"Którędy do raju" to kolejna powieść, której tytuł mnie zachwycił.
I co prawda na samym tytule się nie skończyło, lecz chwilami miałam wrażenie, że niektóre rzeczy są w kółko wałkowane i trochę się dłużą.
Zdecydowana część akcji rozgrywa się w zaledwie dwie doby. A ze względu na to, że powieść jest dość gruba, to chwilę to trwa.
Mamy tutaj bardzo dużo opisów emocji, które odczuwała główna bohaterka. Które są jak najbardziej na miejscu do zaistniałych wydarzeń, ale moim zdaniem jest ich trochę za dużo.
Podobał mi się tutaj taki "kryminalny wątek" chociaż przyznaję, że chyba idealnie go nie zrozumiałam.
Także nie jestem pewna, czy ja czegoś nie zauważyłam, czy nie każda sprawa się wyjaśniła na końcu historii.
Ogólnie fajna książka, choć momentami było trochę za dużo opisów.

"Którędy do raju" to kolejna powieść, której tytuł mnie zachwycił.
I co prawda na samym tytule się nie skończyło, lecz chwilami miałam wrażenie, że niektóre rzeczy są w kółko wałkowane i trochę się dłużą.
Zdecydowana część akcji rozgrywa się w zaledwie dwie doby. A ze względu na to, że powieść jest dość gruba, to chwilę to trwa.
Mamy tutaj bardzo dużo opisów emocji, które...

To była uczta dla moich uszu bo książki słuchałam w formie audiobooka a czytała ja dla mnie Kim Grygierzec. Elżbieta marzy aby podróżować, namawia męża Prospera na wypad do Grecji. Wcześniej jednak to mąż zaprasza ją na wypad do Słowenii. Elżbieta niechętnie ale się zgadza i razem z dziećmi wyruszają na wakacje marzeń. Potem zaczynają się dziać dziwne rzeczy których Elżbieta nie potrafi rozszyfrować. Wychodzą na jaw kłamstwa o których kobieta nie wie a spirala ich wciąż się rozszerza. Zabrakło szczerości w tej 20-letniej małżeńskiej idylli. Warto przeczytać/posłuchać, polecam.

To była uczta dla moich uszu bo książki słuchałam w formie audiobooka a czytała ja dla mnie Kim Grygierzec. Elżbieta marzy aby podróżować, namawia męża Prospera na wypad do Grecji. Wcześniej jednak to mąż zaprasza ją na wypad do Słowenii. Elżbieta niechętnie ale się zgadza i razem z dziećmi wyruszają na wakacje marzeń. Potem zaczynają się dziać dziwne rzeczy których...

"Być może Bóg posłużył się cierpieniem,
by wskazać ci właściwą drogę."

Poruszająca, niebanalna, skłaniająca do myślenia, pozostająca w sercu na dłużej.

"Być może Bóg posłużył się cierpieniem,
by wskazać ci właściwą drogę."

Poruszająca, niebanalna, skłaniająca do myślenia, pozostająca w sercu na dłużej.

Książka jest warta uwagi, pokazując nam jak spirala kłamstw potrafi się nakręcać, prowadząc w końcu do opłakanych skutków, kiedy wypłynie na jaw.
Mam jednak pewien niedosyt po lekturze. Nie polubiłam się z bohaterami. Nie byłam do końca przekonana do historii. Niektóre kwestie mocno wadziły podczas lektury, takie jak przerzucanie skrajnie różnych postępowań danego bohatera.

Książka jest warta uwagi, pokazując nam jak spirala kłamstw potrafi się nakręcać, prowadząc w końcu do opłakanych skutków, kiedy wypłynie na jaw.
Mam jednak pewien niedosyt po lekturze. Nie polubiłam się z bohaterami. Nie byłam do końca przekonana do historii. Niektóre kwestie mocno wadziły podczas lektury, takie jak przerzucanie skrajnie różnych postępowań danego bohatera.

