Tym wszystkim, którzy kiedykolwiek czuli obawę, że nie znajdą prawdziwej miłości "

Ballada o nieszczęśliwej miłości wywołała we mnie ogrom emocji. Nadal urzeka mnie baśniowy klimat oraz subtelność wątku romantycznego. Bardzo lubię główną bohaterkę, chociaż cechy Evangeliny takie jak naiwność, zagubienie oraz brak pewności co do własnych uczuć, powinny wywoływać we mnie irytację. Evangelina to niepoprawna romantyczka, która została sama na świecie i do szaleństwa chce kochać i być kochaną. Nie jestem w stanie jej za to winić. Natomiast mroczny i okrutny Książę Serc, rzeczywiście może wywoływać rozdrażnienie, jednak ja jako typowa "that girl" zakochałam się w Mojrze do szaleństwa. Może się wydawać, że Baśń o złamanym sercu opiera się tylko na pokręconych romansach z zimnym i niedostępnym prawie nieśmiertelnym Mojrem, zaklętym następcą tronu oraz ex-narzeczonym wampirem. Nic bardziej mylnego. Uczucia są tylko bodźcem, który doprowadza do tych niesamowitych zdarzeń. Ciężko mi będzie kończyć ten cykl, na prawdę nie chcę opuszczać Cudownej Północy. 

Tym wszystkim, którzy kiedykolwiek czuli obawę, że nie znajdą prawdziwej miłości "

Ballada o nieszczęśliwej miłości wywołała we mnie ogrom emocji. Nadal urzeka mnie baśniowy klimat oraz subtelność wątku romantycznego. Bardzo lubię główną bohaterkę, chociaż cechy Evangeliny takie jak naiwność, zagubienie oraz brak pewności co do własnych uczuć, powinny wywoływać we mnie...

Najlepsza z całej trójki, ale i tak w żadnym stopniu nie zasługuje na ocenę powyżej 8

Najlepsza z całej trójki, ale i tak w żadnym stopniu nie zasługuje na ocenę powyżej 8

Ta część jak jej poprzedniczka złamała mi serce a przez ostatne koło 50stron zalałam się łzami.
Za każdym razem kiedy była nadzieja, zostawała ona okrutnie gaszona.

Ta część jak jej poprzedniczka złamała mi serce a przez ostatne koło 50stron zalałam się łzami.
Za każdym razem kiedy była nadzieja, zostawała ona okrutnie gaszona.

Ballada o nieszczęśliwej miłości doprowadziła mnie do szaleństwa! Nie jestem w stanie opisać tego jak ogromne emocje towarzyszyły mi przy czytaniu tej książki... Bardzo cieszę się, że trafiłam na tą trylogię! Bo właśnie drugi tom przywrócił mi ogromną radość jaką niesie za sobą czytania. Wciągłam praktycznie całą historię na jednym tchnieniu! Po pierwszej części czułam, że akcja się rozkręci jak się później okazało nie myliłam się. Od drugiego tomu oczekiwałam nieco więcej i jestem zdania, że się nie zawiodłam. Szczerze zastanawiało mnie skąd ten cały hype ale powiem szczerze. Jest to całkowicie uzasadnione. Relacja, która została przedstawiona między Evangeliną a Jacksem wprowadza w istny obłęd! Nie wiem czy kiedykolwiek tak emocjonalnie odczuwałam jakaś powieść. Nawet jeśli to było to dość dawno temu. Evangelina i Jacks a raczej to co działo się pomiędzy nimi było niezwykle intrygujące oraz trzymające w napięciu do tego tajemnice i magia sprawiły, że cała historia nabrała świetnego klimatu. Jestem zdania, że właśnie ta część jest punktem kulminacyjnym całej historii, która rozciągła się w czasie na wszystkie trzy tomy. Cała ta sytuacja z portalem była intrygująca przez co nie było mowy o odstawieniu książki na później. Napewno ogromnym plusem są bohaterowie, z którymi bardzo się polubiłam pomimo tych wszystkich wad. Każdy z nich miał głębsza historię, której również nie zabrakło w tej niezwykle magicznej przygodzie! Myślę, że jest to idalna opcja dla tych, którzy szukają świetnej wciągającej akcji z relacjami bohaterów, które przyprawiają o zawrót głowy. Evangelina jest tak cudowną bohaterką! Chodź dla wielu może wydawać się nieco naiwna uważam, że jej wiara w dobro i drugie szanse jest tym co czyni ją wyjątkową. Nie mogłabym zarzucić jej jakiegokolwiek zwątpienia, nieważne jak trudna byłaby sytuacja Evangelina swoją wiarą podołała zadaniu. A co do Jacksa mogę śmiało powiedzieć, że w tym tomie zdecydowanie się z nim polubiłam. Myślę, że już tym razem nie mam mu nic do zarzucenia! Szukacie magicznej opowieści? Jeśli tak, ta książka jest dla was!

