Nigdy nie wyobrażałam sobie, co by się stało, gdybym wygrała milion. Nie dopuszczam do siebie takich myśli, bo wiem, że nie miałabym szczęścia w grze. Jestem racjonalistką i wiem, że do wygranej nie wystarcza sam intelekt, ale też i szczęśliwy traf, a on nie towarzyszy wszystkim ludziom. Ram Mohammad Thomas nie zgłosił się do teleturnieju, by wygrać milion, choć tak mogliby myśleć wszyscy. Ram chciał czegoś więcej, chciał ukarać okrutnego człowieka, który pracował w telewizji i "zniszczył" życie dwóm kobietom, które chłopak kochał i szanował ponad wszystko. Wiedział, że nie ma nic do stracenia. Czasami w jego głowie pojawiały się niepokojące myśli o tym, że może jednak mu się uda, ale natychmiast je od siebie odpychał. Liczył się z tym, że zwykły kelner bez grosza przy duszy i wykształcenia nie może zdobyć głównej nagrody. A jednak... udało mu się! Chłopak z ulicy, który po hindusku zostałby nazwany slumdogiem - co moim zdaniem brzmi obraźliwie, wygrał jako pierwszy i jedyny uczestnik progamu KWM miliard rupii.

Historia rozpoczyna się w momencie, gdy Ram - osiemnastoletnie kelner - wygrał główną nagrodę. Nikt nie wierzy w to, że chłopak mógł wygrać bez oszukiwania. Hinduska policja bez nakazu i jakichkolwiek dowodów wskazujących na oszustwo aresztuje osiemnastolatka. Chłopak zostaje pobity i torturowany... Ratuje go Smita - adwokatka - która przybywa w samą porę. Ram nie wie, kim jest tajemnicza dziewczyna i dlaczego pragnie mu pomóc. Rozumie jednak, że to jedyna szansa, by mógł oczyścić się z zarzutów. Opowiada więc Smicie przejmującą historię swojego życia. Począwszy od urodzenia, aż do wygranej. Wtedy Smita dowiaduje się, skąd Ram znał odpowiedzi.

Chłopiec został osierocony jako niemowlę. Nikt nie chciał go adoptować, a siostry, które prowadziły "ośrodek" nie raczyły go nazwać. Gdyby Ram był starszy na pewno straciłby wszelką nadzieję na to, że los się do niego uśmiechnie, że ktoś go adoptuje. Wtedy pojawili się państwo Thomas, którzy postanowili przygarnąć chłopca. Okrutny los sprawił, że żona pana Thomasa go opuściła, a on sam zostawił dziecko na plebanii u księdza. Duchowny postanawia zaopiekować się hinduskiem chłopcem nadając mu chrześcijańskie imię. Los płata mu jednak figla i wraz z miejscowymi urzenikami chłopiec zostaje ochrzczony (bez obrządku) Ram Mohammad Thomas. Przez kilka lat Ram mieszka u księdza, który uczy go języka angielskiego. Jednak gdy duchowny umiera, chłopiec musi radzić sobie sam. Wtedy trafia do ośrodka dla dzieci takich jak on - z ulicy.

"Slumdog. Milioner z ulicy" to przejmująca opowieść chłopca, który całe swoje życie bał się oglądać za siebie. Przeszłość była dla niego okrutna, teraźniejszość niesprawiedliwa, a przyszłość...? Nic o nie wiedział... Życie było dla Rama niesprawiedliwe, mimo to chłopiec zdawał sobie sprawę, że nie on jeden jest na świecie sam. Dzięki znajomości języka angielskiego w "trudnych czasach" udaje mu się zarobić parę groszy na swoje utrzymanie. W swoim życiu Ramowi udaje się jednak spotkać kilka osób, dzięki którym świat mógłby zdawać się choć odrobinkę lepszy i przyjemniejszy, mimo życia w ubóstwie i biedzie. Są to: Salim, który uwielbia kino Bollywood i marzy o karierze aktorkiej, Gudiya - dziewczyna maltretowana przez ojca-alkoholika, Nita - młoda prostytutka o głębokiej duszy oraz przyjaźń z chłopcem-niemową w Agrze.

„Dawno temu uświadomiłem sobie, że marzenia mają władzę tylko nad twoim umysłem; ale pieniądze dają ci władzę nad umysłami innych.”

Vikas Swarup napisał genialną powieść. Myślę, że ukazał innym świat oczami biednego chłopca, któremu nie wierzy się tylko dlatego, że pochodzi ze slumsów i nie ma wykształcenia. Oglądałam film o tym samym tytule co książka i uważam, że, choć było w nim kilka nieścisłości i niedociągnięć, był o wiele bardziej drastyczny niż powieść. "Slumdoga" warto przeczytać, by ogólnikowo dowiedzieć się o tym, jakie życie prowadzi większość dzieci w Indiach. Historia Rama powinna uczyć wszystkich ludzi, że w krajach Trzeciego Świata zawsze jest źle i, że powinniśmy zdawać sobie z tego sprawę. Jeśli jesteśmy w stanie pomóc - pomagajmy, jeśli nie - nie wygadujmy bzdur oraz nie używajmy obraźliwych słów wobec Hindusów oraz innych ludzi na ziemi. Vikas Swarup dzięki swojej debiutanckiej powieści nauczył mnie jednego - czasami warto się nie poddawać i wykrzesać chociażby odrobinę nadziei, nawet jeśli inni próbują ci ją odebrać.

Polecam serdecznie! Naprawdę warto!

Nigdy nie wyobrażałam sobie, co by się stało, gdybym wygrała milion. Nie dopuszczam do siebie takich myśli, bo wiem, że nie miałabym szczęścia w grze. Jestem racjonalistką i wiem, że do wygranej nie wystarcza sam intelekt, ale też i szczęśliwy traf, a on nie towarzyszy wszystkim ludziom. Ram Mohammad Thomas nie zgłosił się do teleturnieju, by wygrać milion, choć tak mogliby...