Po przeczytaniu tej książki człowiek zrozumie czemu w Polsce jest tak jak jest

Po przeczytaniu tej książki człowiek zrozumie czemu w Polsce jest tak jak jest

Literatura dygresyjna, przez dużą część książki niestety w tym złym znaczeniu tego pojęcia.

Mackiewicz szeroko kreśli portret epoki końca Polski przedrozbiorowej, a spajać tę całą narrację ma osoba Stanisława Augusta... Ale czy rzeczywiście spaja? Ujawnia się tu wada pisarstwa Cata, który, gdy sięga w dawne sobie czasy bez aktualnego kontekstu politycznego, bez wymuszającego spójność myśli szkieletu, płynie bardzo szeroko i zygzakami. I zamiast ciekawić czytelnika, wypluwa z siebie wszystko, co wie na dany temat. Płynie tak odważnie, że widać tu zachwyt samym sobą i swoim obeznaniem, gdzie sedno ginie w oceanie nieistotności, w bogactwie wzmianek, mówiących równie dużo, co hasła z kieszonkowej encyklopedii, wstawianych chyba tylko po to, żeby pokazać się jako właśnie taka żywa encyklopedia. I niestety ten sposób pisania bardzo się zestarzał, bo współczesny czytelnik, który sięgnie po taką lekturę, na wiele lądów odwiedzanych przez Mackiewicza dotarł już wielokrotnie wcześniej i będzie się nudził, nie mając niestety możliwości krzyknąć do autora ,,Ad rem!"

,,Stanisław August" to doświadczenie obcowania z wybitnym umysłem, który nie potrafi filtrować przekazywanych informacji. Męczący tiktokowy chaos, gdzie wątki zmieniają się jak w kalejdoskopie.

Pisarska swada Cata świetnie sprawdza się, gdy mówi o sprawach sobie współczesnych. Jego droga twórcza i polityczna spisywana na kartach książek, pozwala nam wraz z nim płynąć przez wydarzenia XX wieku. Mackiewicz jest wtedy żywym świadkiem historii i ujawnia rzeczy niedostępne w innych źródłach. Bardzo dobrze czyta się go również, gdy pisze o sprawach ogólnych, zagranicznych, jak najdalszych od naszego kraju. Jednak gdy bierze się za bary ze sprawami polskimi, które znać może tylko z innych opracowań, jego bardzo wybiórcza interpretacja historii, bez stałej kontroli zdaniem polemicznym, jest ciężka do przejścia. Pióro Cata traci wtedy swój czar i wybitność.

Literatura dygresyjna, przez dużą część książki niestety w tym złym znaczeniu tego pojęcia.

Mackiewicz szeroko kreśli portret epoki końca Polski przedrozbiorowej, a spajać tę całą narrację ma osoba Stanisława Augusta... Ale czy rzeczywiście spaja? Ujawnia się tu wada pisarstwa Cata, który, gdy sięga w dawne sobie czasy bez aktualnego kontekstu politycznego, bez...

Po tę książkę sięgnąłem z ciekawości. Chciałem sobie przypomnieć, zali Stanisław Cat-Mackiewicz wielkim admiratorem Króla Stanisława był. Z pewnością był publicystą obdarzonym lekkim piórem (nie oceniam działalności politycznej) i to widać na kartach „Stanisława Augusta”. Bodaj ostatniej książki wydanej na emigracji w 1953 roku (ja dysponowałem edycją 2009 opublikowaną przez oficynę Universitas).
Przystępując do lektury należy mieć świadomość, że często Autor będzie zbaczał z traktu, pisząc o wątkach ważnych, acz pobocznych. A to krótkie resume poświęcone masonom, a to przypomnienie genezy „liberum veto” – czasami bywa to irytujące. Ale wszystko rekompensuje styl pisarski; po prostu ta książka nie jest nużąca. Nie traktujmy tej publikacji w kategoriach nudnego opracowania historycznego, raczej jako rzecz polemiczną o ostatnich czasach monarchii w Polsce oraz o społeczeństwie z tamtej epoki. Poczytne.

Po tę książkę sięgnąłem z ciekawości. Chciałem sobie przypomnieć, zali Stanisław Cat-Mackiewicz wielkim admiratorem Króla Stanisława był. Z pewnością był publicystą obdarzonym lekkim piórem (nie oceniam działalności politycznej) i to widać na kartach „Stanisława Augusta”. Bodaj ostatniej książki wydanej na emigracji w 1953 roku (ja dysponowałem edycją 2009 opublikowaną...

