Mazotti zostaje zastrzelony – podrzędny gangster zajmujący się haraczami, który kreował się na wielkiego mafiosa.
Wkrótce po nim ginie Emile Boulay – właściciel kilku, doskonale prosperujących, kabaretów. Ten zostaje uduszony, a jego ciało podrzucone po kilku dniach w okolice cmentarza. Był jednym z podejrzanych w sprawie Mazottiego.
Śledztwo Maigreta udowadnia, że nie był on jednak gangsterem, choć prowadził działalność kojarzoną z szemranymi interesami, ba! nawet był wykpiwany za uczciwość, wśród konkurencji. Trudne to śledztwo, bo motyw zabójstwa niejasny, a nowe fakty niewiele wyjaśniają. Ten stan rzecz lekko irytuje Maigreta, jednak do – z trudem hamowanego – gniewu , a wręcz furii doprowadza go pewien znany adwokat...
I znów szablonowo (ale w najlepszym tego słowa znaczeniu) Simenon tyka konkretnego środowiska, tym razem włoskich imigrantów, ale co istotniejsze dostajemy głębszą charakterystykę Maigreta. Policjanta z krwi i kości, człowieka z ideą walki z przestępczością. Często kontrowersyjnymi metodami, ale zawsze z uczciwością. A ci, którzy kreują go na policjanta bez moralności i zasad nie mają u niego zrozumienia. I nie chodzi tutaj o samego Maigreta, ale o instytucję, w której pracuje i której honoru strzeże...

Mazotti zostaje zastrzelony – podrzędny gangster zajmujący się haraczami, który kreował się na wielkiego mafiosa.
Wkrótce po nim ginie Emile Boulay – właściciel kilku, doskonale prosperujących, kabaretów. Ten zostaje uduszony, a jego ciało podrzucone po kilku dniach w okolice cmentarza. Był jednym z podejrzanych w sprawie Mazottiego.
Śledztwo Maigreta udowadnia, że nie był...