Bardzo obszerna i niezwykle zajmująca. Dość aktualna, bo autor porusza również temat Harry'ego i Megan jednocześnie nie zapominając o historii rodziny królewskiej sprzed wielu lat. Dowiedziałam się wielu ciekawych rzeczy, o których wcześniej nie miałam pojęcia. Niektóre z opinii autora były dla mnie dość intrygujące i warte zastanowienia.

Bardzo obszerna i niezwykle zajmująca. Dość aktualna, bo autor porusza również temat Harry'ego i Megan jednocześnie nie zapominając o historii rodziny królewskiej sprzed wielu lat. Dowiedziałam się wielu ciekawych rzeczy, o których wcześniej nie miałam pojęcia. Niektóre z opinii autora były dla mnie dość intrygujące i warte zastanowienia.

Autor obiektywnie opisuje różne wydarzenia z życia poszczególnych członków Rodziny Królewskiej. Jest to świetna książka dla osoby, która dopiero zaczyna swoją przygodę z Windsorami. Autor ciekawie przedstawia wiele sytuacji, wspomina on również czasy rządów dziadka Królowej Elżbiety II - Jerzego V, jak i starszych władców oraz Królowej Wiktorii. Autor zadaje pytania oraz dywaguje jak wyglądać mogą przyszłe rządy poelżbietańskie, gdy głową państwa zostanie Karol. Książka jest w miarę nowa, wydana została ona w 2022 roku, kilka miesięcy przed śmiercią Elżbiety II. Jest to lektura zdecydowanie warta przeczytania.

Autor obiektywnie opisuje różne wydarzenia z życia poszczególnych członków Rodziny Królewskiej. Jest to świetna książka dla osoby, która dopiero zaczyna swoją przygodę z Windsorami. Autor ciekawie przedstawia wiele sytuacji, wspomina on również czasy rządów dziadka Królowej Elżbiety II - Jerzego V, jak i starszych władców oraz Królowej Wiktorii. Autor zadaje pytania oraz...

To nie tyle biografia, ile dość chronologicznie przedstawiony zbiór ciekawostek na temat Elżbiety II i całej rodziny królewskiej. Rybarczyk starał się wyjaśnić, skąd wzięło się wręcz masochistyczne poczucie obowiązku u kobiety, która w tak młodym wieku przejęła władzę, jakie prywatne konflikty mogły boleć ją najbardziej oraz w jaki sposób radziła sobie z zawiłościami politycznymi.

Dzięki temu dowiadujemy się więcej i o królowej i o jej najbliższych. Przed lekturą wydawało mi się, że autor jest sympatykiem monarchii i książka będzie obiektywna, ale z tendencją do przedstawiania korony w pozytywnym świetle.

Pełną recenzję można przeczytać na blogu Redhead in Wonderland:
https://redhead-in-wonderland.blogspot.com/2022/11/elzbieta-ii-ostatnia-taka-krolowa.html

To nie tyle biografia, ile dość chronologicznie przedstawiony zbiór ciekawostek na temat Elżbiety II i całej rodziny królewskiej. Rybarczyk starał się wyjaśnić, skąd wzięło się wręcz masochistyczne poczucie obowiązku u kobiety, która w tak młodym wieku przejęła władzę, jakie prywatne konflikty mogły boleć ją najbardziej oraz w jaki sposób radziła sobie z zawiłościami...

Perełka dla fanów monarchii

Perełka dla fanów monarchii

𝙼𝚘𝚗𝚊𝚛𝚌𝚑𝚒𝚊 𝚝𝚘 𝚌𝚒ą𝚐ł𝚘ść. 𝙺𝚛ó𝚕𝚘𝚠𝚊 𝙴𝚕ż𝚋𝚒𝚎𝚝𝚊 𝚓𝚎𝚜𝚝 𝚓𝚎𝚓 𝚜𝚢𝚖𝚋𝚘𝚕𝚎𝚖.