Książka o kobiecej sile, o sile małżeństwa i rodzicielstwa.

Książka o kobiecej sile, o sile małżeństwa i rodzicielstwa.

Strasznie mnie wkurzała ta książka. Począwszy od idiotycznego imienia głównego bohatera ( po co takie udziwnienia???) poprzez nazywanie syna czy brata Cycu ( łooo matko co to wogole jest?) Ogólnie kumulacja kiczu absurdu i nieprawdopodobnych wątków masakryczna...no ale daję 6 gwiazdek bo przeczytalam do końca i nawet mnie wciągnęła ale ogólnie to nie mój klimat.

Strasznie mnie wkurzała ta książka. Począwszy od idiotycznego imienia głównego bohatera ( po co takie udziwnienia???) poprzez nazywanie syna czy brata Cycu ( łooo matko co to wogole jest?) Ogólnie kumulacja kiczu absurdu i nieprawdopodobnych wątków masakryczna...no ale daję 6 gwiazdek bo przeczytalam do końca i nawet mnie wciągnęła ale ogólnie to nie mój klimat.

Ela i Prosper to małżeństwo z prawie 20-letnim stażem. Mają przysposobionego syna i biologiczną, tęczową córkę. Są zamożni, mieszkają w domu, w Niemczech. Ona spełnia się zawodowo, jest cenioną dziennikarką. On wybitnym inżynierem o wybitnym umyśle. Zakochani w sobie bez pamięci.

A czego im brakuje? Okazuje się, że szczerości.

W sytuacji, gdy Prosper ląduje w słoweńskim areszcie na jaw wychodzą jego skrywane od lat tajemnice. Oboje zapewniają siebie o swojej wielkiej miłości wbrew wszystkiemu. I choć żona z niemałym poświęceniem doprowadza do uwolnienia męża, to nie umie sobie poradzić z tym, że ukochany okłamywał ją tak długo.

Na nic wielkie zapewnienia o miłości i obietnice z czasów więzienia. Codzienność dopada Elę z potrójną siłą, miota się. Rodzinne sekrety wychodzą na światło dzienne, a ona nie umie ich udźwignąć. Zdradza Prospera chwilę przed odkryciem ostatniej tajemnicy....
Teraz ona nie jest w porządku, przemilcza zdradę. Czyżby zamiana ról?

Super współcześnie napisana opowieść, która dotyka aktualnych problemów XXI wieku. Momentami "brazyliana" - lekko przesłodzona w odniesieniu do wyznawania uczuć. JESTEŚ MOIM POCZĄTKIEM, ŚRODKIEM I KOŃCEM powtarzane na granicy przesady. Jednak postać Eli w obliczu wielkiego problemu, z dwójką dzieci w obcym kraju nakreślona bardzo dobrze. Mała Alicja i jej dziecięca brawura - kapitalne. Lekturę czyta się szybko, wręcz ją zjadłam w weekend.
Znalazłam parę korektorskich błędów, co Autorka zrzuciła na siebie w posłowiu :))

Ela i Prosper to małżeństwo z prawie 20-letnim stażem. Mają przysposobionego syna i biologiczną, tęczową córkę. Są zamożni, mieszkają w domu, w Niemczech. Ona spełnia się zawodowo, jest cenioną dziennikarką. On wybitnym inżynierem o wybitnym umyśle. Zakochani w sobie bez pamięci.

A czego im brakuje? Okazuje się, że szczerości.

W sytuacji, gdy Prosper ląduje w słoweńskim...

Tą książkę skończyłam w zeszłym tygodniu wiec opis nie będzie już tak bardzo adekwatny, ale jakoś rozkręciłam się z tymi recenzjami, więc i tak go zostawię ;)

Książka zostawiła mnie z niewesołymi myślami. Mąż żyjący w zakłamaniu wobec żony, do czasu aż jego kłamstwa wychodzą na jaw w najgorszy z możliwych sposobów. I nagle żona, którą zdążyła oduczyć się brania spraw w swoje ręce, zostaję ze wszystkim sama. Zmuszona przez okoliczności musi stawić czoła temu, czego nigdy nawet się nie spodziewała.