Ballada o nieszczęśliwej miłości doprowadziła mnie do szaleństwa! Nie jestem w stanie opisać tego jak ogromne emocje towarzyszyły mi przy czytaniu tej książki... Bardzo cieszę się, że trafiłam na tą trylogię! Bo właśnie drugi tom przywrócił mi ogromną radość jaką niesie za sobą czytania. Wciągłam praktycznie całą historię na jednym tchnieniu! Po pierwszej części czułam, że...

Syndrom drugiego tomu? Na pewno nie tutaj!
Świetna kontynuacja baśni o lisicy i łuczniku. Nie spodziewałam się, że drugi tom spodoba mi się nawet bardziej niż pierwszy. Jest tu troszkę więcej chaosu, więc trzeba się skupić, żeby nie zgubić się w pędzących wydarzeniach, ale dodaje to tej książce pikanterii, a czytelnik czuje się tak zaintrygowany, że nie jest w stanie się oderwać. Jedyny minus daje za niedopracowanie lekkie charakteru, ogólnie osobowości Lali, ale to tylko moja subiektywna opinia. Od razu biorę się za trzeci tom!

Syndrom drugiego tomu? Na pewno nie tutaj!
Świetna kontynuacja baśni o lisicy i łuczniku. Nie spodziewałam się, że drugi tom spodoba mi się nawet bardziej niż pierwszy. Jest tu troszkę więcej chaosu, więc trzeba się skupić, żeby nie zgubić się w pędzących wydarzeniach, ale dodaje to tej książce pikanterii, a czytelnik czuje się tak zaintrygowany, że nie jest w stanie się...

Po pierwszej części nie mogłam doczekać się aż poznam dalsze losy Evangeliny. Uwielbiam takie magiczne i baśniowe historie. Zwłaszcza gdy główna bohaterka wzbudza sympatię 🥰 Tutaj tak było. Tak się wciągnęłam, że gdy dziś skończyłam czytać drugi tom, wzięłam się od razu za trzeci. Baa.. ja go od razu skończyłam 🤣 I jestem usatysfakcjonowana.

Po Caravalu czułam niedosyt, po tym jak został potraktowany Książę Serc :d Polubiłam go i w tej serii otrzymał on swoje zakończenie;) czy dobre? Musicie się przekonać.

Druga część obfituje w klątwy, zagadki i zagrożenia. Evangelina próbuje uratować swojego męża Apolla, który posłuszny rzuconej klątwie próbuje zabić dziewczynę. W tym celu Evangelina musi otworzyć portal za pomocą magicznych kamieni. W poszukiwaniach pomaga jej Jacks. Mroczny Książę Serc. No i zaczyna powoli do nich docierać, że coś do siebie czują ;)

Dobrze się bawiłam. Autorka nadal dość pokrętnie piszę ale czyta się dużo lżej niż jej poprzednią serie 🥰Także nie mam się czego przyczepić. Fajnie poprowadzony wątek romantyczny. Emocje pięknie ukazane szczególnie cierpienie Jacksa. On chyba jest najfajniejszą postacią. Zarozumiały z zewnątrz zimny i okrutny, a tak naprawdę w pokręcony sposób troskliwy.

Po pierwszej części nie mogłam doczekać się aż poznam dalsze losy Evangeliny. Uwielbiam takie magiczne i baśniowe historie. Zwłaszcza gdy główna bohaterka wzbudza sympatię 🥰 Tutaj tak było. Tak się wciągnęłam, że gdy dziś skończyłam czytać drugi tom, wzięłam się od razu za trzeci. Baa.. ja go od razu skończyłam 🤣 I jestem usatysfakcjonowana.

Po Caravalu czułam niedosyt,...

Relacja Evangeline i Jacksa przeżywa swoje wzloty i upadki, ale koniec końców bardzo się umacnia.
W tej części dowiadujemy się wielu ciekawych informacji na temat Jacksa i jego przyjaciół, przez co trochę bardziej rozumiemy jego postępowanie. Zakochałam się w nim na maksa 🥹 i było mi go tak szkoda 😭

Przez całą lekturę buzowały we mnie takie emocje, że nie potrafię tego nawet ubrać w słowa. Nawet teraz przeglądając swoje adnotacje ściska mnie serce ♥️

Evangeline również przeszła przez rollercoaster emocji. Jej serce było łamane, zaufanie naginane, a jej silna nadzieja na „życie długo i szczęśliwie” powoli zanikała.

