Opowieść o biblijnej postaci z księgi Hioba Hiob był zamożnym człowiekiem w Us. Do chwili kiedy na jego rodzinę, i jego samego nie zaczęły spadać różne tragedie, śmierć dzieci i żony, trąd opowieść o głębokiej wierze.

Opowieść o biblijnej postaci z księgi Hioba Hiob był zamożnym człowiekiem w Us. Do chwili kiedy na jego rodzinę, i jego samego nie zaczęły spadać różne tragedie, śmierć dzieci i żony, trąd opowieść o głębokiej wierze.

Och co za powieść! Wciągająca, zaskakująca, ciekawa. Niektóre wątki zdawały się być dosyć wymyślne w swojej interpretacji, lecz autorka tłumaczy na końcu książki, skąd owe pomysły pojawiły się na kartach jej wersji historii o Hiobie. Ta "wersja wydarzeń" przypadła mi do gustu, dobrze się to czytało, chociaż dla osób niewierzących lub niezaznajomionych z tamtą kulturą i kontekstem hisotrycznych niektóre fakty mogą razić - np. 60latkowie, którzy wciąż marzą o dzieciach czy o pobraniu się. Kiedyś były inne czasy i trzeba o tym pamiętać, a autorka świetnie to daje odczuć.

Niestety bardzo dużo błędów edytorskich...
Szczerze polecam.

Och co za powieść! Wciągająca, zaskakująca, ciekawa. Niektóre wątki zdawały się być dosyć wymyślne w swojej interpretacji, lecz autorka tłumaczy na końcu książki, skąd owe pomysły pojawiły się na kartach jej wersji historii o Hiobie. Ta "wersja wydarzeń" przypadła mi do gustu, dobrze się to czytało, chociaż dla osób niewierzących lub niezaznajomionych z tamtą kulturą i...

Według Starego Testamentu Dina była jedyną córką patriarchy Jakuba (miała dwunastu braci). Jako młoda dziewczyna została zgwałcona przez księcia Sychema, a jej bracia w akcie zemsty napadli na jego miasto i wymordowali wszystkich mężczyzn. Dalsze losy Diny są nieznane – według późniejszych legend miała urodzić córkę, która została oddana na wychowanie egipskiemu kapłanowi i jako Asenath poślubiła Józefa, Tomasz Mann uznał, że po prostu zmarła kilka lat po gwałcie. Mesu Andrews postanowiła opowiedzieć historię Diny i połączyć ją z losami innego biblijnego bohatera – Hioba.

Książka rozpoczyna się kilkanaście lat po ,,zhańbieniu” Diny, gdy umiera dziadek dziewczyny, Izaak, pod którego opiekę się schroniła. Aby zapewnić wnuczce bezpieczeństwo, Izaak aranżuje jej małżeństwo z Ennonem, najstarszym synem Hioba, prawnuka Ezawa. Hiob pragnie zrozumieć historię Diny i na nowo nauczyć ją radości życia i miłości do Boga, ma nadzieję, że stanie się to dzięki małżeństwu z jej synem. Jednak gdy ta dwójka trafia do jego domu, okazuje się, że Hiob stracił cały majątek, a jego dzieci zginęły.

Książka sama w sobie miała dobry pomysł i pod względem stylu czyta się ją dobrze i płynnie, język oddaje emocje bohaterów, jest dość lekki, ale niepozbawiony pewnej poetyckości, którą cechuje się Biblia. Jest to pozycja zdecydowanie dla wierzących i im ją polecam – dużo tu o miłosierdziu Boga i Jego miłości. Ciekawy jest związany z tym wątek oddawania czci – Hiob w interpretacji Mesu był potomkiem Ezawa, a jego żona Izmaela – czyli dwóch potomków Abrahama, których linie nie zostały tradycyjnie wyznaczone jako Naród Wybrany. Mimo to Hiob pragnie głosić religię na swój sposób i zastanawia się, czy ma do tego prawo.

Niestety, inne aspekty nie przypadły mi do gustu. Czytając książki oparte na jakichś innych historiach, staram się być obiektywna i akceptować to, że wersja autorska może nie pokrywać się z moją, ale tu wybitnie mi nie leżało, jak Mesu dopasowała biblijną historię do swojej fabuły. Według niej Dina wcale nie została zgwałcona przez Sychema, ale naprawdę go kochała i była przerażona morderstwem dokonanym przez braci – akceptowałabym to, gdyby to było coś na kształt retellingu, jak ,,Pieśń o Achillesie”, ale z dopisków autorki wynika, że uważa ona za swoją powieść za fabularyzowaną biografię popartą badaniami. I jeśli uznajemy postacie z Biblii za autentyczne, to robienie romansu z czegoś, co zostało wyraźnie określone jako gwałt, jest dla mnie niesmaczne. Ale i bez tego trudno mi było mieć jakieś zrozumienie dla Diny, bo jej relacja z Sychemem to instant love większe od Królewny Śnieżki i Floriana – od pierwszej rozmowy do konsumpcji związku mija jakaś godzina. Co więcej, mimo że na początku kilka razy dostajemy informację, że był to stosunek jak najbardziej dobrowolny, to potem Dina i inne postacie mówią nam, że bohaterka została wykorzystana przez mężczyzn. O braci chodzi?