Staje na wysokości zadania. W pierwszej kolejności skupia się na tym, żeby pomóc mężowi. To staje się dla niej najważniejsze.
Dopiero potem przychodzi czas na pytania, zastanawianie się jaki ciqg zdarzeń doprowadził ich do tego momentu i czyja to była wina.

Okazuje się że wyjaśnienia niekoniecznie zadowalają główną bohaterkę. Niesprawiedliwe traktowanie, tłumiona wściekłość z którą nie może sobie poradzić - popycha ją do czegoś, czego nikt by się nie spodziewał. Spirala kłamstw się nie kończy.

I to jest tak bardzo deprymujące bo nie daje wytchnienia.

Kolejna ważna kwestia poruszana w książce. Jak dużo potrafimy obiecać przed samym sobą i przed Bogiem w sytuacji zagrożenia. A jak nie wiele z tych obietnic jesteśmy w stanie dotrzymać gdy znów jest nam dobrze. Człowiek to istota, która potrafi szybko zapomnieć o swoich postanowieniach.

Tą książkę skończyłam w zeszłym tygodniu wiec opis nie będzie już tak bardzo adekwatny, ale jakoś rozkręciłam się z tymi recenzjami, więc i tak go zostawię ;)

Książka zostawiła mnie z niewesołymi myślami. Mąż żyjący w zakłamaniu wobec żony, do czasu aż jego kłamstwa wychodzą na jaw w najgorszy z możliwych sposobów. I nagle żona, którą zdążyła oduczyć się brania spraw w...

Ta książka jest zła.
Zła warsztatowo tak bardzo, że gdzie nie spojrzeć to błąd. Durne powtórzenia (że byli małżeństwem Prosper i Elżbieta od prawie dwóch dekad, to ze czterdzieści razy padło),dialogi jak nieheblowane drewno (obrażam drewno),bohaterowie tak niespójni, tak głupi, naiwni, nieumotywowani, że słów brakuje.
Co to w ogóle za bohater ten Prosper? Z psychicznego katownia dzieciaka zrobił sobie sposób na… Właśnie, na co? O co mu chodzi?
A dziunia Elżbieta? Mistrzyni wyparcia wszystkiego. Naiwniaczka wierząca, że wszystko się ułoży. Bo musi. Poranna wdzięczność to sposób na wszystkie troski. Z przemocą w domu włącznie. Ta, jasne!

Ta powieść to modelowy przykład, JAK NIGDY NIE PISAĆ!
Omijajcie ją z daleka!

Ta książka jest zła.
Zła warsztatowo tak bardzo, że gdzie nie spojrzeć to błąd. Durne powtórzenia (że byli małżeństwem Prosper i Elżbieta od prawie dwóch dekad, to ze czterdzieści razy padło),dialogi jak nieheblowane drewno (obrażam drewno),bohaterowie tak niespójni, tak głupi, naiwni, nieumotywowani, że słów brakuje.
Co to w ogóle za bohater ten Prosper? Z...

Nie wiem czy mam prawo oceniać książkę bo nie dotarłam nawet do połowy. Opisywana rodzina przedstawia patologię klasy średniej w XXl wieku. Postacie irytujące. Po przesłuchaniu ponad dwóch godzin audiobooka nadal nie wydarzyło się nic co zachęciłoby do dalszego słuchania. Słabiutko

Nie wiem czy mam prawo oceniać książkę bo nie dotarłam nawet do połowy. Opisywana rodzina przedstawia patologię klasy średniej w XXl wieku. Postacie irytujące. Po przesłuchaniu ponad dwóch godzin audiobooka nadal nie wydarzyło się nic co zachęciłoby do dalszego słuchania. Słabiutko