👑 Kiedy w 1952 roku jako młodziutka kobieta, Elżbieta II wstępowała na tron, dała umęczonym wojną Brytyjczykom iskierkę nadziei, że znów będą wielkim narodem. Tak narodził się mit Elżbiety II, dla której zawsze liczyła się przede wszystkim jej „Firma”.

👑 'Elżbieta II. Ostatnia taka królowa'. Ten egzemplarz wyczekał swoje na moim stosiku hańby, ale sięgnęłam po niego od razu po ogłoszeniu śmierci monarchini. Miałam ogromną nadzieję, że ta pozycja pomoże mi pogodzić się z nową rzeczywistością. Teraz, już na spokojnie, mogę odnieść się do samej książki.

👑 Niestety, ta pozycja słabsza od poprzedniej tego autora. Bardzo dużo powtórzeń, mało obiektywności oraz jakieś dziwne komentarze, które niezmiernie mi przeszkadzały i nie czułam się komfortowo podczas ich lektury.

👑 Sama treść, hmm... Nie dowiedziałam się niczego nowego *oprócz rozszarpania corgiego królowej przez psa córki, ale powiedzmy sobie szczerze - tego nie musiałam wiedzieć*.

👑 Dziwnie mi to przyznać, ale za mało mi było w tej książce samej postaci Elżbiety II. Książka poświęcona jej osobie, a niekiedy spychana jest nawet na trzeci plan.

👑 Można przeczytać, jeśli nigdy nie trzymało się w rękach podobnej pozycji, ale w innym wypadku to strata czasu.

𝙼𝚘𝚗𝚊𝚛𝚌𝚑𝚒𝚊 𝚝𝚘 𝚌𝚒ą𝚐ł𝚘ść. 𝙺𝚛ó𝚕𝚘𝚠𝚊 𝙴𝚕ż𝚋𝚒𝚎𝚝𝚊 𝚓𝚎𝚜𝚝 𝚓𝚎𝚓 𝚜𝚢𝚖𝚋𝚘𝚕𝚎𝚖.

👑 Kiedy w 1952 roku jako młodziutka kobieta, Elżbieta II wstępowała na tron, dała umęczonym wojną Brytyjczykom iskierkę nadziei, że znów będą wielkim narodem. Tak narodził się mit Elżbiety II, dla której zawsze liczyła się przede wszystkim jej „Firma”.

👑 'Elżbieta II. Ostatnia taka królowa'. Ten egzemplarz...

Królowa Elżbieta II od wielu lat zasiada na brytyjskim tronie i mimo wieku oraz ku niezadowoleniu opinii publicznej schodzić z niego nie zamierza.
Wielu ludzi idealizuje zarówno Królową jak i jej rodzinę. Są też tacy, którzy oddaliby wszystko, by w takiej rodzinie się urodzić.
Jednak Ci, którzy tak myślą, mają chyba niewielkie pojęcie o tym, co tak naprawdę dzieje się za zamkniętymi drzwiami.
Jak naprawdę wyglądało życie Królowej nim Królową została? Jak szybko jej małżeństwo z miłości zmieniło się w małżeństwo z rozsądku? Poza byciem Królową, Elżbieta II nadal pozostaje człowiekiem. Człowiekiem, który popełnia błędy, odnosi porażki, dokonuje wyborów i jak każdy z nas musi mierzyć się z rzeczywistością. Rzeczywistością, w której skandal goni skandal, jak nie siostra, to mąż, jak nie jeden syn to drugi, a na dodatek jeszcze telenowela z Harrym i Meghan w rolach głównych. Co na zewnątrz wygląda wspaniale, w środku jest ciągłym gaszeniem pożarów.
Każdy, kto interesuje się życiem rodziny królewskiej zastanawia się jak to będzie, gdy królowej zabraknie. Czy Karol da sobie radę? Czy może jednak wbrew wszystkiemu zrzuci ciężar odpowiedzialności na Williama? Chociaż tego nie wie nikt, to jednak autor stara się na te i inne dręczące ludzi pytania odpowiedzieć.

