterem już trochę miałam do czynienia i jestem przygotowana oraz uodporniona. No cóż... Tym razem wiedział jak przykuć uwagę i sparaliżować od pierwszej strony. Bo wyobraźcie sobie sytuację. Młoda dziewczyna wraca lekko pijana z imprezy. Wychodzi z taksówki, otwiera drzwi domu, idzie pod prysznic, trochę się kręci, po czym idzie do łóżka. I wtedy przychodzi sms. Ma nadzieję, że to facet, którego poznała chwilę wcześniej. Zamiast tego ktoś pisze: ,,nie zamknęłaś drzwi, ale nie martw się już są zamknięte". I może to zabrzmi śmiesznie bo zaczęłam czytać do poduszki ale poszłam sprawdzić czy mam zamknięte drzwi. Serio!

,,Genesis" to powieść gdzie Carter łączy nie tylko niewyobrażalne okrucieństwo ale i przemoc psychiczną, która rezonuje także na czytelnika. Każda kolejna zbrodnia jest bardziej okrutna, bardziej makabryczna a poprzedza ją strach ofiar, które zdają sobie sprawę z tego co może za chwilę się wydarzyć. Ale to nie wszystko, sprawca nie poprzestaje na ofierze, on rozciąga swoją zbrodnię na rodzinę i najbliższych ofiar. Dla Huntera i Garcii zaczyna się śledztwo po omacku bo pozornie ofiar nic nie łączy. Co rusz morderca zmienia modus operandi i uderza nim ciało poprzedniej ofiary zdąży okrzepną. Wiadomo, że jest cierpliwy, zdyscyplinowany i zaplanował kilka kroków do przodu. Jednak nawet tacy geniusze zbrodni popełniają błędy a Hunter i Garcia na pewno je wyłapią i wykorzystają.

,,Genesis" to thriller mroczny i mocno działający na psychikę. Autor nie poprzestał na czystej jatce ale poszedł o krok dalej i zbudował narrację sięgającą głębiej. Przepełniona strachem, desperacją, niespodziewanym zagrożeniem, które przekracza granice psychicznego bezpieczeństwa. Czuć, że zagrożenie czai się tuż obok i uderza z miejsc, które powinny być oazą. Ale z drugiej strony to nadal Carter, który sprowadził zbrodnię do poziomu rozrywkowego. Po mocnym początku, zaczynają się pojawiać typowe motywy i już się wie, że nawet po najbardziej skomplikowanym śledztwie znajdzie się zaskakujące rozwiązanie i nie zostawi czytelnika bez odpowiedzi. Bardzo dobre, mocne, przesycone grozą momenty mieszają się z schematami, powtórzeniami i banałami dzięki czemu całość zostaje złagodzona i bardziej przystępna. Typowy Carter -czy trzeba dodawać coś więcej?

Wydawało mi się, że z Chrisem Carterem już trochę miałam do czynienia i jestem przygotowana oraz uodporniona. No cóż... Tym razem wiedział jak przykuć uwagę i sparaliżować od pierwszej strony. Bo wyobraźcie sobie sytuację. Młoda dziewczyna wraca lekko pijana z imprezy. Wychodzi z taksówki, otwiera drzwi domu, idzie pod prysznic, trochę się kręci, po czym idzie do łóżka. I...

Chris Carter nigdy nie zawodzi.
Bardzo dobry, solidny kryminał.
Zwroty akcji, nieprzewidywalne zakończenie, szybkie tempo, dobry język, mocne sceny zbrodni, świetna książka.

Chris Carter nigdy nie zawodzi.
Bardzo dobry, solidny kryminał.
Zwroty akcji, nieprzewidywalne zakończenie, szybkie tempo, dobry język, mocne sceny zbrodni, świetna książka.

Wspaniale było wrócić do detektywa Roberta Huntera.
Mocne sceny zbrodni.
Wciągająca treść.
Zaskakujące rozwiązanie.
Tyle i aż tyle :)
Cudne to było spotkanie.
Daję 9/10.