To, co Andrews wymyśliła od podstaw, także mnie nie usatysfakcjonowało. Przede wszystkim, liczyła na więcej o samej Dinie, jej drodze do wybaczenia, a także relacjach rodzinnych – tutaj kontakty z Jakubem i braćmi zostały bardzo zmarginalizowane, a cały bunt i ból bohaterki zniknął po jednej rozmowie z Hiobem. Autorka zdecydowanie skupiła się na wydarzeniach opisanych w Księdze Hioba, a ponieważ ta jest mało dynamiczna, wprowadziła dodatkowy wątek związany z Sijjadem, mężczyzną, który nienawidzi Hioba i pożąda jego żony Sitis. Niestety, wszystkie zwroty akcji i niebezpieczeństwa nie robiły na mnie wrażenia, bo byłam pewna, że Sitis i tak w końcu umrze, a Hiob ożeni się z Diną. Zapewne to też kwestia tego, że nie ,,czułam” bohaterów, były dla mnie bez wyrazu – osoby dobre były idealne i bez skazy, źli całkowicie zepsuci i wstrętni, jeśli następowała jakaś przemiana, to tylko dlatego, żeby ktoś przekonał się do Diny i ułatwił happy end. Sama Dina była dla mnie bez charakteru i właśnie kłuła mnie tak szybka przemiana. Najlepszą bohaterką okazała się właśnie Sitis – początkowo typowa zrzędząca żona okazała się kobietą o głębokiej uczuciowości, z trudem znoszącą kolejne tragedie i śmierć dzieci, ale jednak szczerze oddaną Hiobowi – niestety, Andrews potraktowała ją bardzo bezwzględnie i nie dała nawet Hiobowi czasu na żałobę. Polubiłam także Nogalę, służącą Diny, która początkowo wydawała się typowym comic reliefiem, ale z czasem pokazała mądrość i szlachetność, na trzecim miejscu po namyśle umieściłabym Abana. Wątek miłosny Hioba i Diny natomiast był strasznie na siłę, pozbawiony jakiegokolwiek umotywowania w historii po śmierci jego żony, w dodatku nie widać było tam żadnej chemii i bliskości. Rozumiem, że to jest książka wydana przez katolickie wydawnictwo i nie oczekuję, żeby zakochani zdzierali z siebie ubrania, ale kiedy autorka używa takich słów jak ,,namiętność”, a ja mam wrażenie, że czytam o ojcu i córce, to chyba jest coś nie tak.

Na końcu muszę skrytykować samo wydanie. Dawno nie czytałam tak niedbale wydanej książki, pobiła nawet ,,Pamiętniki Heleny Trojańskiej”. Błędy ortograficzne, interpunkcyjne, ,,zjedzone” litery pojawiały się prawie co chwilę – może to kwestia ebooka, bo książki Francine Rivers z Bogulandii wyglądały bardzo porządnie. Irytowało mnie też nazywanie zamężnych kobiet ,,panienkami” (podejrzewam, że to błąd tłumaczeniowy - ,,miss” znaczy zarówno ,,pannę”, jak i jest skrótem od ,,mistress” – czyli coś w stylu ,,pani, dama, dziedziczka”). Dziwiła mnie też kwestia wieku – bohaterowie biorą śluby po dwudziestce, a Sitis jest mężatką od czterdziestu lat, ale nadal chce rodzić dzieci. Andrews dosłownie przyjmuje tu długowieczność patriarchów, ale mnie naprawdę to epokowo raziło i dziwnie czułam się, czytając o ludziach, którzy chyba są co najmniej po pięćdziesiątce, a tkwią w jakichś miłosnych trójkątach jak licealiści.

Naprawdę byłam dobrze nastawiona do tej książki i liczyłam, że mi się spodoba. Niestety, mocno się rozczarowałam – przede wszystkim chyba brakiem jakiegoś bardziej ludzkiego, emocjonalnego podejścia do postaci z Biblii. Mam na legimi jeszcze jedną książkę Andrews, więc dam jej drugą szansę, ale ,,Miłości pośród popiołów” nie umiem z czystym sercem polecić.

,, Prawdziwa miłość pochodzi z wyboru, nie z przymusu.”

Według Starego Testamentu Dina była jedyną córką patriarchy Jakuba (miała dwunastu braci). Jako młoda dziewczyna została zgwałcona przez księcia Sychema, a jej bracia w akcie zemsty napadli na jego miasto i wymordowali wszystkich mężczyzn. Dalsze losy Diny są nieznane – według późniejszych legend miała urodzić córkę, która została oddana na wychowanie egipskiemu kapłanowi i...

