Książka niezwyczajna w formie. Poprzez tłumaczenie pojęć językowych, specyficznych dla małej społeczności autor przedstawia trudną historię Państwa Środka za panowania przewodniczącego Mao. Jest to jednak swoisty wycinek, ponieważ do małej wioski Maqiau, życie toczyło się inaczej niż w wielkich, rozwijających się miastach chińskich. Dla mieszkańców wioski rytm życia wyznaczały pory roku, powiązane z uprawą ziemi, zachowania zwierząt. Ludzie stosowali nieznane nigdzie indziej zwyczaje, mieli dziwne nawyki i posługiwali się tajemniczym językiem, którego poszczególne słowa znaczyły coś zupełnie innego niż w języku ogólnonarodowym. I tylko bardzo rzadko do wioski dochodziło jakieś echo zmian polityczno-kulturowych ze stolicy, głównie za sprawą tzw. wykształconej młodzieży, do której autor również się zaliczał a która to miała wprowadzać postęp do zacofanych regionów.

Za każdym zwrotem językowym kryje się jakaś dziwna i ciekawa historia związana z wioską Maqiau i jej mieszkańcami.

Jedyny zarzut jaki bym postawił to zbytnia obszerność książki - mogła by być nieco krótsza.

Książka niezwyczajna w formie. Poprzez tłumaczenie pojęć językowych, specyficznych dla małej społeczności autor przedstawia trudną historię Państwa Środka za panowania przewodniczącego Mao. Jest to jednak swoisty wycinek, ponieważ do małej wioski Maqiau, życie toczyło się inaczej niż w wielkich, rozwijających się miastach chińskich. Dla mieszkańców wioski rytm życia...