Moje serce było tak często łamane w tej części, że aż jestem w szoku. Jednak najbardziej bolała sama końcówka 💔 i moment EvaJacksa w the Hollow 🥺🤍

Nie jestem w stanie nawet wspominać tego i myśleć o tym co wydarzyło się przy Valory Arch 😶

Ta historia stanie się moim Roman Empire, jestem tego w 100% pewna 🫶🏼

Zostałam tutaj skrzywdzona, moje serce pokiereszowane i niczego nie żałuję…

Jeżeli ktoś z was jeszcze tego nie czytał… błagam zróbcie to 🥹♥️

𝐼 𝒽𝓊𝓇𝓉 𝑒𝓋𝑒𝓇𝓎𝑜𝓃𝑒, 𝐿𝒾𝓉𝓉𝓁𝑒 𝐹𝑜𝓍. 𝐵𝓊𝓉 𝓎𝑜𝓊 𝒽𝒶𝓋𝑒 𝓉𝑜 𝒷𝑒 𝒶𝓁𝒾𝓋𝑒 𝓉𝑜 𝒽𝒶𝓉𝑒 𝓂𝑒. 𝐼 𝒹𝑜 𝓃𝑜𝓉 𝓌𝒶𝓃𝓉 𝓎𝑜𝓊 𝒹𝑒𝒶𝒹, 𝒶𝓃𝒹 𝐼’𝓁𝓁 𝓀𝒾𝓁𝓁 𝒶𝓃𝓎𝑜𝓃𝑒 𝓌𝒽𝑜 𝓉𝓇𝒾𝑒𝓈.

Relacja Evangeline i Jacksa przeżywa swoje wzloty i upadki, ale koniec końców bardzo się umacnia.
W tej części dowiadujemy się wielu ciekawych informacji na temat Jacksa i jego przyjaciół, przez co trochę bardziej rozumiemy jego postępowanie. Zakochałam się w nim na maksa 🥹 i było mi go tak szkoda 😭

Przez całą lekturę buzowały we mnie takie emocje, że nie potrafię tego...

Ten tom jest moim ulubionym spośród trzech. Cudowny klimat. Kocham wątek romantyczny - nie jest nachalnie wprowadzony, ani nie gorszy. Nie ma scen +18, jednak to nie ujmuje książce. Odkrywamy nowe zagadki, które próbujemy rozwiązać, poznajemy lepiej bohaterów.

Ten tom jest moim ulubionym spośród trzech. Cudowny klimat. Kocham wątek romantyczny - nie jest nachalnie wprowadzony, ani nie gorszy. Nie ma scen +18, jednak to nie ujmuje książce. Odkrywamy nowe zagadki, które próbujemy rozwiązać, poznajemy lepiej bohaterów.

Jest to zdecydowanie najlepsza część całego cyklu. Pełno w niej zwrotów akcji, rozwoju bohaterów, a co najważniejsze logiczności. Nic nie dzieje się bez przyczyny, fabuła jest przemyślana i zaskakująca.

Jest to zdecydowanie najlepsza część całego cyklu. Pełno w niej zwrotów akcji, rozwoju bohaterów, a co najważniejsze logiczności. Nic nie dzieje się bez przyczyny, fabuła jest przemyślana i zaskakująca.

Świetnie się składało, że akurat drugi tom „Baśni o złamanym sercu” wychodził na dwa tygodnie, po tym jak przeczytałam tom pierwszy. Myślę, że bez tego, nie zaznałabym spokoju, tak jak nie zaznam teraz, czekając do października na 3 część🫠

JACKS I EVANGELINA.
Myślę, że te dwa imiona wystarczą, aby opisać to, co dzieje się w tej części. Do tego romantyczne, epickie klątwy, baśniowy klimat, zauroczony książę i pocałunki, które nie mogą się wydarzyć. Do tego miłość, będąca odpychaniem i przyciąganiem, dbaniem i ratowaniem komuś życia, poświęcając własne szczęście.

Jacks czaruje i choć czasami bywały momenty, w których czułam się zawiedziona jego postawą i to w jaką stronę to wszystko zmierza, ostatnie 5 stron przywraca w niego wiarę, równocześnie łamiąc serce. Evangelina jest dla mnie czasami neutralna, a czasami odzyskuje charakter. Wydaje mi się, że jest postacią, której nie da się nie lubić, ale nie da się również trzymać na półce z ulubionymi bohaterami.

Wszystko dzieje się tak szybko, że czasami chciałabym się na chwilę zatrzymać; przyzwyczaić się do miejsca, do którego nas przeniosła Garber, poczytać odrobinę o tym, jakie są tam zapachy, kolory – tego trochę mi tu brakuje. Ale i bez tego klimat daje się wyczuć przez strony.

Po „Caravalu” doskonale znam styl Stephanie Garber i muszę przyznać, że jest to jedna z autorek, która uderza w moje serce💗

Ta seria idealnie nazywa się „Baśń o złamanym sercu” bo złamie wszystkim pikawe💔 Ostatnie strony wyciskają łzy, ale jakby to powiedziała Evangelina – „zawsze jest szansa na szczęśliwe zakończenie”.

Będę więc cierpliwie czekać do października😎

Odliczanie rozpoczęte.

Julia🦢 (instagram: mole_na_stronach)

Świetnie się składało, że akurat drugi tom „Baśni o złamanym sercu” wychodził na dwa tygodnie, po tym jak przeczytałam tom pierwszy. Myślę, że bez tego, nie zaznałabym spokoju, tak jak nie zaznam teraz, czekając do października na 3 część🫠

JACKS I EVANGELINA.
Myślę, że te dwa imiona wystarczą, aby opisać to, co dzieje się w tej części. Do tego romantyczne, epickie klątwy,...