Skandale angielskich dworów. Prywatne życie arystokracji

To zdecydowanie pozycja dla miłośników brytyjskiego dworu, pełno w niej nazwisk które mi, laikowi, nic nie mówią. Dodatkowo sposób pisania autora potęgował moje zagubienie, dopiero od czasów II wojny światowej rozpoznawałam postacie i przywykłam do języka autora.

To zdecydowanie pozycja dla miłośników brytyjskiego dworu, pełno w niej nazwisk które mi, laikowi, nic nie mówią. Dodatkowo sposób pisania autora potęgował moje zagubienie, dopiero od czasów II wojny światowej rozpoznawałam postacie i przywykłam do języka autora.

Pokaż mimo to

Spodziewałam się bardziej współczesnych czasów, a to sięga jeszcze 17 wieku.

Spodziewałam się bardziej współczesnych czasów, a to sięga jeszcze 17 wieku.

Pokaż mimo to

Książka ogólnie w porządku, jednak irytujące było mieszanie informacji, w taki sposób, że czytelnik wiedział mniej niż po przeczytaniu danego fragmentu.

Książka ogólnie w porządku, jednak irytujące było mieszanie informacji, w taki sposób, że czytelnik wiedział mniej niż po przeczytaniu danego fragmentu.

Pokaż mimo to

„Nie są ważne fakty, ważne, by nie dać się złapać” – kto bogatemu zabroni ??
Życie arystokracji „ciężkie” jest, muszą się sporo natrudzić, aby zaistnieć i się wyróżniać, a przede wszystkim zaistnieć w pamięci zwykłych śmiertelników. Po pierwsze mają być ekstremalnie ekscentryczni, po drugie wydawać tyle pieniędzy za życia, aby ich potomkowie zbankrutowali. Zdjęcie na okładce jest trochę mylące, autor nie tylko zajął się współczesną nam rodziną królewską, ale prześwietlił rody angielskie na przestrzeni wieków. Książka nie jest jakimś spisem dat i postaci, nie jest naukowa jak zaznacza sam autor. Rybarczyk spędził z rodziną kilkanaście lat w Anglii, gdzie zwiedzał posiadłości arystokracji i próbował chyba ich zrozumieć. Mamy, więc rozwody, zdrady, miłostki, śluby z wyrachowania (on dawał tytuł, ona pieniądze), ale także wielkie miłości (królowa Wiktoria). Dość swobodna teza, że świat dużo zawdzięcza arystokracji, do mnie też trafiła. Wielu z tych bajecznie bogatych osób, dokonało odkryć, było podróżnikami, ale też dawało pracę (jeden z diuków budował podziemnie miasto), byli także szaleńcami, nie wiem, czy z racji nudy, czy genów. Z kart wynikają dwie prawdy, ludzie ci stawiali przede wszystkim na doznania seksualne i hazard. Rozwiązłość seksualna była dopuszczalna, wskazana (trzeba było odświeżyć rodowe geny), karany był jedynie homoseksualizm, inne dewiacje uchodziły arystokracji na sucho. Ponieważ bajońskie fortuny nie ograniczały, hazard, gdzie w jedną noc stawiano całe majątki nie były rzadkością, zakłady o dzień śmierci czy jej przyczynę to niektóre przykłady. Rody mające we władaniu tysiące akrów, wsie, drogi, mosty, lasy - bawiły się, bawią i podejrzewam będą bawiły się zawsze.

„Nie są ważne fakty, ważne, by nie dać się złapać” – kto bogatemu zabroni ??
Życie arystokracji „ciężkie” jest, muszą się sporo natrudzić, aby zaistnieć i się wyróżniać, a przede wszystkim zaistnieć w pamięci zwykłych śmiertelników. Po pierwsze mają być ekstremalnie ekscentryczni, po drugie wydawać tyle pieniędzy za życia, aby ich potomkowie zbankrutowali. Zdjęcie na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Dzisiaj mam dla Was recenzję świetnej książki, słowo daję, że spędziłam przy niej kilka bardzo przyjemnych godzin. Brytyjska rodzina królewska niesamowicie mnie fascynuje, szaleje na punkcie wszystkich możliwych książek, w których mogę przeczytać o losach jej członków. Dziś niezwykle popularni na całym świecie są bracia William i Harry, recenzję biografii ostatniego znajdziecie na naszym blogu. Niedawno cały świat oglądał najważniejsze wydarzenie z życia Harry'ego i Meghan Markle, czyli ich ślub. Ten dzień wywołał ogromną sensację, głównie dlatego, że książę przyniósł rodzinie sporo wstydu i problemów. Nie myślcie jednak, iż sympatyczny rudzielec to pierwszy wywołujący skandale członek brytyjskiej rodziny królewskiej, to co działo się lata temu, jest nieprawdopodobne i szokujące.


