Książka, która teoretycznie nie ma rozbudowanej fabuły. Natomiast czyta się ją dość szybko i mocno wciąga. Przeczytana praktycznie w jedno popołudnie.
Daje też sporo do myślenia i porusza kwestie, które sobie warto uświadomić.

Książka, która teoretycznie nie ma rozbudowanej fabuły. Natomiast czyta się ją dość szybko i mocno wciąga. Przeczytana praktycznie w jedno popołudnie.
Daje też sporo do myślenia i porusza kwestie, które sobie warto uświadomić.

Petra Soukopova jest pisarką prawie w Polsce nieznaną i jest to wielka strata. w jej prozie wszystko się zgadza, fabuła, konstrukcja, język.

Petra Soukopova jest pisarką prawie w Polsce nieznaną i jest to wielka strata. w jej prozie wszystko się zgadza, fabuła, konstrukcja, język.

Tej książki się nie czyta, po prostu płynie się z jej treścią. Niby nic nadzwyczajnego się nie dzieje. Historia rodziny jak myślę, osiemdziesiąt procent wszystkich rodzin. A jednak coś urzeka w tej prostocie. Nie mogłam się oderwać. POLECAM!

Tej książki się nie czyta, po prostu płynie się z jej treścią. Niby nic nadzwyczajnego się nie dzieje. Historia rodziny jak myślę, osiemdziesiąt procent wszystkich rodzin. A jednak coś urzeka w tej prostocie. Nie mogłam się oderwać. POLECAM!

Jakiś czas temu przeczytałam powieść Petry Soukupovej "Pod śniegiem", która zrobiła na mnie bardzo dobre wrażenie. Dlatego, kiedy poszukiwałam kolejnej opowieści "o zwyczajnym życiu" sięgnęłam po "Sprawy, na które przyszedł czas" tej samej autorki. Muszę przyznać, że lubię sposób, w jaki opisuje ona rodzinne relacje i cenię umiejętność, z jaką oddaje towarzyszące im emocje. I nie inaczej było tym razem.

Mamy oto bowiem dość zwyczajne czeskie małżeństwo. Ot, parę, jakich wiele, której towarzyszymy od momentu pierwszego wspólnego wyjazdu w góry na początku znajomości, przez dalsze kilkanaście lat wspólnego życia. Życia, w którym może odnaleźć się wielu z nas – pracy, weekendowego relaksu, pasji, dzieci, codziennych kłopotów. A jednocześnie kłębowiska uczuć, nieporozumień, niedopowiedzeń. Czasami ucieczki w to, co łatwiejsze, czasami rezygnacji dla świętego spokoju. Pod płaszczykiem tej pozornie banalnej, zwyczajnej, codzienności kryją się bowiem bardzo intensywne emocje. A autorka opisuje je niezwykle realistycznie – pisze w czasie teraźniejszym, krótkimi zdaniami, odwzorowując niejako tok myślenia i uczucia bohaterów. Po raz kolejny czytelnik może współodczuwać, może się z nimi utożsamiać lub zbuntować się i im zaprzeczyć. Bardzo to udany zabieg. I tak powoli, strona po stronie, odkrywamy, jak bardzo można mijać się w życiu, jak bardzo można żyć razem, a nie widzieć się i nie słyszeć i jak bardzo nie wystarczają początkowe dobre chęci. Trudne to wszystko i bolesne, momentami psychicznie obciążające i męczące, ale nie dlatego, że to zła lektura, przeciwnie, dlatego, że tak bardzo jest prawdziwa i plastyczna.

Ale przecież tego jako czytelniczka w książce Petry Soukupovej szukałam i dlatego to po nią sięgnęłam. Podobnie, jak po niespieszną narrację o życiu, które pozornie zwyczajne i nawet udane, w rzeczywistości zmierza nieuchronnie ku katastrofie, a może nawet jest tą katastrofą.

Autorka po raz kolejny stworzyła świetną powieść psychologiczną. Nie tylko wiarygodną, ale zarazem taką, która może głęboko dotknąć psychiki czytelnika i odgrzebać uczucia, które na zawsze miały pozostać pogrzebane. Oceniam wysoko, ale chyba jednak nie jest to powieść, którą polecałabym każdemu.

Jakiś czas temu przeczytałam powieść Petry Soukupovej "Pod śniegiem", która zrobiła na mnie bardzo dobre wrażenie. Dlatego, kiedy poszukiwałam kolejnej opowieści "o zwyczajnym życiu" sięgnęłam po "Sprawy, na które przyszedł czas" tej samej autorki. Muszę przyznać, że lubię sposób, w jaki opisuje ona rodzinne relacje i cenię umiejętność, z jaką oddaje towarzyszące im emocje....

Gorzka historia miłosna, odzierająca związek z romantyzmu i namiętności, a jednak w przewrotny sposób pozytywna i dająca nadzieję.