Królowa Elżbieta II od wielu lat zasiada na brytyjskim tronie i mimo wieku oraz ku niezadowoleniu opinii publicznej schodzić z niego nie zamierza.
Wielu ludzi idealizuje zarówno Królową jak i jej rodzinę. Są też tacy, którzy oddaliby wszystko, by w takiej rodzinie się urodzić.
Jednak Ci, którzy tak myślą, mają chyba niewielkie pojęcie o tym, co tak naprawdę dzieje się za...

Gdy czytam recenzje ukazujących się na polskim rynku wydawniczym książek dotyczących brytyjskiej rodziny królewskiej niczym z refrenem w piosence spotykam się z następującymi sformułowaniami:
"Ta książka w niczym mnie nie zaskoczyła."
"Nic nowego w niej nie wyczytałam."
"Ciągle piszą to samo..." itd. itp.

Zastanawiam się wówczas czego tak naprawdę oczekuje czytelnik sięgając po kolejny z rzędu tytuł opowiadający o życiu i panowaniu królowej Elżbiety? Wiem natomiast czego oczekuję ja. Mianowicie oczekuję, że w książce nie będzie błędów merytorycznych. Dla mnie jest to podstawa podstaw, bo też czymże mógłby mnie zaskoczyć Marek Rybarczyk piszący kolejną już z rzędu książkę o BRK? Czy pojechał do Windsoru i uzyskał dostęp do archiwów? A może przeprowadził nowe rozmowy z osobami obracającymi się w królewskim kręgu? Nie? To może chociaż zgłębił dostępne na anglojęzycznym rynku najświeższe publikacje? Też nie? Przecież musiał zadać sobie trud, by zweryfikować pisany przez siebie tekst? Obawiam się, że tutaj również odpowiedź jest negatywna.

Dlatego nie, ja nie oczekuję "zaskoczeń", wymagam jedynie rzetelności. W tym przypadku tego zabrakło, a ja, chcąc być wiarygodną recenzentką, nie mogę polecić tego tytułu, nawet tym, którzy dopiero zaczynają swoją królewską przygodę. Lepiej sięgnąć po Ingrid Seward albo Sally Bedell Smith.

Gdy czytam recenzje ukazujących się na polskim rynku wydawniczym książek dotyczących brytyjskiej rodziny królewskiej niczym z refrenem w piosence spotykam się z następującymi sformułowaniami:
"Ta książka w niczym mnie nie zaskoczyła."
"Nic nowego w niej nie wyczytałam."
"Ciągle piszą to samo..." itd. itp.

Zastanawiam się wówczas czego tak naprawdę oczekuje czytelnik...

Bardzo lubię porównywać przeczytane książki. Kiedy rok temu czytałam pozycję "Elżbieta, Filip, Diana, Meghan. Zmierzch świata Windsorów", miałam wrażenie że rzeczywiście czytam operę mydlaną ("Monarchia to opera mydlana" - książę Filip). Książce było bliżej do "Pudelka" - zbyt dużo na siłę powtykanej sensacji. "Ostatnia taka królowa" jest zupełnie inna i zdecydowanie lepsza.
Elżbiety II nie trzeba nikomu przedstawiać. Jako młodziutka kobieta wstąpiła na tron by stać się jednym z najdłużej panujących monarchów. Można ją podziwiać, może być też dla kogoś obojętna, ale kojarzy ją prawie każdy.