Dina jest wnuczką Izaaka, a córka Jakuba i po jego śmierci ściśle z instrukcjami dziadka powinna udać się do domu Hioba i poślubić jego syna Ennona. Dina obecnie ma trzydzieści pięć lat i od kilkunastu lat znajdowała się pod opieką dziadka. Tu znalazła ochronę i bezpieczeństwo. Powszechnie panowało przekonanie, że Dina mając 15 lat została zhańbiona przez księcia Sychema, syna Chamora. Synowie Jakuba dokonują mordu, ale to nie usuwa brudu z Diny. Zresztą prawdę znają jedynie nieliczni, a Dina zmaga się z cierpieniem. Po śmierci dziadka, nie chcąc wracać pod skrzydła ojca, Dina decyduje się przyjąć propozycje Hioba i jedzie z nim do Us, aby poślubić Ennona. Zaraz po ich przybyciu Hiob przeżywa wielką tragedie, a Dina wraz z trwająca u jej boku młodziutką Kuszytką Nogalą stają się świadkami wszystkich jego nieszczęść.

Bardzo podobała mi się historia zaczerpnięta z Biblii opowiedziana przez Mesu Andrews. Księga Hioba jest 22 księgą Starego Testamentu, powstała ok. V w. przed Chrystusem i należy do Ksiąg Mądrości. Hiob był mądry, bogaty, uczciwy, bogobojny. Miał siedmiu synów i trzy córki, był najwybitniejszym człowiekiem pośród ludzi Bliskiego Wschodu. Bóg pewien wierności Hioba pozwala szatanowi (przeciwnikowi, oskarżycielowi) pozbawić go wszystkiego. „Wieści hiobowe”, to wizyty kolejnych posłańców ze złymi wiadomościami. Bóg pozwolił też szatanowi pozbawić Hioba zdrowia. Żona Hioba namawia go, aby złorzeczył swemu Bogu. Ten jednak nie zamierza tego zrobić. Przez kolejne siedem dni przyjaciele Hioba przemawiają do niego i szukają źródła jego nieszczęść. Hiob nie rozumie dlaczego Bóg się od niego odwrócił, miotany jest gniewem i bólem, wierzy jednak, że to Bóg go ocali. Bóg widząc jego wierność, odpłacił mu w dwójnasób, Hiob żył jeszcze 140 lat i widział swych potomków do czwartego pokolenia. Tyle wiemy z Biblii, ale tego trzyma się również autorka.

Mesu Andrews fantastycznie opowiedziała historię Hioba i przedstawiała bezmiar jego cierpienia, dodała głębi i zrozumienia opowieści, które chrześcijanie słyszeli mnóstwo razy. Autorka z pasją odtwarza biblijne zdarzenia i postacie. Na poczet fabuły wplata fikcyjne postacie, ale odwołuje się przede wszystkim do Pisma Świętego i historycznych faktów. Postacie są dobrze rozwinięte, doświadczają wewnętrznych przemian i rozwoju. Klasyczna fabuła zawiera ciekawe i pełne emocji sceny oraz kilka dodanych zwrotów akcji. Ta historia splata piękno, niezłomną wiarę, cierpienie i miłość pośród popiołów wraz z żywymi, plastycznymi szczegółami tła obyczajowego, społecznego, geograficznego. Obserwowanie Hioba, jak reaguje na swoje początkowe straty, jest trudnym przeżyciem. Stanowi jednak mocny przykład polegania na Bogu i pozostawania Mu wiernym gdy następuje czas ciężkiej próby. Autorka bardzo dobrze włączyła w historię córkę Jakuba, Dinę, w życie Hioba. Doceniam notatki autorki dotyczące jej przeprowadzonych badań, wskazujące, że ten związek mógłby być rzeczywisty. Mamy też tu motyw odkupienia Diny.

Fikcyjna opowieść o Hiobie w Miłości wśród popiołów sprawiała, że wróciłam do przeczytania ponownie całej Księgi Hioba Starego Testamentu. Ufajmy Bogu, gdy cierpimy, a nie szukajmy przyczyny tego cierpienia. Bóg wie, co robi i się o nas troszczy. Doceniam też schemat genealogiczny dołączony do powieści i umieszczony również na zakładce. Pomaga to zapamiętać mnóstwo imion i umiejscowić ich w czasie i odpowiednim porządku. Każdy rozdział w powieści poprzedza cytat zaczerpnięty ze Starego Testamentu.

Zafascynowana, od jakiegoś czasu, gatunkiem który określa się jako fikcja biblijna (Biblical Fiction) polecam bardzo wszystkie książki Mesu Andrews. Cieszę się, że wydawnictwo Bogulandia zdecydowało się na wydawanie książek autorki w Polsce, w dodatku w cudownych okładkach (notabene okładka powieści Miłość wśród popiołów jest oryginalna).

https://slowemmalowane.blogspot.com/2022/02/mesu-andrews-hiob-miosc-posrod-popioow.html

Dina jest wnuczką Izaaka, a córka Jakuba i po jego śmierci ściśle z instrukcjami dziadka powinna udać się do domu Hioba i poślubić jego syna Ennona. Dina obecnie ma trzydzieści pięć lat i od kilkunastu lat znajdowała się pod opieką dziadka. Tu znalazła ochronę i bezpieczeństwo. Powszechnie panowało przekonanie, że Dina mając 15 lat została zhańbiona przez księcia Sychema,...