Alice i Richard poznali się w schronisku górskim i wydawało im się, że się w sobie zakochali. Zbudowali relację, założyli rodzinę, wychowują dzieci. Jednak ponieważ życie nie jest idealne, a partnerzy nie czytają sobie w myślach, między nimi występuje wiele spięć i nieporozumień prowadząc do gromadzenia skrywanego żalu i goryczy. Ta powieść to zapis ich wspólnych pretensji, niekiedy wypowiadanych na głos, niekiedy stanowiących monolog wewnętrzny, nie wyartykułowanych w myśl zasady „domyśl się”. To nie jest opowieść o miłości, a o związku, który na pewno jest budowany na uczuciu, ale bardzo silną emocją jest między bohaterami jakiś rodzaj gniewu, frustracji, niespełnionym wyobrażeniu zaburzonym problemami dnia codziennego.

Ta powieść jest jedną z tych, w których kłócą się dwie strony i obie mają racje. Swoje racje. Autorka jest mistrzynią w budowaniu klimatu, ponieważ ja czułam tę złość razem z bohaterami. Stałam równo po obu stronach konfliktu, ponieważ każda ze stron opisuje sytuację ze swojego punktu widzenia, a on z założenia jest prawidłowy. Tylko że między małżonkami brakło otwartości na tę drugą stronę i budowania kompromisu, a to prowadziło do braku zrozumienia i chęci komunikacji. To ważne studium przypadku, w którym widać przez soczewkę, że uczucie to za mało na stabilną relację. Kształtują nas problemy i to, w jaki sposób sobie z nimi radzimy.

Niesamowicie podobała mi się ta historia. Autorka oczywiście nie stara się odpowiedzieć na pytanie czym jest idealny związek, ani nie buduje nam na siłę takiego, bo jej chodzi o pokazanie nam, że magiczne momenty w życiu nie byłyby magicznymi, gdyby towarzyszyły nam stale. Udowadnia, że relacja to codzienność, banalność. Mimo irytacji, jaką wywoływali we mnie Alice i Richard, ja ich bardzo polubiłam. Myślę, że każdy z nas może znaleźć w ich zachowaniu siebie. Mimo, że wydaje się, że ich małżeństwo się sypie, to te wyłomy w skale budują ich siłę. My dostrzegamy nieporozumienia i konflikty, bo na nich się skupiamy, ale wiemy, że jest szerszy obraz tego, co między nimi i kibicujemy im bardzo.

Wydawca nazwał Soukopovą specjalistką od krojenia rodziny. Trudno o trafniejszy epitet. Krojenie powoduje, że brzegi zawsze można zszyć. Inaczej niż przy rozszarpaniu czy rozerwaniu, gdzie krawędzie nigdy nie będą gładkie. Tutaj świetnie jest to oddane. Polecam!

Gorzka historia miłosna, odzierająca związek z romantyzmu i namiętności, a jednak w przewrotny sposób pozytywna i dająca nadzieję.

Alice i Richard poznali się w schronisku górskim i wydawało im się, że się w sobie zakochali. Zbudowali relację, założyli rodzinę, wychowują dzieci. Jednak ponieważ życie nie jest idealne, a partnerzy nie czytają sobie w myślach, między nimi...

Życie, po prostu... lubię tę autorkę, podoba mi się jej styl pisania i tematy, o których pisze, polecam)

Życie, po prostu... lubię tę autorkę, podoba mi się jej styl pisania i tematy, o których pisze, polecam)

OCENA - 9/10 WYBITNA

Niesamowita, autentyczna i do bólu wiarygodna. Książka „SPRAWY NA KTÓRE PRZYSZEDŁ CZAS” Petry Soukupovej, zrobiła na mnie ogromne wrażenie, choć dotyka problemów starych jak świat. O czym zatem jest ta książka?. Najogólniej rzecz ujmując o instytucji małżeństwa, rodzinie, codziennym życiu, obowiązkach, rutynie oraz powolnej degradacji relacji pomiędzy partnerami, która w konsekwencji doprowadza do rozpadu związku.

Nie znajdziemy w niej recepty na trwały i udany związek, ale na pewno poznamy wszystkie mechanizmy prowadzące do jego zniszczenia. Pouczająca lektura po którą warto sięgnąć i odnieść ją do własnego życia. Uważam, że problemy poruszone w tej pozycji dotykają każdego z nas i nie ma przed nimi ucieczki. Trzeba się z nimi zmierzyć prędzej czy póżniej. U jednych będzie to już na początku docierania się związku. U innych wyjdzie po latach, gdy przestaniemy dbać o relację oraz zainteresowanie drugim partnerem.