Ta pozycja to całkiem niezła biografia królowej. Nie jest to jednak wyłącznie zbiór historycznych zdarzeń, ale autor stara się stworzyć psychologiczne studium kobiety, która poświęciła (?) praktycznie całe życie dla Firmy. Całość jest na szczęście pozbawiona osobistych opinii autora. Stawia on przed czytelnikiem pytania, jaka jest naprawdę królowa, co wpłynęło na jej postawę, czy w swoim życiu podejmowała słuszne decyzje. Dzięki temu to pozycja jest wręcz uniwersalna, nie tylko dla fanów Windsorów.

emocjelogiczne.blogspot.com
IG: @mamazaczytana

Bardzo lubię porównywać przeczytane książki. Kiedy rok temu czytałam pozycję "Elżbieta, Filip, Diana, Meghan. Zmierzch świata Windsorów", miałam wrażenie że rzeczywiście czytam operę mydlaną ("Monarchia to opera mydlana" - książę Filip). Książce było bliżej do "Pudelka" - zbyt dużo na siłę powtykanej sensacji. "Ostatnia taka królowa" jest zupełnie inna i zdecydowanie...

Kolejna książka pana Marka Rybarczyka o Windsorach, którą przeczytałam. I niestety moim zdaniem niezbyt dobra. Przede wszystkim bardzo chaotyczna. Niby autor stara się zachować jakąś chronologię ale wyraźnie mu to nie wychodzi. Do tego często te same zdania są powtarzane co kilka wersów. Obrazowo mówiąc, czytając miałam wrażenie jakbym słuchała zacinającej się płyty. No i język … nie wiem, może autor uważa, że w XXI wieku do czytelnika należy zwracać się taką bardzo potoczną polszczyzną? Nie jestem admiratorką brytyjskiej rodziny królewskiej i też nie mam zbyt dobrego zdania o jej członkach niemniej sposób w jaki autor pisał, szczególnie o księciu Karolu, był po prostu … mało elegancki. Przeczytałam już kilka książek na temat Windsorów, od biografii Elżbiety II pióra pani Sally Bedell Smith po biografię królowej matki i historię Megan i księcia Harriego autorstwa Lady Colin Campbell. Ale zarówno pierwsza książka, bardzo czołobitna, jak i dwie kolejne, których autorka nie oszczędziła swoich bohaterów, przeczytałam z przyjemnością bo obie panie, pomimo zupełnie odmiennego podejścia do opisywanych przez siebie osób, nie używały tak trywialnego języka jak autor „Elżbiety II. Ostatniej takiej królowej”. Słowem książkę przeczytałam ale bez przyjemności. I raczej nie polecam, zarówno ze względu na treść merytoryczną, jak i ze względu na formę i język.

Kolejna książka pana Marka Rybarczyka o Windsorach, którą przeczytałam. I niestety moim zdaniem niezbyt dobra. Przede wszystkim bardzo chaotyczna. Niby autor stara się zachować jakąś chronologię ale wyraźnie mu to nie wychodzi. Do tego często te same zdania są powtarzane co kilka wersów. Obrazowo mówiąc, czytając miałam wrażenie jakbym słuchała zacinającej się płyty. No i...

To już mój kolejny reportaż o rodzinie królewskiej i tym samym muszę przyznać, że Pan Marek Rybarczyk potrafi zaciekawić czytelnika. W tym reportażu znajdziemy dużo faktów jak i zarówno troszkę plotek, a przede wszystkim zdjęcia zamieszczone w książce dodają całego uroku, tu nie tylko znajdziemy wzmianki na temat królowej, ale także znajdą się ciekawostki o innych członkach rodziny królewskiej. Autor bardzo płynnie przeskakuje z tematu na temat dzięki temu książkę czyta się naprawdę przyjemnie. Jeżeli lubicie reportaże to zachęcam was do sięgnięcia właśnie po tą książkę, mi osobiście bardzo się podobała.

To już mój kolejny reportaż o rodzinie królewskiej i tym samym muszę przyznać, że Pan Marek Rybarczyk potrafi zaciekawić czytelnika. W tym reportażu znajdziemy dużo faktów jak i zarówno troszkę plotek, a przede wszystkim zdjęcia zamieszczone w książce dodają całego uroku, tu nie tylko znajdziemy wzmianki na temat królowej, ale także znajdą się ciekawostki o innych członkach...