Wspaniale było wrócić do detektywa Roberta Huntera.
Mocne sceny zbrodni.
Wciągająca treść.
Zaskakujące rozwiązanie.
Tyle i aż tyle :)
Cudne to było spotkanie.
Daję 9/10.

Autor potrafi zaszokować i zaskoczyć sposobem na śmierć.Problem poruszony przez niego w książce jest trudny i przewlekły ,nie zmienia się przez lata a myślę że nawet narasta w dobie mediów 😟.Jak destrukcyjny to może być świat i jakie może poczynić spustoszenie w życiu człowieka a zwłaszcza młodego.To nie tylko kryminał to studium rozpaczy .😟

Autor potrafi zaszokować i zaskoczyć sposobem na śmierć.Problem poruszony przez niego w książce jest trudny i przewlekły ,nie zmienia się przez lata a myślę że nawet narasta w dobie mediów 😟.Jak destrukcyjny to może być świat i jakie może poczynić spustoszenie w życiu człowieka a zwłaszcza młodego.To nie tylko kryminał to studium rozpaczy .😟

Mimo, że przeczytałam wszystkie części z Hunterem, czuję przymus uprzedzenia przyszłych czytelników, że każda książka napisana jest według tego samego szablonu, ponadto pół książki to zawsze szczegółowy opis przypadłości głównego bohatera, jakby autor uważał, że jego czytelnicy to złote rybki albo starcy z demencją :)

Mimo, że przeczytałam wszystkie części z Hunterem, czuję przymus uprzedzenia przyszłych czytelników, że każda książka napisana jest według tego samego szablonu, ponadto pół książki to zawsze szczegółowy opis przypadłości głównego bohatera, jakby autor uważał, że jego czytelnicy to złote rybki albo starcy z demencją :)

Chrisa Cartera nie trzeba przedstawiać. To nazwisko jest marką samą w sobie. I rzeczywiście to był kolejny brutalny thriller. Aut nie oszczędza czytelnikowi brutalnych scen. Mam wrażenie, że czasem wręcz się nimi delektuje. Ale też stara się abyśmy w pewien sposób poznaliśmy motywy psychopaty. Szuka dla nich wytłumaczenia. Tym razem nie domyśliłam się, kto stoi za zabójstwami. Ale gdy poznałam wyjaśnienie wstrząsnęło mną. Bo jak tu zrozumieć, pojąć dramat kobiety, matki, żony, która w brutalny sposób straciła wszystko. I odwieczny temat zemsty. Dobra powieść ale nie dla wszystkich.

Chrisa Cartera nie trzeba przedstawiać. To nazwisko jest marką samą w sobie. I rzeczywiście to był kolejny brutalny thriller. Aut nie oszczędza czytelnikowi brutalnych scen. Mam wrażenie, że czasem wręcz się nimi delektuje. Ale też stara się abyśmy w pewien sposób poznaliśmy motywy psychopaty. Szuka dla nich wytłumaczenia. Tym razem nie domyśliłam się, kto stoi...

Doskonały thriller, trzymający w napięciu z wieloma zwrotami akcji. Zawrotne tempo akcji, morderstwo za morderstwem a w środku tego zamieszania Robert Hunter i Carlos Garcia, detektywi pracujący w specjalnej jednostce SO policji Los Angeles. O tym, że mają do czynienia z seryjnym mordercą przekonują się znajdując przy ciałach ofiar skrawki papieru a na nim fragmenty wiersza.
Chris Carter skutecznie wodzi czytelnika na manowce i utrudnia rozwikłanie zagadki, ta objawia się pod koniec książki. Wcześniej obcujemy z makabrycznymi morderstwami i zadajemy sobie pytanie, dlaczego? Dlaczego człowiek jest zdolny do takiego okrucieństwa?

Doskonały thriller, trzymający w napięciu z wieloma zwrotami akcji. Zawrotne tempo akcji, morderstwo za morderstwem a w środku tego zamieszania Robert Hunter i Carlos Garcia, detektywi pracujący w specjalnej jednostce SO policji Los Angeles. O tym, że mają do czynienia z seryjnym mordercą przekonują się znajdując przy ciałach ofiar skrawki papieru a na nim fragmenty...