Aby związek dwojga ludzi był udany i szczęśliwy trzeba go pielęgnować. Z pozoru wydaje się to takie oczywiste. Życie pokazuje jednak, że popełniamy wciąż te same błędy i nie wyciągamy z tego wniosków. To co dotknęło bohaterów tej powieści, dotyka nas wszystkich, czy tego chcemy czy nie. Kryzys bowiem dopada każdą relację, każdą miłość, każdą przyjaźń. Tylko nasza mądrość, zdobyte doświadczenie oraz pielęgnacja wcześniej zbudowanych więzi uchroni nas przed katastrofą. Ta książka zmusza to takiej refleksji i wyciąga na wierzch prawdę o nas samych. Soukupova zrobiła to genialnie, bez upiększeń, czysta proza życia. Jestem zachwycony. Polecam. Jack_

OCENA - 9/10 WYBITNA

Niesamowita, autentyczna i do bólu wiarygodna. Książka „SPRAWY NA KTÓRE PRZYSZEDŁ CZAS” Petry Soukupovej, zrobiła na mnie ogromne wrażenie, choć dotyka problemów starych jak świat. O czym zatem jest ta książka?. Najogólniej rzecz ujmując o instytucji małżeństwa, rodzinie, codziennym życiu, obowiązkach, rutynie oraz powolnej degradacji relacji pomiędzy...

Soukupova mnie przeczołgała, pozostawiła z mnóstwem przemyśleń i emocji, zachwytem, złością, zdumieniem, podziwem... można by długo wymieniać. Jestem pewna, że tysiące czytelników odnajdą w bohaterach siebie lub swoich bliskich... (skąd autorka to wszystko wie, czy była w naszych domach i głowach?). Lektura obowiązkowa dla planujących rodzinę.

Powieść dorównuje znakomitej "Pod śniegiem", mojej dotychczasowej faworytce wśród twórczości Soukupovej. Uwielbiam styl autorki, klimat jej książek, jej spojrzenie na świat. Owszem, jest przygnębiająco, ale jest prawdziwie.

Soukupova mnie przeczołgała, pozostawiła z mnóstwem przemyśleń i emocji, zachwytem, złością, zdumieniem, podziwem... można by długo wymieniać. Jestem pewna, że tysiące czytelników odnajdą w bohaterach siebie lub swoich bliskich... (skąd autorka to wszystko wie, czy była w naszych domach i głowach?). Lektura obowiązkowa dla planujących rodzinę.

Powieść dorównuje znakomitej...

Mówi się, że Petra Soukopova to specjalistka od literackiego krojenia rodziny. Ja bym powiedziała, że robi coś więcej: bez sentymentu lepi miazgę ze współczesnego modelu relacji. Świetnie pokazuje jak daleko zapędziliśmy się we wzajemnych niedopowiedzeniach i niemych wymaganiach. Jednocześnie boleśnie obnaża jak ten układ źle działa. Historia jest opowiedziana z perspektywy czterech osób. Każda ma swoje racje i argumenty, które motywują to, jakich wyboru dokonuje. Świetnie zagrało oddanie głosu także dzieciom. Dopełniają one całą historię.

Nie jest to powieść wybitna. Ma swoje ułomności. Jest nieco jednostronna i dosyć uboga językowo. Mimo to idealnie wpasowuje się w kategorię bardzo dobrej powieści obyczajowej.

Mówi się, że Petra Soukopova to specjalistka od literackiego krojenia rodziny. Ja bym powiedziała, że robi coś więcej: bez sentymentu lepi miazgę ze współczesnego modelu relacji. Świetnie pokazuje jak daleko zapędziliśmy się we wzajemnych niedopowiedzeniach i niemych wymaganiach. Jednocześnie boleśnie obnaża jak ten układ źle działa. Historia jest opowiedziana z perspektywy...

Kolejna książka tej autorki i kolejna znakomita. Kolejna o czymś innym choć o tym samym, o relacjach w rodzinach. Ta akurat pokazuje jak dochodzi powoli do rozpadu małżeństwa. Takie lustro dla małżeństw, które odchodzą od siebie powoli, milimetr za milimetrem. Autorka pokazuje perspektywę Jej-żony, jego i dzieci. Każdy widzi inaczej to samo. Wręcz szokujący spokój i prawdziwe oblicze rodzin. Polecam żeby zweryfikować swoją rodzinkę zobaczyć czy czasem nie jest tak jak u nich....

Kolejna książka tej autorki i kolejna znakomita. Kolejna o czymś innym choć o tym samym, o relacjach w rodzinach. Ta akurat pokazuje jak dochodzi powoli do rozpadu małżeństwa. Takie lustro dla małżeństw, które odchodzą od siebie powoli, milimetr za milimetrem. Autorka pokazuje perspektywę Jej-żony, jego i dzieci. Każdy widzi inaczej to samo. Wręcz szokujący spokój i...