Patrick Batman żyje w sposób, jakiego pozazdrościć może mu każdy. Dzięki sporej fortunie bohater otacza się celebrytami, pięknymi kobietami, pojawia w elitarnych restauracjach i pozwala sobie na luksus zakupu najnowszych zdobyczy techniki. Żadne z powyższych nie daje mu jednak poczucia satysfakcji, którego ostatecznie zaczyna doznawać jedynie dzięki mordowaniu i wyrządzaniu cierpienia.

Powieść Ellisa napisana jest naturalistycznym stylem, obfitującym w niezwykle szczegółowe opisy wszystkiego, co otacza głównego bohatera – jego codzienności, wypełnionej seriami ćwiczeń, pozwalających osiągnąć idealną sylwetkę; rozbudowanego życia nocnego i erotycznego, poszczególnych morderstw, a także przemyśleń związanych z najnowszymi kolekcjami mody, najwyżej ocenianymi lokalami, osiągnięciami techniki oraz wydawnictwami muzycznymi czy filmowymi – budując tym specyficzną atmosferę szaleństwa, wynikającego z obawy przed wypadnięciem z elity. W ostatecznym rozrachunku jednak spotkania w wyjątkowym gronie czy umiejętność dyskusji na każdy aktualny temat wypada jako coś nieistotnego, nie przynoszącego spełnienia.

Bohater Ellisa to typowy reprezentant dwu amerykańskich pokoleń – yuppie oraz Generacji X; zagubiony dorobkiewicz wyglądający jakichkolwiek wartości i celów. Ostatecznie jednak nie potrafi ich dostrzec, co rekompensuje sobie pozycją majątkowa, zapewniającą poczucie wyższości, a także poszukiwaniem coraz bardziej nietypowych wrażeń. Z drugiej strony ciężko odnaleźć w nim jakiekolwiek cechy pozytywne – to nihilista, homofob, politoksykoman, metroseksualista i socjopata, nie znający odczucia litości, współczucia czy wstydu. Jego mizoginistyczny charakter sprowadza każdą kobietę do roli „laskojada”, potencjalnej ofiary swoich erotycznych i morderczych pragnień, co swego czasu wzbudziło mocny sprzeciw środowisk feministycznych, utrudniając wydanie powieści. Batman to równocześnie konformista i snob, którego znajomość kulturalnego półświatka i wszystkich nowości sprawia wrażenie jedynie maski, skrywającej wewnętrzną pustkę postaci i niemożność określenia życiowego kierunku, prowadzącą do frustracji i, w konsekwencji, absolutnego szaleństwa.

„American Psycho” dotyka istoty zła w sposób zapadający na długo w pamięć odbiorcy. Subiektywny, pełen wulgaryzmów i drobiazgowych opisów sposób narracji oraz porażający obraz, zestawiający pełne luksusu życie z serią wyjątkowo okrutnych morderstw, poraża i zostaje na długo w pamięci. Z tych samych powodów jednak z pewnością wielu odrzuci. Cytując Hessego – „tylko dla szaleńców”.

Zapraszam na http://villmar.blogspot.com/

Patrick Batman żyje w sposób, jakiego pozazdrościć może mu każdy. Dzięki sporej fortunie bohater otacza się celebrytami, pięknymi kobietami, pojawia w elitarnych restauracjach i pozwala sobie na luksus zakupu najnowszych zdobyczy techniki. Żadne z powyższych nie daje mu jednak poczucia satysfakcji, którego ostatecznie zaczyna doznawać jedynie dzięki mordowaniu i wyrządzaniu...