Mam spory problem z oceną tej książki. Jednocześnie podobał mi się uspokajający, nieoceniający ton, a jednocześnie to wyważenie sprawiło, że książka po zakończeniu wydaje mi się mdła i zbyt zachowawcza w optymizmie ;) chyba wolę ładować akumulatory inną energią. Dodatkowo od dawna obserwuję autorkę w SM i wiele jej poglądów, przemyśleń, historii już znałam. W połączeniu z przemyśleniami które nie są dla mnie odkrywcze na tym etapie życia, mam poczucie pewnej straty czasu po lekturze. Wrażenie to bardzo mocno wzmacnia spora powtarzalność - ta sama myśl jest kilka razy powtarzana różnymi słowami. Gdyby nastąpiła bardzo mocna redakcja, wykreślono połowę zbędnych akapitów, zostałoby naprawdę wiele świeżych, mądrych zdań nierozwodnionych zbędnym wodolejstwem. Ostatecznie, odbiór takiej książki jest bardzo subiektywny i myślę, że choć dla mnie lektura okazała się mocno "letnia", inną osobę może mocniej poruszyć. Jest sprawnie napisana, bez żadnych szkodliwych porad, z sympatyczną, niementorską narracją. W książkowym świecie można trafić o wiele gorzej ;)

Mam spory problem z oceną tej książki. Jednocześnie podobał mi się uspokajający, nieoceniający ton, a jednocześnie to wyważenie sprawiło, że książka po zakończeniu wydaje mi się mdła i zbyt zachowawcza w optymizmie ;) chyba wolę ładować akumulatory inną energią. Dodatkowo od dawna obserwuję autorkę w SM i wiele jej poglądów, przemyśleń, historii już znałam. W połączeniu z...

Tak jak sama autorka wspomina na wstępie, nie odkrywa Ameryki swoimi słowami. Jednak bardzo często zapominamy i warto nam przypomnieć, że warto żyć po swojemu, a jedyne oczekiwania jakie możemy spełniać to tylko swoje własne.
Przyjemna lektura na spokojny wieczór z herbatką :)

Tak jak sama autorka wspomina na wstępie, nie odkrywa Ameryki swoimi słowami. Jednak bardzo często zapominamy i warto nam przypomnieć, że warto żyć po swojemu, a jedyne oczekiwania jakie możemy spełniać to tylko swoje własne.
Przyjemna lektura na spokojny wieczór z herbatką :)

Lubię autorkę i jej przemyślenia i tylko dlatego tę książkę przeczytałam; w przeciwnym wypadku zupełnie by mi się nie podobała. Kilka ciekawych, mądrych spostrzeżeń, sporo banałów, ale niektórych z nich akurat w tym momencie potrzebowałam. Miła książka pod kocyk, ale pewnie szybko wyleci mi z głowy.

Lubię autorkę i jej przemyślenia i tylko dlatego tę książkę przeczytałam; w przeciwnym wypadku zupełnie by mi się nie podobała. Kilka ciekawych, mądrych spostrzeżeń, sporo banałów, ale niektórych z nich akurat w tym momencie potrzebowałam. Miła książka pod kocyk, ale pewnie szybko wyleci mi z głowy.

Mnie ta książka przekonała. Napisana z humorem i sporym dystansem do siebie. To jak rozmowa z przyjaciółką, która pomaga spojrzeć na pewne sprawy z innej perspektywy. Dzięki niej, możemy zrozumieć, że na pewne sprawy w życiu nie mamy wpływu, więc warto przyjąć je na spokojnie i z pokorą.

Mnie ta książka przekonała. Napisana z humorem i sporym dystansem do siebie. To jak rozmowa z przyjaciółką, która pomaga spojrzeć na pewne sprawy z innej perspektywy. Dzięki niej, możemy zrozumieć, że na pewne sprawy w życiu nie mamy wpływu, więc warto przyjąć je na spokojnie i z pokorą.

To nie jest zwyczajna książka. To książka która może pomóc znależć nadzieję - odpowiedzi na nurtujące Cię pytania - zakres jest szeroki - od relacji rodzinnych, po związki a kończąc na bieżącej sytuacji (oczywiscie w czasie jej pisania przez autorkę). Książka napisana prostym językiem, może być idealna dla Ciebie jeśli jej potrzebujesz.

To nie jest zwyczajna książka. To książka która może pomóc znależć nadzieję - odpowiedzi na nurtujące Cię pytania - zakres jest szeroki - od relacji rodzinnych, po związki a kończąc na bieżącej sytuacji (oczywiscie w czasie jej pisania przez autorkę). Książka napisana prostym językiem, może być idealna dla Ciebie jeśli jej potrzebujesz.

Żyjemy w naprawdę trudnych czasach. Presja jest nakładana nie tylko przez rodzinę czy nas samych, lecz także media, wzorce z Internetu, a nawet całe społeczeństwo. W pędzącym świecie łatwo stracić głowę, dlatego warto czasem zatrzymać się, by spojrzeć na wszystko z dystansu. Dobrego dystansu. I właśnie dlatego warto sięgnąć po “Mam nadzieję”.

Autorkę, Kasię Czajkę-Kominiarczuk, kojarzę od dobrych kilku lat z jej bloga Zwierz popkulturalny. Cenię jej spojrzenie na popkulturę, ale też po prostu na życie. Przeczytałam wcześniej jej inne książki, ale nie przypadły mi one do gustu. Tym, co wyróżnia tę pozycję, jest przede wszystkim fakt, że nie jest ona zbiorem ciekawostek czy anegdot na wybrany temat. Osobiście porównałabym treść do narracji doświadczonej i lubianej przez wszystkich gospodyni, do której każdy udaje się po radę przed podjęciem ważnej decyzji. Kasia jest ciągle młoda (a temat bycia "za starym" też pojawia się w książce),a mimo to jej spostrzeżenia mają w sobie mnóstwo życiowej mądrości, takiej, jaka potrzebna jest każdemu na życiowym zakręcie.