Angielskie dwory od zawsze tuszowały niewygodne incydenty, palono listy i pisma, które nie mogły trafić w niepowołane ręce, filmy i zdjęcia starannie zabezpieczano, jeśli ktoś widział lub - co gorsza wiedział coś, czego absolutnie nie powinien, proponowano za milczenie pieniądze i to niemałe. W końcu dobry wizerunek arystokracji jest bezcenny. Zastanawialiście się może kiedyś, co też takiego się tam wyprawia, czy wyprawiało? Czy to, czym karmi nas prasa to prawda, czy też wymyślone przez monarchię kłamstwa? Nie tak dawno, przy okazji królewskiego śluby wszystkie portale internetowe, gazety i wiadomości na całym świecie porównywały związek Herry'ego i jego wybranki do Edwarda VIII i jego żony, amerykanki Wallis Simpson. Meghan tak jak i Wallis jest amerykanką, a w dodatku rozwódką, co od razu porównano. To dla Simpson Edward VIII abdykował, mówiono, że gdyby królowa Elżbieta nie wydała zgody na ślub wnuka, być może on również porzuciłby dla ukochanej swoje wygodne książęce życie. Okazuje się jednak, że to, co przed laty łączyło Edwarda i Wallis wyglądało zupełnie inaczej, niż wmawiają nam wszelkie środki masowego przekazu. Kobieta nie była zakochana w księciu, później już w królu Wielkiej Brytanii, owszem przez dłuższy czas romansowała z nim, ale nie zamierzała porzucać dla niego męża. Edward natomiast był bardzo rozkochany w Wallis, nie przyjmował do wiadomości, że może ona wrócić do męża. Zadbał o to, by jej to uniemożliwić, co zresztą nie wymagało dużo fatygi, gdyż jak się okazało, nie była dla męża niezastąpiona. Simpson nie miała wyboru, została porzucona i bez pieniędzy, życie z Edwardem było dla niej jedyną możliwością. Absurdem jest też to, iż król abdykował, by poślubić wybrankę, tak naprawdę absolutnie nie nadawał się do roli króla, o czym mówił nawet na łożu śmierci jego ojciec, świadomy, iż syn jest biseksualnym narkomanem z problemami psychicznymi.


http://www.bookparadise.pl/2018/06/skandale-angielskich-dworow-marek.html

Dzisiaj mam dla Was recenzję świetnej książki, słowo daję, że spędziłam przy niej kilka bardzo przyjemnych godzin. Brytyjska rodzina królewska niesamowicie mnie fascynuje, szaleje na punkcie wszystkich możliwych książek, w których mogę przeczytać o losach jej członków. Dziś niezwykle popularni na całym świecie są bracia William i Harry, recenzję biografii ostatniego...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Na fali niedawno odbytego ślubu księcia Harry’ego czy popularności znakomitego serialu “The Crown”, coraz bardziej jesteśmy ciekawi, co działo się za zamkniętymi drzwiami angielskich rodów.

Autor książki “Skandale angielskich dworów” w sposób zabawny i ciekawy, uchyla nam ich tajemnicę.

Skandale angielskiej arystokracji nie widzą światła dziennego i nie są tak szeroko omawiane jak wpadki gwiazdeczek showbiznesu. Jednym z najgłośniejszych był rozwód Diany z księciem Karolem. Co ciekawe, do tej pory temat budzi wiele emocji i zainteresowania. Autor, Marek Rybarczyk, w bardzo ciekawy i interesujący sposób przedstawił elitę z różnych epok. Już po przeczytaniu wstępu wiedziałam, że nie będę się nudzić, a kolejne rozdziały chłonęłam z rozbawieniem.

Rybarczyk bez przesady i karykaturalności pokazał wzloty, upadki i wymyślne zainteresowania angielskiej elity. Wyłoniły się z nich obrazy ludzi, którzy pragnęli za wszelką cenę ugrać coś tylko dla siebie, nie bacząc na losy najbliższych czy państwa. W książce znalazłam wiele informacji, które wzbudziły we mnie czasem zdziwienie, a czasem rozbawienie. Jednym z przykładów jest przytoczona historia, gdy książę Walii mocno się naciął na jednym z balów. Poznał tam wysoką blondynkę, w długiej jedwabistej sukni. Kiedy zaczął ją uwodzić, odkrył że to transwestyta – rosyjski książę Feliks Jusupow. Przytoczone w książce cytaty tylko podkreślają wiarygodność przytoczonych historii: „Moja żona, Alex, to wierna kobyła rozpłodowa. Oprócz tego miewałem też lżejsze klacze.” – to słowa króla Edwarda VII skierowane do przyjaciela mówiące o jego licznych romansach i relacjach z żoną.

W książce znajdziecie o wiele więcej ciekawych smaczków dotyczących życia najbogatszych żyjących na wyspach. Zdradzę tylko, że również nie brakuje ich w rozdziałach dotyczących współcześnie panujących z dworu Windsorów. To jeden z moich ulubionych cytatów: “Dobrze, że znalazł sobie blondynkę z długimi nogami. Obawiałem się, że zdecyduje się na jakieś szkaradztwo.” To słowa księcia Filipa na polu golfowym o księżnej Dianie, wybrance swojego syna Karola (styczeń 1981 r.).

Jeśli chcielibyście odkryć więcej intrygujących skandali i ciekawostek dotyczących życia krezusów żyjących na wyspach, sięgnijcie po “Skandale angielskich dworów”. Gratuluję autorowi napisania tej książki i po cichu liczę na napisanie podręcznika do historii. Świetnie by się go czytało.

http://www.pierwszadamaoksiazkach.pl/skandale-angielskich-dworow-recenzja-dla-portalu-dlalejdis-pl/

Na fali niedawno odbytego ślubu księcia Harry’ego czy popularności znakomitego serialu “The Crown”, coraz bardziej jesteśmy ciekawi, co działo się za zamkniętymi drzwiami angielskich rodów.

Autor książki “Skandale angielskich dworów” w sposób zabawny i ciekawy, uchyla nam ich tajemnicę.

Skandale angielskiej arystokracji nie widzą światła dziennego i nie są tak szeroko...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Autor opisuje zachowania angielskich arystokratów-zdrady, ekscentryzm, trwonienie fortun. Książka pisana w sposób bardzo chaotyczny, można sobie darować.

Autor opisuje zachowania angielskich arystokratów-zdrady, ekscentryzm, trwonienie fortun. Książka pisana w sposób bardzo chaotyczny, można sobie darować.

Pokaż mimo to