Dość przygnębiająca biografia ostatniego króla Polski, który dość mocno jest obwiniany o rozbiory kraju. Tymczasem z książki Mackiewicza ujawnia się nam król który dostał kraju na skraju agonii, bardzo osłabiony po wielu latach wewnętrznej niespójności i wzrostu potęgi sąsiadów. Jeszcze gorzej prezentuje się w tej książce polska magnateria dla której liczą się tylko własne interesy, a nie dobro kraju. I niestety te szarpanie sukna każde w swoją stronę skończyło się tak jak się skończyło. I po tych prawie 300 latach niestety widać mocne analogie.

Dość przygnębiająca biografia ostatniego króla Polski, który dość mocno jest obwiniany o rozbiory kraju. Tymczasem z książki Mackiewicza ujawnia się nam król który dostał kraju na skraju agonii, bardzo osłabiony po wielu latach wewnętrznej niespójności i wzrostu potęgi sąsiadów. Jeszcze gorzej prezentuje się w tej książce polska magnateria dla której liczą się tylko własne...

"Stanisław August" to bardzo ciekawie napisana biografia ostatniego króla Rzeczypospolitej. Odkłamuje ona obraz "króla-zdrajcy" jaki spotyka się od XIX wieku. Dzięki tej publikacji można dostrzec, że Stanisław August Poniatowski to mądry monarcha chcący reform w swoim kraju, lecz nie posiadający warunków ani poparcia szlachty do ich przeprowadzenia.
Stanisław "Cat" Mackiewicz nie poprzestaje tylko na osobie króla i ukazuje nam także obraz XVIII-wiecznej Polski oraz mentalności Polaków. "Cat" krytykuje m. in. konfederację barską, wskazując na to, iż historia nie jest czarno-biała.
Polecam tę książkową pozycję każdej osobie zainteresowanej polską historią i polityką.

SJS

"Stanisław August" to bardzo ciekawie napisana biografia ostatniego króla Rzeczypospolitej. Odkłamuje ona obraz "króla-zdrajcy" jaki spotyka się od XIX wieku. Dzięki tej publikacji można dostrzec, że Stanisław August Poniatowski to mądry monarcha chcący reform w swoim kraju, lecz nie posiadający warunków ani poparcia szlachty do ich przeprowadzenia.
Stanisław "Cat"...

Stanisław August, to barwna i świetnie napisana biografia ostatniego Króla Polski. Doskonale się czyta, ale przede wszystkim odkłamuje XIX wieczny obraz króla słabego, zdradzieckiego i godnego pogardy. Oczywiście nie brakuje tutaj gorzkich słów nt. tych gorszych cech naszego Władcy, ale przede wszystkim Cat wskazuje przyczyny niepowodzeń polityki Króla, jak i utraty naszej niepodległości. Widzimy tutaj wielki i przenikliwy umysł Stanisława Augusta pozbawiony jakichkolwiek narzędzi do realnej naprawy swojego kraju. To obraz mądrego, wyrafinowanego, oddanego władcy, pozbawionego jednak siły charkateru w kluczowych monetach swojego panowania. Człowieka otoczonego prywatą magnaterii, obcą agenturą i sprzedajną naturą polskich ludzi władzy XVIII w. Czy taki obraz nie jest nam znany również z czasów nieco bliższych? Cat zatem przestrzega, zestawia, porównuje, dokonuje analogii pomiędzy tamtym latami, a okresem w którym tworzy tę znakomitę książkę. Uczy nas na przyszłość czego sami mamy się wystrzegać, jakie narodowe słabości winniśmy eliminować, kiedy mamy być czujni. Książka,niestety, w jakimś sensie nadal aktualna. Warto więc zawsze po nią sięgać.

Stanisław August, to barwna i świetnie napisana biografia ostatniego Króla Polski. Doskonale się czyta, ale przede wszystkim odkłamuje XIX wieczny obraz króla słabego, zdradzieckiego i godnego pogardy. Oczywiście nie brakuje tutaj gorzkich słów nt. tych gorszych cech naszego Władcy, ale przede wszystkim Cat wskazuje przyczyny niepowodzeń polityki Króla, jak i utraty naszej...