Całość podana jest w bardzo przystępny sposób i napisana przyjemnym językiem. Tym, co urzekło mnie jednak najbardziej, jest ogromna wyrozumiałość oraz ciepło, jakie płyną z lektury. Autorka nikogo nie ocenia, nie karci, lecz przede wszystkim głaszcze po głowie, oferując inną, cenną perspektywę. Nie mówi przy tym - dosyć fałszywie - że wszystko się ułoży, nie obiecuje rozwiązania wszystkich problemów na świecie. Jest realistyczna, ale nie uderza po głowie brutalną stroną realizmu.

Dla mnie jednak, czyli dla kogoś, kto nie przegapił żadnego posta Kasi, treść była momentami nieco odtwórcza - po prostu znam już tę narrację. Z racji podobnego wykształcenia, mam też, siłą rzeczy, podobne przemyślenia. Przyczepię się też do samego wydania, bo książka ma większe niż standardowe marginesy. Nie jest to moja ulubiona rzecz, ale to już bardziej czepianie się niż zarzut do treści.

Moim zdaniem “Mam nadzieję” to książka dla każdego. Nie rozwiąże ona cudownie każdego problemu w życiu, ale może pomóc przełamać się, by zrobić pierwszy, ważny krok do zmiany.

Żyjemy w naprawdę trudnych czasach. Presja jest nakładana nie tylko przez rodzinę czy nas samych, lecz także media, wzorce z Internetu, a nawet całe społeczeństwo. W pędzącym świecie łatwo stracić głowę, dlatego warto czasem zatrzymać się, by spojrzeć na wszystko z dystansu. Dobrego dystansu. I właśnie dlatego warto sięgnąć po “Mam nadzieję”.

Autorkę, Kasię...

Dobra książka, która jest właśnie tym, czym miała być w założeniu. Nawet, jeśli opisane problemy niekoniecznie mnie dotyczyły, i tak przeczytałam o nich z ciekawością. Poleciłabym ją osobom, które zmagają się z takimi trudnymi myślami na co dzień - że nie są doskonali, że Polska jest wyjątkowo zła, że są dalej singlami (i wiele innych).

Dobra książka, która jest właśnie tym, czym miała być w założeniu. Nawet, jeśli opisane problemy niekoniecznie mnie dotyczyły, i tak przeczytałam o nich z ciekawością. Poleciłabym ją osobom, które zmagają się z takimi trudnymi myślami na co dzień - że nie są doskonali, że Polska jest wyjątkowo zła, że są dalej singlami (i wiele innych).

Kupując tę książkę myślałam, że będzie o innej treści niż ją zastałam. Okładka bardzo ładna, rzucająca się w oczy, tytuł intrygujący. Z tyłu książki krótki opis, po którym myślałam i "miałam nadzieję", że to będzie dobra książka. W moim odczuciu są tam zawarte tematy, które autorka opisuje w sposób jaki Ona to widzi. Mnie nie przekonała do swojej wizji świata. Jeżeli ktoś ma podobne poglądy do autorki, to pewnie ta książka go przekona. Ja szukam jednak innych wartości w życiu jak i w książkach. No cóż. Tym razem taka moja recenzja.

Kupując tę książkę myślałam, że będzie o innej treści niż ją zastałam. Okładka bardzo ładna, rzucająca się w oczy, tytuł intrygujący. Z tyłu książki krótki opis, po którym myślałam i "miałam nadzieję", że to będzie dobra książka. W moim odczuciu są tam zawarte tematy, które autorka opisuje w sposób jaki Ona to widzi. Mnie nie przekonała do swojej wizji świata. Jeżeli ktoś...

Oceniam książkę po kilku dniach od przeczytania (a właściwie wysłuchania w formie audiobooka) i początkowo ciężko było mi sobie przypomnieć, co konkretnego wyciągnęłam z lektury. Zawarte w niej przemyślenia są oczywiste, nie wzbogaciła mojej wiedzy, raczej ugruntowała dotychczasowe refleksje. Można sięgnąć, ale nie trzeba. Chyba że ktoś potrzebuje wysłuchać zapewnień, że życie nie kończy się po 30-stce.

Oceniam książkę po kilku dniach od przeczytania (a właściwie wysłuchania w formie audiobooka) i początkowo ciężko było mi sobie przypomnieć, co konkretnego wyciągnęłam z lektury. Zawarte w niej przemyślenia są oczywiste, nie wzbogaciła mojej wiedzy, raczej ugruntowała dotychczasowe refleksje. Można sięgnąć, ale nie trzeba. Chyba że ktoś potrzebuje wysłuchać zapewnień, że...

Bardzo przyjemnie się ją czyta, uświadamia jak bardzo niektóre schematy i stereotypy są osadzone w naszej kulturze i świadomości, jak powinniśmy dbać o siebie, nie myśląc ciągle o tym "co inni powiedzą".

Bardzo przyjemnie się ją czyta, uświadamia jak bardzo niektóre schematy i stereotypy są osadzone w naszej kulturze i świadomości, jak powinniśmy dbać o siebie, nie myśląc ciągle o tym "co inni powiedzą".