Ciekawa książka godna polecenia. Autor broni w niej ostatniego Króla Polski i twierdzi, że prowadził dość rozsądną politykę, która gdyby została zrealizowana może by uratowała Polskę przed rozbiorami. Natomiast dla autora zdrajcami są uczestnicy konfederacji barskiej oraz konfederacji targowickiej do, której ostatecznie też przystąpił Król.

Ciekawa książka godna polecenia. Autor broni w niej ostatniego Króla Polski i twierdzi, że prowadził dość rozsądną politykę, która gdyby została zrealizowana może by uratowała Polskę przed rozbiorami. Natomiast dla autora zdrajcami są uczestnicy konfederacji barskiej oraz konfederacji targowickiej do, której ostatecznie też przystąpił Król.

Stanisław Cat-Mackiewicz ma bardzo ciekawe, często polemiczne pióro. Pisze ze swadą, zauważając pewne rzeczy, które innym umykają. Niezależnie, czy pisze o wydarzeniach dawniejszych, czy tych mu współczesnych.
"Stanisław August" pisany na emigracji nie jest typową biografią. Jest raczej esejem o postaci, o wydarzeniach i zachowaniach towarzyszących ostatniemu królowi Rzeczpospolitej. Bardzo cenna jest próba obrony króla przez autora, próba rzucenia nowego (pisząc to ok. 70 lat po ukazaniu się książki) spojrzenia na Poniatowskiego. Kwestie relacji z Katarzyną, elekcji SAP, trzeźwości i przenikliwości politycznej oraz wydarzeń, podyktowanych pragnieniami "wolności" (dosyć opacznie rozumianej) przez przedstawicieli polskiej szlachty. Trzeba jednak czytać tę pozycję z dystansem - autor się niekiedy gubi w faktografii i pewnego jego spostrzeżenia i punkt widzenia jest czasem zbyt subiektywny, niemniej jest to cenna pozycja, nawet z dystansu czasu, pozywająca na wyrobienie własnej oceny działalności Stanisława Augusta Poniatowskiego w tym trudnym dla naszego kraju okresie, szczególnie w zestawieniu z klastyczną linią interpretacji tych wydarzeń.

Stanisław Cat-Mackiewicz ma bardzo ciekawe, często polemiczne pióro. Pisze ze swadą, zauważając pewne rzeczy, które innym umykają. Niezależnie, czy pisze o wydarzeniach dawniejszych, czy tych mu współczesnych.
"Stanisław August" pisany na emigracji nie jest typową biografią. Jest raczej esejem o postaci, o wydarzeniach i zachowaniach towarzyszących ostatniemu królowi...

Ta książka utwierdziła mnie w przekonaniu, iż nie ma jednej jedynej wersji historii i należy spoglądać na nią z wielu stron.
Wielu postrzega Stanisława Augusta tylko jako pantofla Katarzyny pomijając fakt, iż odkąd zasiadł na tronie, to od razu był zwalczany przez szlachtę, która nie chciała umocnienia się władzy króla. Mimo przeciwności starał się on reformować nasz kraj, co po części mu się udało, poprzez ponowne uruchomienie mennicy oraz stworzenie Szkoły Rycerskiej.
Po przeczytaniu tej książki odnosi się wrażenie, że Stanisław August był sam przeciw wszystkim, a na koniec i tak zrzucono na niego winę za upadek Polski, co według mnie jest bardzo dużą niesprawiedliwością.

Ta książka utwierdziła mnie w przekonaniu, iż nie ma jednej jedynej wersji historii i należy spoglądać na nią z wielu stron.
Wielu postrzega Stanisława Augusta tylko jako pantofla Katarzyny pomijając fakt, iż odkąd zasiadł na tronie, to od razu był zwalczany przez szlachtę, która nie chciała umocnienia się władzy króla. Mimo przeciwności starał się on reformować nasz...

Nie ukrywam, że mam słabość do literatury tworzonej przez braci Mackiewiczów. Do tej publikacji mam szczególny sentyment. Pokazuje nasze narodowe słabości, ale też i trudny czas upadku Rzeczypospolitej. Niezwykle aktualna publikacja. Każdy miłośnik literatury faktu, będzie zadowolony.

Nie ukrywam, że mam słabość do literatury tworzonej przez braci Mackiewiczów. Do tej publikacji mam szczególny sentyment. Pokazuje nasze narodowe słabości, ale też i trudny czas upadku Rzeczypospolitej. Niezwykle aktualna publikacja. Każdy miłośnik literatury faktu, będzie zadowolony.